۲۲۴. گفتار و كردار تقواپيشه گان

قرآن كريم:

الَّذينَ يَقولونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنوبَنا وَ قِنا عَذابَ النّارِ* الصّابِرينَ وَ الصّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنْفِقين وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالأَْسْحارِ؛

(تقواپيشگان) كسانى هستند كه مى گويند: خدايا! ما به تو ايمان آورده ايم؛ پس گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب آتش، نگاه دار! آنان صبور و راستگو و در برابر خدا خاضع و در راه او انفاق كننده اند و در سحرگاهان، استغفار مى نمايند.

نمایش منبع

امام على عليه السلام : اَ لْعَقْلُ شَجَرَةٌ اَصْلُهَا التُّقى وَ فَرْعُهَا الْحَياءُ وَ ثَمَرَتُهَا الْوَرَعُ فَالتَّقْوى تَدعو اِلى خِصالٍ ثَلاثٍ: اِلَى الْفِقْهِ فِى الدّينِ وَ الزُّهْدِ فِى الدُّنْيا وَ الاِْنْقِطاعِ اِلَى اللّه ِ تَعالى وَ الْحَياءُ يَدْعو اِلى ثَلاثِ خِصالٍ: اِلَى الْيَقينِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ التَّواضُعِ وَ الْوَرَعُ يَدْعو اِلى خِصالٍ ثَلاثٍ: اِلى صِدْقِ اللِّسانِ وَ الْمُسارَعَةِ اِلَى الْبِرِّ وَ تَرْكِ الشُّبُهاتِ؛

عقل، درختى است كه ريشه آن تقوا، شاخه هايش حياء و ميوه آن، پارسايى است. تقوا به سه چيز دعوت مى كند: دين شناسى، بى رغبتى به دنيا و دل بستگى به خداوند، و حيا به سه چيز دعوت مى كند: يقين، خوش اخلاقى و تواضع، و پارسايى به سه چيز دعوت مى كند: راستگويى، سرعت و شتاب در نيكى ها و دورى از كارهاى شبهه ناك.

نمایش منبع

امام رضا عليه السلام : جَفَّ الْقَلَمُ بِحَقيقَةِ الكِتابِ مِنَ اللّه ِ بِالسَّعادَةِ لِمَن آمَنَ وَ اتَّقى وَ الشَّقاوَةِ مِنَ اللّه ِ تَبارَكَ و تَعالى لِمَن كَذَّبَ وَ عَصى؛

قلم تقدير خداوند بر خوشبختى كسى رقم خورَدْ كه ايمان آورد و تقوا پيشه كند. و بر بدبختى كسى رقم خورَدْ كه ايمان نياورد و نافرمانى كند.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: مَنِ اتَّقَى اللّهَ اَحَبَّهُ النّاسُ؛

هر كس تقواى الهى پيشه كند، مردم او را دوست خواهند داشت.

نمایش منبع

امام على عليه السلام : اَلتَّقْوى ظاهِرُهُ شَرَفُ الدُّنْيا وَ باطِنُهُ شَرَفُ الاْخِرَةِ ؛

تقوا، ظاهرش شرافت دنيا و باطنش شرافت آخرت است.

نمایش منبع