خنده و لبخند

امام على عليه السلام : خنده پيامبر صلى الله عليه و آله لبخند بود . روزى بر گروهى از انصار گذشت كه با هم صحبت مى كردند و قاه قاه مى خنديدند ، حضرت فرمود : اى جماعت! هر يك از شما كه آرزو فريبش داده و در كار خير كوتاهى كرده است ، بايد سرى به گورستان زند و از برانگيخته شدن مردگان عبرت گيرد. و به ياد مرگ باشيد ، كه ياد مرگ لذّتها را در هم مى شكند .

امام على عليه السلام ـ در وصف مؤمن ـ فرمود : چون بخندد، صداى خنده اش از گوشش فراتر نمى رود .

امام على عليه السلام : بهترين خنده ، لبخند است .

امام حسن عليه السلام ـ به نقل از دايى خود هند ـ . : پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه شاد مى شد ، چشمش را پايين مى انداخت ، خنده اش بيشتر تبسّم بود ، به طورى كه دندانهايش مانند دانه تگرگ نمايان مى شد .

امام باقر عليه السلام : لبخند زدن مرد به چهره برادرش حسنه است، و بر داشتن خاشاك از بدن او حسنه است .

امام باقر عليه السلام : هرگاه قهقهه زدى ، در پى آن بگو : خدايا! بر من خشم مگير .

امام صادق عليه السلام : قهقهه زدن ، كار شيطان است .

امام صادق عليه السلام : خنده مؤمن ، لبخند است .

امام صادق عليه السلام : هر كه به چهره برادر خود لبخند زند ، آن لبخند براى او حسنه اى باشد .

مكارم الأخلاق ـ به نقل از ابو درداء ـ : رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه لب به سخن مى گشود ، با لبخند همراه بود .