جنگ بزرگ بدر

كنز العمّال : عمر درباره اهل بدر براى ما سخن به ميان آورد و گفت : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله روز قبل از شروع جنگ، قتلگاه مشركان را به ما نشان مى داد و مى فرمود : فردا به خواست خدا فلانى در اين جا به خاك مى افتد و فلانى در اين جا. جنگ كه شروع شد، آن افراد در همان جايى كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده بود به خاك مى افتادند. من به پيامبر خدا عرض كردم : سوگند به آن كه تو را به حق مبعوث كرد، آن افراد در همان جايى كه فرموده بودى به خاك افتاده اند. حضرت سپس دستور داد كه جنازه آنها را در جايى انداختند و آن گاه به طرف آنان رفت و فرمود : اى فلان! اى فلان! آيا آنچه را خداوند به شما وعده داده بوديد راست يافتيد؟ من كه آنچه را خدا به من وعده داده بود راست يافتم. عرض كردم : اى پيامبر خدا! با افرادى كه به لاشه اى تبديل شده اند سخن مى گويى؟ حضرت فرمود : همچنان كه شما سخن مرا مى شنويد، آنها نيز مى شنوند منتها آنان قادر به جواب دادن نيستند.

كنز العمّال : در روز بدر پيامبر صلى الله عليه و آله به ياران خود نگريست كه سيصد و چند تن بودند و به مشركان نگاه كرد ديد بيش از هزار نفرند. پس در حالى كه ردا و ازارى بر تن داشت، رو به قبله ايستاد و دستهايش را [به جانب آسمان ]كشيد و گفت : بار خدايا! و عده اى را كه به من داده اى عملى گردان. بار خدايا! و عده اى را كه به من داده اى عملى گردان. بار خدايا! اگر اين گروه را از اسلام بگيرى ديگر هرگز بر روى زمين پرستش نخواهى شد··· در اين هنگام خداوند متعال آيه «آن گاه كه از پروردگارتان يارى مى طلبيديد پس دعاى شما را اجابت كرد كه : من شما را با هزار فرشته پياپى، يارى خواهم كرد» را نازل فرمود.

مجمع البيان ـ درباره آيه «آن گاه كه از پروردگارتان يارى مى خواستيد» ـ : وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله شمار فراوان مشركان و اندك بودن تعداد مسلمانان را ديد، رو به قبله كرد و گفت : بار خدايا! و عده اى را كه به من داده اى به كار بند. بار خدايا! اگر اين گروه را از بين ببرى، ديگر در روى زمين پرستش نخواهى شد. حضرت در حالى كه دستهاى خود را به سوى آسمان كشيده بود پيوسته اين جمله را مى گفت، چندان كه رداى او از شانه هايش افتاد. پس خداوند متعال اين آيه را نازل فرمود : «آن گاه كه از پروردگارتان يارى مى خواستيد پس دعاى شما را اجابت كرد كه : من شما را با هزار فرشته پياپى، يارى خواهم كرد».

امام على عليه السلام : در جنگ بدر ، چهره اصحاب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، مانند پشمِ سفيد بود.

امام على عليه السلام : در جنگ بدر ما خود را در پناه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله قرار مى داديم و آن حضرت از همه ما به دشمن نزديكتر بود و در آن روز از همه شجاعت بيشترى نشان مى داد.

امام على عليه السلام : در شب جنگ بدر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نماز مى خواند و مى گفت : بار خدايا! اگر اين گروه (مسلمانان) را نابود كنى ديگر بندگى نخواهى شد. در آن شب بر آنان باران باريد.

امام على عليه السلام : در روز بدر جز مقداد كه بر اسب ابلق خود سوار بود، ما سواره ديگرى نداشتيم.

امام على عليه السلام : زمانى كه در جنگ بدر شركت كرديم، جز مقداد بن اسود سواره ديگرى در ميان ما نبود. در شب جنگ بدر هر كه با ما بود خوابيد، مگر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه در زير درختى ايستاده بود و تا صبح نماز مى خواند و دعا مى كرد.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «خداوند در بدر شما را يارى كرد و حال آن كه خوار بوديد» ـ فرمود : با وجود پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در ميان آنان خوار نبودند، بلكه منظور اين است كه : خداوند شما را در بدر يارى داد حال آن كه ضعيف بوديد.

كنز العمّال : در جنگ بدر ، پرچم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در دست على بن ابى طالب بود و پرچم انصار در دست سعد بن عباده.