الف ـ ظاهرسازى

رسول اللّه صلي الله عليه و آله : ثَلاثَةٌ لا يَنظُرُ اللّه ُ إلَيهِم يَومَ القِيامَةِ و لا يُزَكّيهِم و لَهُم عَذابٌ أليمٌ : المُرخي ذَيلَهُ مِنَ العَظَمَةِ ، وَ المُزَكّي سِلعَتَهُ بِالكَذِبِ ، و رَجُلٌ اِستَقبَلَكَ بِوُدِّ صَدرِهِ فَيُواري (وقَلبُهُ) مُمتَلِئٌ غِشّا .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : خداوند در روز قيامت ، به سه كس نمى نگرد ، آنان را پاك نمى سازد و برايشان عذابى دردناك خواهد بود : كسى كه از سر تكبّر ، دنباله جامه اش را بلند مى كند [تا بر زمين كشيده شود] ؛ كسى كه به دروغ ، كالاى خود را پاك و بى عيب معرّفى مى كند ؛ و كسى كه دوستانه با تو روياروى مى شود ، حال آن كه قلبش لبريز از فريب است .

نمایش منبع

عنه صلي الله عليه و آله : إذا ظَهَرَ العِلمُ وَ احتُرِزَ العَمَلُ ، وَ ائتَلَفَتِ الأَلسُنُ وَ اختَلَفَتِ القُلوبُ ، وتَقاطَعَتِ الأَرحامُ ، هُنالِكَ « لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمَى أَبْصَـرَهُمْ » .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه دانشْ آشكار و عملْ بازداشته شود و زبان ها با يكديگر سازگار و دل ها ناسازگار شوند و پيوندهاى خويشى گسسته گردد ، آن جاست كه «خداوند آنان را لعنت نمود . آنان را كر و چشمانشان را كور ساخته است» .

نمایش منبع

عنه صلي الله عليه و آله : إذا تَعَلَّمَ النّاسُ العِلمَ و تَرَكُوا العَمَلَ ، و تَحابّوا بِالأَلسُنِ و تَباغَضوا بِالقُلوبِ ، و تَقاطَعوا فِي الأَرحامِ ، لَعَنَهُمُ اللّه ُ عِندَ ذلِكَ ؛ فَأَصَمَّهُم و أعمى أبصارَهُم .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه مردم ، دانش بياموزند و عمل را واگذارند و به زبان ، دوستى كنند و به دل ، دشمنى ورزند و پيوندهاى خويشى را بگسلند ، آن گاه است كه خداوند ، لعنتشان مى كند . پس كرشان ساخته ، چشمانشان را كور مى كند .

نمایش منبع

الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ اللّه َ تَعالى أوحى إلى داودَ عليه السلام : إنَّ العِبادَ تَحابّوا بِالأَلسُنِ وتَباغَضوا بِالقُلوبِ ، و أظهَرُوا العَمَلَ لِلدُّنيا و أبطَنُوا الغِشَّ وَ الدَّغَلَ .

امام صادق عليه السلام : خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود : بندگان به زبان ، دوستى مى كنند و به دل ، دشمنى مى ورزند و عمل براى دنيا را آشكار كرده اند و فريب و نيرنگ را نهان ساخته اند .

نمایش منبع

الإمام عليّ عليه السلام : رُبَّ مُتَوَدِّدٍ مُتَصَنِّعٍ .

امام على عليه السلام : چه بسا ابراز كننده دوستى كه ظاهرسازى مى كند .

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في فِتنَةِ بَني اُمَيَّةَ ـ : كانَ أهلُ ذلِكَ الزَّمانِ ذِئابا ، و سَلاطينُهُ سِباعا ، وأوساطُهُ اُكّالاً ، و فُقَراؤُهُ أمواتا ، و غارَ الصِّدقُ ، و فاضَ الكَذِبُ ، وَ استُعمِلَتِ المَوَدَّةُ بِاللِّسانِ ، و تَشاجَرَ النّاسُ بِالقُلوبِ .

امام على عليه السلام ـ درباره فتنه بنى اميّه ـ : مردم آن روزگار ، [همچون ]گرگ هايند و حاكمانش درندگان ، و مردم ميانه حال آن ، پرخوران و فقيرانش مردگان . راستى ناپديد مى گردد و دروغ ، سرريز مى گردد و دوستىِ زبانى به كار بسته مى شود و مردم ، به دل با يكديگر دشمنى مى كنند .

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في فِتنَةِ بَني اُمَيَّةَ ـ : هَدَرَ فَنيقُ الباطِلِ بَعدَ كُظومٍ ، و تَواخَى النّاسُ عَلَى الفُجورِ ، و تَهاجَروا عَلَى الدّينِ ، و تَحابّوا عَلَى الكَذِبِ ، و تَباغَضوا عَلَى الصِّدقِ .

امام على عليه السلام ـ درباره فتنه بنى اميّه ـ : شتر نرِ باطل، پس از خاموشى، بانگ مى زند و مردم در بدكارى با يكديگر برادر مى شوند و در دين ، جدايى مى پذيرند ؛ بر دروغ با يكديگر دوستى مى كنند و بر راستى با يكديگر دشمنى مى ورزند .

نمایش منبع