هر كه زن زيبايى را ببيند

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يا أيُّها النّاسُ ، إنّما النَّظرَةُ مِن الشَّيطانِ ، فمَن وَجَدَ مِن ذلكَ شيئا فلْيَأْتِ أهلَهُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مردم! بدانيد كه نگاه [به نا محرم] از شيطان است. هركه بر اثر نگاه، تحريك شد با همسرش همبستر شود.

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إذا رأى أحَدُكُمُ امرأةً تُعجِبُهُ فلْيَأْتِ أهلَهُ ؛ فإنَّ عِندَ أهلهِ مِثلَ ما رأى ، و لا يَجعَلَنَّ لِلشَّيطانِ إلى قَلبِه سَبيلاً ، و ليَصرِفْ بَصَرَهُ عَنها ، فإن لَم تَكُنْ لَهُ زَوجَةٌ فَلْيُصَلِّ رَكعَتَينِ و يَحمَدِ اللّه َ كثيرا ، و يُصَلّي علَى النَّبيِّ و آلِهِ ، ثُمّ ليَسألِ اللّه َ مِن فَضلِهِ فإنّهُ يُبيحُ لَهُ برأفتِهِ ما يُغنيهِ .

امام على عليه السلام : هرگاه فردى از شما زنى را ديد و از او خوشش آمد، برود و با همسر خود همبستر شود؛ زيرا نظير آنچه ديده است در همسر خود او نيز هست. شيطان را به دل خود راه ندهد و چشم خود را از آن زن برگرداند. اگر زن ندارد دو ركعت نماز بخواند و بسيار حمد خدا گويد و بر پيامبر و آل او صلوات فرستد و آنگاه از خداوند مسألت كند كه از فضل خويش عطايش فرمايد. خداوند از روى مهر و رأفت خود نياز او را برطرف خواهد ساخت.

نمایش منبع

نهج البلاغة : و روي أنّ عليّا عليه السلام ـ لَمّا كانَ جالِسا في أصحابِهِ فمَرَّت بهِمُ امرأةٌ جَميلَةٌ ، فرَمَقَها القَومُ بأبصارِهِم ، فقال : إنَّ أبصارَ هذهِ الفُحولِ طَوامِحُ .، و إنّ ذلكَ سَببُ هَبابِها .، فإذا نَظَرَ أحَدُكُم إلَى امرأةٍ تُعجِبُهُ فلْيُلامِسْ (فلْيَلمِسْ) أهلَهُ ، فإنّما هِيَ امرأةٌ كامرأتهِ . فقالَ رجُلٌ مِن الخَوارجِ : «قاتَلَهُ اللّه ُ كافِرا ما أفقَهَهُ!» فوَثَبَ القَومُ لِيَقتُلوهُ ، فقالَ عليه السلام :
رُوَيدا إنّما هُو سَبٌّ بسَبٍّ أو عَفوٌ عن ذَنبٍ .

نهج البلاغة : آنگاه كه امام على عليه السلام در ميان اصحاب خود نشسته بود و زن زيبايى از كنارشان عبور كرد و يارانش چشم به او دوختند، فرمود : ديدگانِ اين نرينگان حريصانه مى نگرد و اين نگريستن باعث برانگيختن آنان مى شود. پس، هرگاه يكى از شما زنى را ديد كه نظر وى را به خود جلب كرد، با همسر خويش همبستر شود؛ زيرا آن زن نيز زنى همانند زن خود اوست
مردى از خوارج گفت : خدا اين كافر را بكشد، چقدر داناست . ياران حضرت از جا جستند كه او را بكشند. امام فرمود : آرام باشيد؛ سزاى دشنام، دشنام است، يا بخشايش گناه .

نمایش منبع