50. محور بدى ها

قرآن كريم:

وَ مَنْ كانَ فى هذِهِ أَعْمى فَهُوَ فِى الاْخِرَةِ أَعْمى وَ أَضَلُّ سَبيلاً؛

هر كس در اين دنيا، كور (دل) باشد، در آخرت هم كور (دل) و گمراه تر خواهد بود.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ، فَاِنَّ تَعَلُّمَهُ حَسَنَةٌ وَ مُدارَسَتَهُ تَسْبيحٌ وَ الْبَحْثَ عَنْهُ جِهادٌ وَ تَعْليمَهُ مَنْ لايَعْلَمُهُ صَدَقَةٌ وَ بَذْلَهُ لاَِهْلِهِ قُرْبَةٌ؛ لاَِنـَّهُ مَعالِمُ الْحَلالِ وَ الْحَرامِ وَ سالِكٌ بِطالِبِهِ سَبيلَ الْجَنَّةِ وَ هُوَ اَنيسٌ فِى الْوَحْشَةِ وَ صاحِبٌ فِى الْوَحْدَةِ وَ دَليلٌ عَلَى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ وَ سِلاحٌ عَلَى الاَْعْداءِ وَ زَيْنٌ لِلاَْخِلاّءِ. يَرْفَعُ اللّه ُ بِهِ اَقْواما يَجْعَلُهُمْ فِى الْخَيْرِ اَئِمَّةً يُقْتَدى بِهِمْ، تُرْمَقُ اَعْمالُهُمْ وَ تُقْتَبَسُ آثارُهُمْ وَ تَرْغَبُ الْمَلائِكَةُ فى خِلَّتِهِمْ يَمْسَحونَهُمْ فى صَلاتِهِمْ بِاَجْنِحَتِهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُ لَهُمْ كُلُّ شَىْ ءٍ حَتّى حيتانِ الْبُحورِ وَ هَوامِّها وَ سِباعِ الْبَرِّ وَ اَنـْعامِها؛لاَِنَّ الْعِلْمَ حَيْاةُ الْقُلوبِ وَ نورُ الاَْبْصارِ مِنَ الْعَمى وَ قُوَّةُ الاَْبْدانِ مِنَ الضَّعْفِ. يُنْزِلُ اللّه ُ حامِلَهُ مَنازِلَ الاَْخْيارِ وَ يَمْنَحُهُ مَجالِسَ الاَْبْرارِ فِى الدُّنْيا وَ الآْخِرَةِ. بِالْعِلْمِ يُطاعُ اللّه ُ وَ يُعْبَدُ وَ بِالْعِلْمِ يُعْرَفُ اللّه ُ وَ يُوْخَذُ وَ بِالْعِلْمِ توصَلُ الاَْرْحامُ وَ بِهِ يُعْرَفُ الْحَلالُ وَ الْحَرامُ وَ الْعِلْمُ اِمامَ الْعَمَلِ وَ الْعَمَلُ تابِعُهُ يُلْهِمُهُ اللّه ُ السُّعَداءَ وَ يَحْرِمُهُ الاَْشْقياءَ؛

علم بياموزيد كه آموختن آن، نيكى است و خواندن و دوره كردن آن، تسبيح و بحث آن، جهاد و آموزشش به كسى كه آن را نمى داند، صدقه و بذل آن به اهلش، مايه نزديكى به خداست؛ چرا كه علم، نشان دهنده حلال و حرام است و جوينده اش را به بهشت راهبرى مى كند و در وحشت، مونس و در تنهايى، همراه و در خوشى و ناخوشى، راهنما و سِلاحى عليه دشمنان و زيورى براى همدلان است. خداوند، كسانى را با آن بالا مى برد و آنها را پيشوايان نيكى قرار مى دهد كه به ايشان اقتدا مى كنند و به اعمالشان مى نگرند و از آثارشان استفاده مى شود و فرشتگان به دوستى آنها رغبت دارند و با بال هايشان آنها را در نماز لمس مى كنند و هر چيزى، حتّى ماهيان و جانواران درياها و درندگان و چهارپايان خشكى براى آنها آمرزش مى طلبند؛ چرا كه دانش، حيات دلها و روشنايى ديدگان از نابينايى و توانايى پيكرها از ناتوانى است. خدا، حاملان دانش را به جايگاه هاى برگزيدگان مى رساند و مجالس نيكان را در دنيا و آخرت ارزانى شان مى گرداند. با علم، خداوند اطاعت و عبادت و شناخته و به خدايى گرفته مى شود. با دانش، صله رحم انجام و حلال و حرام شناخته مى شود. دانش، پيشواى عمل است و عمل، پيرو آن. خدا، آن را به نيكبختان الهام مى كند و تيره بختان را از آن، محروم مى دارد.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: كُلَّمَا ازْدادَ عِلْمُ الرَّجُلِ، زادَتْ عِنايَتُهُ بِنَفْسِهِ وَ بَذَلَ فى رياضَتِها وَ صَلاحِها جُهْدَهُ؛

هر اندازه دانش انسان بيشتر شود، توجّه او به خودش بيشتر مى گردد و در رياضت و رشد و اصلاح نَفْس، كوشش بيشترى مى نمايد.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: اَعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ؛ لاَِنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ؛ لاَِنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ، اَبْكَمُ، اَعْمى، حَيْرانُ؛

عزيزترين عزّت، دانش است؛ چرا كه با آن، معاد شناخته مى شود و راه كسب معاش به دست مى آيد. و خوارترين خوارى، نادانى است؛ چرا كه نادان، كر و لال و كور و سرگردان است.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَعْمَى الْعَمى عَمَى الضَّلالَةِ بَعْدَ الْهُدى وَ شَرُّ الْعَمى عَمَى الْقَلبِ؛

كورترين كورى، كورىِ گمراهى بعد از هدايت است و بدترين كورى، كورىِ دل است.

نمایش منبع