- صفحه اصلی
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست میزان الحکمه ج4
- حقيقت ياد خدا
حقيقت ياد خدا
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن أطاعَ اللّه َ عزّ و جلّ فَقَد ذَكَرَ اللّه َ و إن قَلَّتْ صلاتُهُ و صِيامُهُ و تلاوَتُهُ لِلقرآنِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از خداوند عزّ و جلّ فرمان بَرد خدا را ياد كرده است، هرچند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد .
نمایش منبع
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الذِّكرُ ذِكرانِ : ذِكرٌ عِند المُصيبَةِ حَسَنٌ جميلٌ ، و أفضَلُ مِن ذلكَ ذِكرُ اللّه ِ عِندَ ما حَرَّمَ اللّه ُ علَيكَ فيكونُ ذلكَ حاجِزاً .
امام على عليه السلام : ياد خدا بر دو گونه است : ياد [او ]در هنگام مصيبت كه نيكو و زيباست، و برتر از آن، ياد خدا كردن در هنگام رو به رو شدن با حرامهاى خداست، كه ياد خدا در اين حال تو را از ارتكاب حرام باز مى دارد .
نمایش منبع
عنه عليه السلام : لا تَذكُرِ اللّه َ سبحانَهُ ساهياً ، و لا تَنْسَهُ لاهِياً ، و اذكُرْهُ كاملاً يُوافِقُ فِيهِ قَلبُكَ
لِسانَكَ ، و يُطابِقُ إضمارُكَ إعلانَكَ ، و لَن تَذكُرَهُ حقيقةَ الذِّكرِ حتّى تَنسى نَفسَكَ في ذِكرِكَ و تَفقِدَها في أمرِكَ .
امام على عليه السلام : با حال غفلت، ذكر خداوند سبحان را مگوى و بر اثر سرگرم شدن به كارى ، خدا را فراموش مكن ، بلكه او را
چنان ياد كن كه دل و زبانت يكى باشد و درونت با بيرونت مطابقت كند . تو حقيقتاً به ياد خدا نخواهى بود، مگر آن گاه كه هنگام ذكر گفتن، خود را فراموش كنى و در وقتِ كار خود (ذكر گفتن) خويشتن را گم كنى .
نمایش منبع
الإمامُ الباقرُ عليه السلام : ثلاثٌ مِن أشَدِّ ما عَمِلَ العِبادُ : إنصافُ المُؤمِنِ مِن نفسِهِ ، و مُواساةُ المَرءِ أخاهُ ، و ذِكرُ اللّه ِ على كُلِّ حالٍ ، و هو أن يَذكُرَ اللّه َ عزّ و جلّ عِندَ المَعصيَةِ يَهُمُّ بها فَيَحولُ ذِكرُ اللّه ِ بَينَهُ و بينَ تلكَ المَعصيَةِ ، و هُو قَولُ اللّه ِ عزّ و جلّ «إنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إذا مَسَّهُم طائفٌ مِنَ الشيطانِ تَذَكَّرُوا فإذا هم مُبْصِرُونَ» . .
امام باقر عليه السلام : سه چيز از سخت ترين كارهاى بندگان است : انصاف داشتن مؤمن ، كمك مالى انسان به برادرش و به ياد خدا بودن در همه حال، و آن به اين معناست كه آدمى به گاه رو به رو شدن با گناه و تصميم به انجام آن خدا را ياد كند ، و ياد خدا او را از آن گناه باز دارد . اين است سخن خداوند عزّ و جلّ كه مى فرمايد : «كسانى كه پروا مى كنند، چون وسوسه اى از شيطان به آنها برسد خدا را ياد مى كنند؛ زيرا مردمى صاحب بصيرتند» .
نمایش منبع
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لحسينِ البزّازِ ـ : أ لاَ اُحَدِّثُكَ بِأَشَدِّ ما فَرَضَ اللّه ُ عزّ و جلّ على خَلقِهِ ؟ ··· إنصافُ الناسِ مِن نَفسِكَ ، و مُواساتُكَ لِأخيكَ ، و ذِكرُ اللّه ِ في كلِّ مَوطِنٍ ، أما إنّي لا أقولُ : سُبحانَ اللّه ِ ، و الحَمدُ للّه ِِ ، و لا إلهَ إلاّ اللّه ُ ، و اللّه ُ أكبَرُ ، و إن كانَ هـذا مِن ذاكَ ، و لكِـنْ ذِكرُ اللّه ِ في كُلِّ مَوطِنٍ إذا هَجَمتَ على طاعَتِهِ أو مَعصِيَتِهِ .
امام صادق عليه السلام ـ به حسين بزّاز ـ فرمود : آيا تو را از سخت ترين چيزى كه خداوند بر بندگانش واجب كرده است آگاه نكنم؟ ··· اين كه با مردم رفتارى منصفانه داشته باشى ، با برادرت همدردى و هميارى كنى و خدا را در همه حال ياد كنى . امّا منظور من از ياد خدا، گفتن سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلاّ اللّه و اللّه أكبر، نيست . گر چه اين هم ذكر است ، اما منظور، به ياد خدا بودن هنگام رو به رو شدن با طاعت يا معصيت خداست .
نمایش منبع
عنه عليه السلام : مَن كانَ ذاكراً للّه ِِ على الحقيقةِ فهُو
مُطِيعٌ ، و مَن كان غافِلاً عنهُ فهُو عاصٍ ، و الطاعَةُ علامَةُ الهدايَةِ ، و المَعصيَةُ علامَةُ الضَّلالَةِ ، و أصلُهُما مِنَ الذِّكرِ و الغَفلَةِ .
امام صادق عليه السلام : هر كه براستى به ياد خدا
باشد، فرمان بَر و هركه از خدا غافل باشد، نافرمان است . طاعت، نشانه رهيافتگى است و معصيت، نشانه گمراهى و ريشه اين هر دو، ياد خدا و غفلت است .
نمایش منبع
عنه عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «و لَذِكْرُ اللّه ِ أَكبَرُ» . ـ : ذِكرُ اللّه ِ تَعالى عِندَ ما أحَلَّ و حَرَّمَ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «و ياد خدا بزرگتر است» ـ فرمود : خدا را به ياد داشتن، هنگام رو به رو شدن با حلال و حرام خدا .
نمایش منبع
عنه عليه السلام : الذِّكرُ ذِكرانِ: ذِكرٌ خالِصٌ يُوافِقُهُ القَلبُ ، و ذِكرٌ صارِفٌ يَنفِي ذِكرَ غَيرِهِ .
امام صادق عليه السلام : ذكر بر دو گونه است : ذكر خالص كه با دل سازگار و همراه است و ذكر بازدارنده كه ياد هر كس جز او را از دل مى برد .
نمایش منبع
الإمامُ الرِّضا عليه السلام : مَن ذَكَرَ اللّه َ و لم يَستَبِقْ إلى لِقائهِ فَقدِ استَهزَأ بنَفسِهِ .
امام رضا عليه السلام : هركه خدا را ياد كند اما به ديدار او شتاب (شوق) نشان ندهد، خود را ريشخند كرده است .
نمایش منبع
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685