39. اخلاق درماني

از بگو مگو خوددارى كن، زيرا كه اين كار، عملت را نابود مى كند. از جدل و ستيز همخوددارى كن؛ زيرا كه تو را هلاك مى سازد و از دشمنى زياد كناره بگير؛ چه اين كه چنينكارى تو را از خدا دور مى كند.

نمایش منبع

31 پيامبر صلي الله عليه و آله: اِذا رَآى اَحَدُكُمْ مِنْ نَفْسِهِ اَوْ مالِهِ اَوْ مِنْ اَخيهِ ما يُعْجِبُهُ فَلْيَدْعُ لَهُبِالْبَرَكَةِ فَاِنَّ الْعَيْنَ حَقٌ؛

هرگاه يكى از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهى ديد، براىبركت يافتن آن دعا كند؛ زيرا چشم زخم، واقعيت دارد.

نمایش منبع

32 لقمان حكيم عليه السلام: يَا بُنَىَّ اِذَا امتَلأََتِ المَعِدَةُ نَامَتِ الفِكْرَةُ وَ خَرِسَتِ الحِكْمَةُ وَ قَعَدَتِالاَعضَاءُ عَنِ العِبادَةِ؛

فرزندم هرگاه شكم پر شود، فكر به خواب مى رود و حكمت، از كار مى افتد و اعضاىبدن از عبادت باز مى مانند.

نمایش منبع

33 امام على عليه السلام: مَنْ لَجَّ وَ تَمادى فَهُوَ الرّاكِسُ الَّذى رانَ اللّه ُ عَلى قَلْبِهِ وَ صارَت دائرَةُالسَّوءِ عَلى رَأسِهِ ؛

هر كس لجاجت كند و بر آن پافشارى نمايد، او همان بخت برگشته اى است كهخداوند بر دلش پرده [غفلت] زده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است.

نمایش منبع

34 امام صادق عليه السلام: اَوَّلُ النَّظَرَةِ لَكَ وَ الثّانيَةُ عَلَيْكَ وَ لا لَكَ وَ الثّالِثَةُ فيهَا الْهَلاكُ؛

نگاه اول [ناخودآگاه به نامحرم] براى تو [حلال ]است و نگاه دوم ممنوع است و حرامو نگاه سوم، هلاكت بار است.

نمایش منبع

35 امام على عليه السلام: صيانَةُ الْمَرْاَةِ اَنـْعَمُ لِحالِها وَ اَدْوَمُ لِجَمالِها؛

محفوظ بودن زن، براى سلامتى اش مفيدتر است و زيبايى او را با دوام تر مى كند.

نمایش منبع

36 امام على عليه السلام: قَدْ خاطَرَ بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَغْنى بِرَأيِهِ؛

هر كس خود را، از رأى و نظر ديگران بى نياز بداند، خودش را به خطر انداخته است.

نمایش منبع

37 امام على عليه السلام: اَعْجَبُ ما فِى الاِْنْسانِ قَلْبُهُ وَ لَهُ مَوارِدُ مِنَ الْحِكْمَةِ وَ اَضْدادٌ مِنْخِلافِها فَاِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجاءُ اَذَ لَّهُ الطَّمَعُ وَ اِنْ هاجَ بِهِ الطَّمَعُ اَهْلَكَهُ الْحِرْصُ وَ اِنْ مَلَكَهُالْيَأسُ قَتَلَهُ الاَْسَفُ... فَكُلُّ تَقْصيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ كُلُّ اِفْراطٍ بِهِ مُفْسِدٌ؛

شگفت ترين عضو انسان قلب اوست و قلب مايه هايى از حكمت و ضد حكمت دارد.اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مى گرداند و اگر طمع در آن سر بركشد، حرصنابودش مى كند و اگر نااميدى بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مى كُشد... هر كوتاهى برايشزيانبار است و هر زياده روى برايش تباهى آفرين.

نمایش منبع

38 پيامبر صلي الله عليه و آله: فِى الاِْنْسانِ مُضْغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَتْ وَ صَحَّتْ سَلِمَ بِها سائرُ الْجَسَدِ،فَاذا سَقِمَتْ سَقِمَ بِها سائرُ الْجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ الْقَلْبُ؛

در انسان پاره گوشتى است كه اگر آن سالم و درست باشد، ديگر اعضاى بدنش هم باآن سالم مى شوند و هرگاه آن بيمار شود، ديگر اعضاى بدنش بيمار و فاسد مى گردند. آنپاره گوشت، قلب است.

نمایش منبع

39 امام صادق عليه السلام: اَرْوَحُ الرَّوْحِ اَلْيَأسُ مِنَ النّاسِ؛

بهترين راحتى و آسودگى، بى توقعى از مردم است.

نمایش منبع

40 امام على عليه السلام: مَنِ اقْتَصَرَ عَلى بُلْغَةِ الْكَفافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ؛

هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى يابد و براى خويش زمينه گشايشفراهم مى كند.

نمایش منبع