۲۸۵. پس از تقواى الهى، از دوست خوب نگذر

قرآن كريم:

يَوْمَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقولُ يا لَيْتَنىِ اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسولِ سَبيلاً * يَاوَيْلَتى لَيْتَنى لَمْ أَتَّخِذْ فُلانا خَليلاً؛

(به خاطر آور) روزى (قيامت) كه ظالم دست خود را [از شدّت حسرت] به دندان مى گزد و مى گويد: اى كاش! راه پيامبر را در پيش گرفته بودم! اى واى بر من! اى كاش! فلان (شخص گمراه) را دوست نگرفته بودم,۲۸۵. پس از تقواى الهى، از دوست خوب نگذر

نمایش منبع

امام على عليه السلام: ـ وَ قَد سُئلَ: مِنْ اَعْظَمُ النّاسِ حَسْرَةً؟ ـ : مَنْ رَأى مالَهُ فى ميزانِ غَيْرِهِ، فَاَدْخَلَهُ اللّه ُ بِهِ النّارَ، وَ اَدْخَلَ وارِثَهُ بِهِ الجَنَّةَ؛

در پاسخ اين سؤال كه حسرتمندترينِ مردم كيست؟ فرمودند: كسى كه ثروت خود را در ترازوى ديگرى ببيند و خداوند به سبب آن ثروت، او را به جهنم و وارث وى را [به خاطر هزينه كردن آن مال در راه خدا] به بهشت ببرد.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: لا تُصاحِبْ هَمّازا فَـتُعَدَّ مُرْتابا؛

با شخص عيب جو، هم نشينى مكن؛ چرا كه تو هم مورد ترديد [و عيب جويى] قرار مى گيرى.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اِحْذَرْ مِنَ النّاسِ ثَلاثَةً: اَلْخائِنَ، وَ الظَّلومَ، وَ النَّمّامَ لاَِنَّ مَنْ خانَ لَـكَ خانَـكَ، وَ مَنْ ظَـلَمَ لَـكَ سَيَظْلِمُـكَ، وَ مَنْ نَمَّ اِلَيْكَ سَيَنِمُّ عَلَيْكَ؛

در ميان مردم، از سه كس، دورى كن: خيانتكار، ستمكار و سخن چين؛ زيرا كسى كه به خاطر تو [به ديگرى] خيانت كند، به خود تو نيز خيانت مى كند و كسى كه به خاطر تو [به ديگرى] ستم كند، به خود تو نيز ستم مى كند و كسى كه براى تو سخن چينى كند، بر ضدّ تو نيز سخن چينى خواهد كرد.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: اِحْذَرْ مُصاحَبَةَ الْفُسّاقِ، وَ الْفُجّارِ، وَ الْمُجاهِرينَ بِمَعاصِى اللّه ِ؛

از هم نشينى با افراد فاسد و هَرزه و كسانى كه آشكارا معصيت خدا مى كنند، بپرهيز.

نمایش منبع