الف ـ ظاهرسازى

رسول خدا صلي الله عليه و آله : خداوند در روز قيامت ، به سه كس نمى نگرد ، آنان را پاك نمى سازد و برايشان عذابى دردناك خواهد بود : كسى كه از سر تكبّر ، دنباله جامه اش را بلند مى كند [تا بر زمين كشيده شود] ؛ كسى كه به دروغ ، كالاى خود را پاك و بى عيب معرّفى مى كند ؛ و كسى كه دوستانه با تو روياروى مى شود ، حال آن كه قلبش لبريز از فريب است .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه دانشْ آشكار و عملْ بازداشته شود و زبان ها با يكديگر سازگار و دل ها ناسازگار شوند و پيوندهاى خويشى گسسته گردد ، آن جاست كه «خداوند آنان را لعنت نمود . آنان را كر و چشمانشان را كور ساخته است» .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه مردم ، دانش بياموزند و عمل را واگذارند و به زبان ، دوستى كنند و به دل ، دشمنى ورزند و پيوندهاى خويشى را بگسلند ، آن گاه است كه خداوند ، لعنتشان مى كند . پس كرشان ساخته ، چشمانشان را كور مى كند .

امام صادق عليه السلام : خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود : بندگان به زبان ، دوستى مى كنند و به دل ، دشمنى مى ورزند و عمل براى دنيا را آشكار كرده اند و فريب و نيرنگ را نهان ساخته اند .

امام على عليه السلام : چه بسا ابراز كننده دوستى كه ظاهرسازى مى كند .

امام على عليه السلام ـ درباره فتنه بنى اميّه ـ : مردم آن روزگار ، [همچون ]گرگ هايند و حاكمانش درندگان ، و مردم ميانه حال آن ، پرخوران و فقيرانش مردگان . راستى ناپديد مى گردد و دروغ ، سرريز مى گردد و دوستىِ زبانى به كار بسته مى شود و مردم ، به دل با يكديگر دشمنى مى كنند .

امام على عليه السلام ـ درباره فتنه بنى اميّه ـ : شتر نرِ باطل، پس از خاموشى، بانگ مى زند و مردم در بدكارى با يكديگر برادر مى شوند و در دين ، جدايى مى پذيرند ؛ بر دروغ با يكديگر دوستى مى كنند و بر راستى با يكديگر دشمنى مى ورزند .