احادیث امام سجاد علیه السلام

امام زين العابدين عليه السلام :بار خدايا! اى پروردگار جهانيان! ··· از تو مناسبترين آرزو را خواهانم .

امام زين العابدين عليه السلام :پروردگارا! تو در هر زمان دين خود را با امامى پشتيبانى كردى، كه او را نشانه اى براى بندگانت و روشنى بخش سرزمينهايت قرار دادى و اين، پس از آن بود كه ريسمان [ارتباط ]آن امام را به ريسمان خودت پيوند زدى و او را وسيله رسيدن به خشنودى ات قرار دادى.

امام زين العابدين عليه السلام :هنگامى كه فاطمه عليها السلام حسن عليه السلام را به دنيا آورد، به على عليه السلام گفت: برايش نامى بگذار. على عليه السلام فرمود: من پيش از پيامبر خدا نامى روى او نمى گذارم. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد ··· سپس به على عليه السلام فرمود: آيا برايش اسم گذاشته اى؟ عرض كرد: در نامگذارى او بر شما پيشدستى نمى كنم. پيامبر فرمود: من نيز در نامگذارى او بر پروردگارم پيشدستى نمى كنم.
پس، خداى تبارك و تعالى به جبرئيل وحى فرمود كه براى محمّد فرزندى زاده شده است. برو و به او سلام برسان و تبريك گفته، بگو: على براى تو همچون هارون است براى موسى؛ پس، نام فرزند هارون را بر او بگذار. جبرئيل عليه السلام فرود آمد و پس از ابلاغ [سلام و] تبريك خداوند عزّ و جلّ گفت: خداوند عزّ و جلّ به تو دستور مى دهد كه نام فرزند هارون را بر اين نوزاد بگذارى.
پيامبر پرسيد: نام فرزند هارون چه بود؟ جبرئيل گفت: شَبَّر. پيامبر فرمود: زبان من عربى است. جبرئيل گفت: او را حسن بنام. و پيامبر هم او را حسن ناميد.
و چون حسين عليه السلام به دنيا آمد ··· جبرئيل عليه السلام فرود آمد و پس از رساندن تبريك خداوند تبارك و تعالى عرض كرد: على براى تو مانند هارون است براى موسى؛ پس، اين نوزاد را به نام فرزند هارون نامگذارى كن. پيامبر پرسيد: نام او چيست؟ جبرئيل گفت: شُبَيْر. پيامبر فرمود: زبان من عربى است. جبرئيل گفت: او را حسين بنام. پيامبر هم نام او را حسين گذاشت.

امام زين العابدين عليه السلام :حسن بن على بن ابى طالب عليهما السلام عابدترين و زاهدترين و با فضيلت ترين مردم روزگار خود بود . هرگاه حج مى رفت پياده و گاه با پاى برهنه مى رفت ؛ هرگاه سخن از مرگ به ميان مى آمد مى گريست ؛ هرگاه سخن از قبر به ميان مى آمد مى گريست ؛ هرگاه سخن از قيامت و رستاخيز به ميان مى آمد مى گريست ؛ هرگاه از گذشتن بر صراط ياد مى شد مى گريست ؛ هرگاه از حاضر شدن در دادگاه عدل الهى سخن به ميان مى آمد ، چنان صيحه اى مى زد كه بر اثر آن از هوش مى رفت ؛ هرگاه به نماز مى ايستاد بدنش در پيشگاه پروردگارش عزّ و جلّ ، مى لرزيد ؛ هرگاه از بهشت و دوزخ سخن به ميان مى آمد ، مانند مار گزيده به خود مى پيچيد و بهشت را از خداوند مسئلت مى كرد و از آتش دوزخ به او پناه مى برد.

امام زين العابدين عليه السلام :چون حسين عليه السلام زاده شد ، خداوند متعال به جبرئيل وحى فرمود كه : براى محمّد صلى الله عليه و آله پسرى متولّد شده است ، نزد او برو و شاد باش بگو ، و به او بگو كه على براى تو به منزله هارون براى موسى است . پس ، طفل را به نام پسر هارون نامگذارى كن . جبرئيل عليه السلام فرود آمد و از جانب خداوند متعال به پيامبر تبريك گفت ، و آنگاه عرضه داشت : خداوند عزّ و جلّ به تو فرمان مى دهد كه او را به نام پسر هارون نامگذارى كنى . پيامبر پرسيد : نام پسر هارون چه بوده است ؟ جبرئيل گفت : شُبَير . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : زبان من عربى است . جبرئيل گفت : نامش را حُسَين بگذار .

امام زين العابدين عليه السلام :از حسين عليه السلام شنيدم كه مى فرمايد : اگر مردى در اين گوشم ـ اشاره به گوش راست خود كرد ـ مرا دشنام دهد و در ديگرى از من پوزش بخواهد ، پوزش او را مى پذيرم ؛ چرا كه امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام برايم نقل كرد كه از جدّم رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيد كه مى فرمايد : بر حوض كوثر وارد نمى شود كسى كه عذر را ـ موجّه باشد يا غير موجّه ـ نپذيرد .

امام زين العابدين عليه السلام ـ وقتى از ايشان پرسيده شد: امام بعد از شما كيست؟ ـ فرمود : فرزندم محمّد، كه دانش را ژرف مى شكافد.

امام زين العابدين عليه السلام :هر كه در روزگار غيبت قائم ما، بر ولايت ما استوار ماند، خداوند پاداش هزار شهيد مانند شهيدان بدر و اُحُد را به وى عطا مى فرمايد.

امام زين العابدين عليه السلام :انتظار فرج، خود بزرگترين فرج است.

امام زين العابدين عليه السلام :زمانى كه قائم ما قيام كند، خداوند آفت را از شيعيان ما مى زدايد و دلهاى آنان را چون پاره هاى آهن [سخت و تزلزل ناپذير] مى كند و هر مرد آنان را قدرت چهل مرد مى دهد. آنان فرمانروا و سالار جهان خواهند بود.