21. وجودم را آرامش بخش

آنان كه ايمان آورده اند و دل هايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، به راستى با ياد خدا، دل ها آرامش مى يابد.

ياد خدا، عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى كند و رحمت او را فرود مى آورد.

ذكر زبان، حمد و ثناء، ذكر نفس، سختكوشى و تحمّل رنج، ذكر روح، بيم و اميد، ذكر دل، صدق و صفا، ذكر عقل، تعظيم و شرم، ذكر معرفت، تسليم و رضا و ذكر باطن، مشاهده و لقا است.

اى آن كه يادش مايه شرافت و بزرگى ياد كنندگان است! و اى آن كه سپاسگزاريش موجب دست يافتن سپاسگزاران (بر نعمت ها) است! و اى آن كه فرمانبرداريش سبب نجات فرمانبرداران است! بر محمّد و آل او، درود فرست و با ياد خود، دل هاى ما را از هر ياد ديگرى بازدار.

هر كس خداى ـ عزّ و جلّ ـ را اطاعت كند، خدا را ياد كرده است، هر چند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش، اندك باشد.