خنده و لبخند

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كانَ ضِحكُ النبيِّ صلى الله عليه و آله التبسُّمَ ، فاجتازَ ذاتَ يومٍ بِفِئَةٍ مِن الأنصارِ و إذا هُم يَتَحَدَّثُونَ و يَضحَكُونَ بِمِل ءِ أفواهِهِم، فقالَ : يا هؤلاءِ، من غَرَّهُ مِنكُم أمَلُهُ و قَصَرَ بهِ في الخَيرِ عَمَلُهُ، فَلْيَطَّلِعْ في القُبورِ و لْيَعتَبِرْ بِالنُّشُورِ، و اذكُرُوا المَوتَ فإنّهُ هادِمُ اللذّاتِ .

امام على عليه السلام : خنده پيامبر صلى الله عليه و آله لبخند بود . روزى بر گروهى از انصار گذشت كه با هم صحبت مى كردند و قاه قاه مى خنديدند ، حضرت فرمود : اى جماعت! هر يك از شما كه آرزو فريبش داده و در كار خير كوتاهى كرده است ، بايد سرى به گورستان زند و از برانگيخته شدن مردگان عبرت گيرد. و به ياد مرگ باشيد ، كه ياد مرگ لذّتها را در هم مى شكند .

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في صفةِ المؤمنِ ـ : إن ضَحِكَ فلا يَعلُو صَوتُهُ سَمعَهُ .

امام على عليه السلام ـ در وصف مؤمن ـ فرمود : چون بخندد، صداى خنده اش از گوشش فراتر نمى رود .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : خَيرُ الضِّحكِ التَّبَسُّمُ .

امام على عليه السلام : بهترين خنده ، لبخند است .

نمایش منبع

الإمامُ الحسنُ عليه السلام : عن خالِه هند : كان صلى الله عليه و آله إذا فَرِحَ غَضَّ طَرفَهُ، جُلُّ ضِحكِهِ التبسُّمُ، يَفتَرُّ عن مِثلِ حَبَّةِ الغَمامِ .

امام حسن عليه السلام ـ به نقل از دايى خود هند ـ .: پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه شاد مى شد ، چشمش را پايين مى انداخت ، خنده اش بيشتر تبسّم بود ، به طورى كه دندانهايش مانند دانه تگرگ نمايان مى شد .

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : تَبَسُّمُ الرجُلِ في وَجهِ أخِيهِ حَسَنةٌ، و صَرفُ القَذى عَنهُ حَسَنةٌ .

امام باقر عليه السلام : لبخند زدن مرد به چهره برادرش حسنه است، و بر داشتن خاشاك از بدن او حسنه است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إذا قَهْقَهتَ فقُلْ حينَ تَفرُغُ : اللّهُمّ لا تَمقُتْني .

امام باقر عليه السلام : هرگاه قهقهه زدى ، در پى آن بگو : خدايا! بر من خشم مگير .

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : القَهقَهَةُ مِن الشَّيطانِ .

امام صادق عليه السلام : قهقهه زدن ، كار شيطان است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : ضِحكُ المؤمِنِ تَبَسُّمٌ .

امام صادق عليه السلام : خنده مؤمن ، لبخند است .