تباه شدن اعمال

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :لأعْلَمنَّ أقواما مِن اُمَّتي يَأتونَ يَومَ القيامَةِ بحَسَناتٍ أمْثالِ جِبالِ تِهامَةَ بَيْضاءَ ، فيَجعَلُها اللّه ُ هَباءً مَنْثورا . أمَا إنّهُم إخْوانُكُم مِن أهلِ جِلْدَتِكُم ، و يَأخُذونَ مِن اللّيلِ كما تَأخُذونَ ، و لكنّهُم قَومٌ إذا خلَوا بمَحارِمِ اللّه ِ انْتَهَكُوها .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردمانى از امّت خود را مى شناسم كه در روز قيامت حسناتى به سفيدى كوههاى تهامه عرضه مى كنند، اما خداوند همه آنها را پودر و پراكنده مى كند. بدانيد كه آنها برادران هم تبار شمايند و شبها نيز همچون شما عبادت مى كنند، امّا مردمى هستند كه چون پنهانى و در خلوت با محرمات الهى رو به رو شوند، آنها را مرتكب گردند.

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام :اعتَبِرُوا بِما كانَ مِن فِعلِ اللّه ِ بإبليسَ إذ أحبَطَ عَمَلهُ الطويلَ و جُهدَهُ الجَهِيدَ ، و كانَ قد عبَدَ اللّه َ ستّةَ آلافِ سنَةٍ ، لا يُدرى أ من سنيِّ الدُّنيا أم مِن سِنيِّ الآخِرَةِ عَن كِبْرَ ساعَةٍ واحِدَةٍ ، فمن ذا بعد إبليسُ يَسلمُ .

امام على عليه السلام :پس از آنچه خدا به شيطان كرد پند گيريد كه به سبب لحظه اى تكبّر ، كردار دراز مدّت او را باطل گرداند و كوشش فراوان او بى ثمر ماند . او شش هزار سال با پرستش خدا زيست ـ و از ساليان دنيا بود يا آخرت ، دانسته نيست ـ . پس چه كسى پس از شيطان در امان مى ماند؟

نمایش منبع

عنه عليه السلام :اللّهُمّ و أستَغفِرُكَ لِكُلّ ذَنبٍ يَمحَقُ الحَسَنات ، و يُضاعِفُ السيّئاتِ ، وَ يُعجِّلُ النَّقِماتِ ، و يُغضِبُكَ يا رَبَّ السَّماواتِ ، فَصَلِّ عَلى مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وَ اغفِرهُ لي يا خَيرَ الغافِرينَ.

امام على عليه السلام :خدايا! از تو آمرزش هر گناهى را مى خواهم كه نيكى ها را محو مى كند و بر زشتى ها مى افزايد و بد بختى ها را شتاب مى دهد و تو را ـ اى پروردگار آسمانها ـ به خشم مى آورد . پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و آن گناه را بر من بيامرز ، اى بهترين آمرزشگران!

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :اللّهُمَّ صَلِّ على مُحمّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ ، و أعِذْنا أن تُخَيِّبَ آمالَنا و تُحبِطَ أعمالَنا .

امام صادق عليه السلام :خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و ما را از ناكامى آرزوهايمان و تباه شدن اعمالمان در پناه خود گير.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «و قدِمْنا إلى ما عَمِلوا مِن عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَبَاءً مَنْثُورا» ـ : أمَا و اللّه ِ إنْ كانتْ أعْمالُهُم أشَدَّ بَياضا مِن القَباطيِّ ، و لكنْ كانوا إذا عَرَضَ لَهُمُ الحَرامُ لَم يَدَعُوهُ .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و به اعمالى كه كرده اند پردازيم و همه را چون ذرات غبار پراكنده در هوا قرار دهيم» ـ فرمود : هان! به خدا سوگند، كه كرده هاى آنان از پارچه هاى كتان قبطى سفيدتر بود، اما چون به حرامى برمى خوردند از آن خوددارى نمى كردند.

نمایش منبع