احادیث امام سجاد علیه السلام

امام زين العابدين عليه السلام ـ در مناجات با خدا ـ گفت: يا شايد در محفل دانشمندانم نديدى، كه مرا فرو گذاشتى، يا شايد مرا در ميان بى خبران ديدى، كه از رحمتت نوميدم گردانيدى، يا شايد مرا همدم محافل هرزگان يافتى، كه با آنان تنهايم گذاشتى.

امام زين العابدين عليه السلام :حقّ همنشين تو آن است كه: با او نرمخو و مهربان باشى، در هنگام گفتگو با او به انصاف رفتار كنى، جز با اجازه او از جاى خود بلند نشوى، اگر در كنار تو نشست بتواند بدون اجازه تو برخيزد و برود، لغزشهايش را فراموش كنى، خوبيهايش را به ياد داشته باشى و جز خير و خوبى به او نگويى.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت: خدايا! مرا از سپاهت قرار ده ، كه سپاه تو چيره اند.

امام زين العابدين عليه السلام :بدانيد كه هر كس مشتاق بهشت باشد، به سوى خوبيها مى شتابد و از خواهشهاى نفس كناره مى گيرد و هر كه از آتش بترسد، از گناهان خود، به درگاه خداوند، زود توبه مى بَرَد و از حرامهاى الهى باز مى گردد.

امام زين العابدين عليه السلام :بر تو باد قرآن؛ زيرا خداوند بهشت را آفريد ··· و درجات آن را به اندازه آيات قرآن قرار داد. پس هر كه قرآن بخواند، قرآن به او مى گويد: بخوان و بالا رو. و هر كس از اين افراد وارد بهشت شود در آن جا كسى بلند مرتبه تر از او نخواهد بود مگر پيامبران و صدّيقان.

امام زين العابدين عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : هر كس بگويد «سبحان اللّه » خداوند به سبب آن يك درخت در بهشت برايش مى نشاند، و هر كس بگويد «الحمد للّه » خداوند به سبب آن يك درخت در بهشت برايش مى نشاند، و هر كس بگويد «لا إله إلاّ اللّه » خداوند به سبب آن يك درخت در بهشت برايش مى نشاند، و هر كس بگويد «اللّه أكبر» خداوند به سبب آن يك درخت در بهشت برايش مى نشاند. مردى از قريش گفت: اى پيامبر خدا! [پس ]درختهاى زيادى در بهشت داريم! فرمود: درست است، اما مبادا آتشى بفرستيد و همه آنها را بسوزانيد؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از خدا اطاعت كنيد و از پيامبر اطاعت كنيد و كارهاى خود را از بين نبريد».

امام زين العابدين عليه السلام :اى شيعيان ما! شما بهشت را هرگز از دست نمى دهيد، چه شتاب كنيد و چه كندى، اما براى رسيدن به درجات آن با هم رقابت كنيد.

امام زين العابدين عليه السلام :اما حق همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ستمى شد ياريش رسانى، دنبال عيبهايش نباشى، اگر بدى از او ديدى بپوشانى، اگر بدانى كه پند و اندرز تو را مى پذيرد او را در نهان نصيحت كنى، در سختيها رهايش نكنى، از لغزشش درگذرى، خطايش را ببخشى و با او بزرگوارانه معاشرت كنى.

امام سجاد عليه السلام :الهى! از تو مى خواهم كه دلم را از محبّت به خودت و بيم از خودت و باور به خودت و ايمان به خودت و هراس از خودت و شوق به خودت ما لا مال كنى.

امام سجاد عليه السلام ـ در دعا ـ گفت : الهى! اگر مرا به بند كشى و بخشش خود را ميان همه از من دريغ دارى ··· اميدم را از تو بر نكنم و روى آرزويم را از گذشت تو برنگردانم و حبّ تو از دلم بيرون نرود.