۲۱. وجودم را آرامش بخش

قرآن كريم:

الَّذينَ آمَنوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلوبُهُمْ بِذِكْرِ اللّهِ أَلا بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلوبُ؛

آنان كه ايمان آورده اند و دل هايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، به راستى با ياد خدا، دل ها آرامش مى يابد.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: اَلذِّكْرُ، يونِسُ اللُّبَّ وَ يُنيرُ الْقَلْبَ وَ يَسْتَنْزِلُ الرَّحْمَةَ؛

ياد خدا، عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى كند و رحمت او را فرود مى آورد.

نمایش منبع

امام باقر عليه السلام: ذِكْرُ اللِّسانِ الْحَمْدُ وَ الثَّناءُ، وَ ذِكْرُ النَّفْسِ الْجَهْدُ وَ الْعَناءُ، وَ ذِكْرُ الرّوحِ الْخَوْفُ وَ الرَّجاءُ، وَ ذِكْرُ الْقَلْبِ الصِّدْقُ وَ الصَّفاءُ، وَ ذِكْرُ الْعَقْلِ التَّعْظيمُ وَ الْحَياءُ، وَ ذِكْرُ الْمَعْرِفَةِ التَّسْليمُ وَ الرِّضا، وَ ذِكْرُ السِّرِّ الرُّؤْيَةُ وَ اللِّقاءُ؛

ذكر زبان، حمد و ثناء، ذكر نفس، سختكوشى و تحمّل رنج، ذكر روح، بيم و اميد، ذكر دل، صدق و صفا، ذكر عقل، تعظيم و شرم، ذكر معرفت، تسليم و رضا و ذكر باطن، مشاهده و لقا است.

نمایش منبع

امام سجاد عليه السلام: يا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذّاكِرينَ! وَ يا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاكِرينَ! وَ يا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطيعينَ! صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اشْغَلْ قُلوبَنا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ؛

اى آن كه يادش مايه شرافت و بزرگى ياد كنندگان است! و اى آن كه سپاسگزاريش موجب دست يافتن سپاسگزاران (بر نعمت ها) است! و اى آن كه فرمانبرداريش سبب نجات فرمانبرداران است! بر محمّد و آل او، درود فرست و با ياد خود، دل هاى ما را از هر ياد ديگرى بازدار.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: مَنْ اَطاعَ اللّه ُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ ، فَقَدْ ذَكَرَ اللّه َ وَ اِنْ قَلَّتْ صَلاتُهُ وَ صيامُهُ وَ تِلاوَتُهُ لِلْقُرآنِ؛

هر كس خداى ـ عزّ و جلّ ـ را اطاعت كند، خدا را ياد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش، اندك باشد.

نمایش منبع