چهل حديث « مروّت و جوانمردی »

مقدّمه

پيش گفتار

بسم اللّه الرحمن الرحيم
الحمدللّه ربّ العالمين والصلوة والسلام على سيّدنا محمّد و آله الطاهرين. لا سيما امام العصر الحجة بن الحسن المهدى، صلوات اللّه و سلامه عليهم اجمعين
* * *
نوشته هايى چند كه عنوان «چهل حديث» به خود گرفته است، بخشى از گفتارهاى آموزنده و تربيتى رسول گرامى اسلام و ائمّه اطهار عليهم السلاممى باشد.
با ظهور دين مقدس اسلام، كلمه و كلام، به حدّ اعجاز رسيد، قرآن چشمه كلام الهى بر قلب پيامبر گرامى صلي الله عليه و آله نازل گشت، و هر امر شگفت آورى را در برابر خود به زانو درآورد.
كلام پيامبر و معصومين عليهم السلام كه دلهايشان مالامال از اين چشمه بود، معجزه دوّم گشت.
نگاه موضوعى به كلمات معصومى عليهم السلام، ما را با بينش همه جانبه رو برو خواهد ساخت، تمامى اختلافهاى ظاهر، جبهه بندى هاى انسانى، و مراتب معناى يك موضوع در يك افق پيش چشم قرار مى گيرد، و آنگاه چشمه كلام معصوم عليهم السلام، انسانها را به درياى حقيقت مى رساند.
«جوانمردى و فتوت» كه موضوع اين نوشته است در كلام معصومين عليهم السلام، انسانها را به درياى حقيقت مى رساند.
«جوانمردى و فتوت» در كلام آنها، از اهمّيت ويژه اى برخوردار است.
جوانمردى وصفى است بزرگ، كه سايه بر تمامى جنبه هاى انسانى مى افكند.
جوانمردى است كه در هر حال انصاف را رعايت مى نمايد و به دشمن آسايش، و مجال تفكر مى دهد.
جوانمردى است كه درجات آن، درجات انسانيّت مى گردد.
جوانمردى است كه خلوت و جمع را يكسان مى سازد.
جوانمردى است كه هيچگاه پشيمانى را به دنبال نمى آورد.
جوانمردى پستى ها، و ذلت ها را مى پوشاند و شعله عشق را بر مى افروزد.
جوانمردى، صراط را مستقيم مى نمايد و دين را به ارمغان مى آورد.
جوانمردى است كه دين حق را زنده نگه مى دارد.
همگى اين مجموعه در خور تامّل، از كتب معتبر احاديث بر گرفته شده است.
ترجمه فارسى آنها براى بهتر در دسترس قرار گرفتن مظامين بلند آنهاست.
هرچند اين مجموعه نوعى گردآورى و گزينش است، ولى اميد است كه نوع انتخاب و ترتيب آن بدين شيوه، جان و مغز ما را مشمول حديث مبارك نبوى صلي الله عليه و آله: «مَن حَفِظ مِن أُمّتى أربعينَ حَديثاً، ممّايَحتاجُونَ اليه من أمر دينهم، بَعَثَهُ اللّه ُ يَوْمَ القَيمَةِ، فَقيهاً عالِماً» نمايد.
پايبندى به رهنمودهاى پر محتواى كلام اولياء راستين خدا، و رهبران واقعى، زندگى را با معنا، دل را مطمئن، نظر را صائب و سعادت اخروى را نصيب انسانها خواهد نمود.
وَ اِنَّ اللّه َ لايُضيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلاً
قم جعفر عباس حائرى
11/8/1378

مقدّمه
به قلم: جواد محدثى
بيا تا مونس هم، يار هم، غمخوار هم باشيم
انيس جان هم فرسوده بيمار هم باشيم
شب آيد، شمع هم گرديم و بهر يكدگر سوزيم
شود چون روز، دست و پاى هم در كار هم باشيم
دواى هم، شفاى هم، براى هم، فداى هم
دل هم، جان هم، جانان هم، دلدار هم باشيم
فيض كاشانى رحمه الله
صاحبان دلهاى شكسته، در پى مرهم گذار، چشم به اين سو و آن سو مى دوزند و غريبان بى پناه، در تنگناهاى زندگى، در سايه همت و فتوت آزاد مردان مى آرمند و مظلومان بلا ديده، دل را با دست گرم و نوازشگر جوانمردان خوش مى سازند.
اگر در جامعه، افراد آزاده اى نباشند كه عشق محرومان و ضعيفان را در دل دارند، ستمگران، روزگار آنان را سياهتر مى كنند.
آيين «رادمردى» حكم مى كند كه صاحبان قدرت و مكنت، دستى هم به سر و روى محرومان بكشند و بازوى آنان را بگيرند و از زمينگيرى و خاك نشينى بلند كنند.
«مردانگى» صفت برجسته و ارزشمندى است كه آبروبخش يك اجتماع زنده است.
فتوت يا مردانگى، برخوردارى از سجاياى والاى اخلاقى و ارزشهايى است كه هم در انديشه و افكار انسان ها مى نشيند و هم از رفتار و معاشرت و برخوردهاى آنان مى تراود.
داشتن روحيه ايثار و گذشت و همت بلند و عفو و اغماض گوشه اى از فتوّت است، بخشندگى وسخاوت، گوشه اى ديگر و تحمل و صبورى و مدارا و خوشرفتارى، گوشه اى ديگر.
پس «مروّت» و «مردى»، عبارت است از: صداقت، وفادارى، حسن نيت، يكرنگى و نوع دوستى و دل به دست آوردن، نه دل شكستن.
به قول خواجه عبداللّه انصارى:
«اگر بر روى آب روى، خسى باشى
و اگر به هوا پرى، مگسى باشى
دل به دست آر، تا كسى باشى...»
و خدا اين را مى پسندند و مى پذيرد و پاداش مى دهد، چرا كه دلهاى شكسته، جايگاه توجه به خدا و اميد به درگاه اوست و جوانمردى، تسكين آن قلوب است.
انسان، به هيچ زينتى، زيباتر از مروت و جوانمردى، آراسته نيست. نه فتوت به ادعاست، و نه جوانمردى به سخن!
فتوت تنها با عمل است كه مهر تأييد مى خورد و مقبول خاطرها مى گردد و به حرف نيست!
كرامت، جوانمردى و نان دهى است
مقالات بيهوده، طبل تهى است
در روايات، براى جوانمرد، اوصاف و نشانه هاى زيادى بيان شده، كه به چند نمونه اشاره مى شود:
1 ـ «عفو و گذشت»:
روح هاى بزرگ، ظرفيتِ عفو هم دارند، ولى افراد حقير و فرومايه، به سرعت درصدد انتقام بر مى آيند.
2 ـ «آغاز به نيكى»:
نياز را ديدن و شنيدن و پاسخ مساعد و مثبت دادن، مهم نيست. اخلاق جوانمردى آن است كه حفظ آبروى ديگران كنى و پيش از سؤالشان، در رفع نيازشان بكوشى.
3 ـ «پاسخ بدى با نيكى»:
اين نيز روحيه والا مى خواهد كه در مقابل بدى ديگران، خوبى كنى، اگر ناسزا گفتند، اگر بى اعتنا بودند، تو احترام و ادب كنى، اگر از تو بريدند، تو قطع رابطه و پيوند نكنى.
4 ـ «عفو با قدرت»:
نشان ديگر اهل فتوّت، آن است كه وقتى قدرت دارند و مى توانند انتقام بگيرند، عفو را پيشه مى سازند.
5 ـ «غمخوارى محرومان»:
جوانمرد، به نيازمندان رسيدگى مى كند، و افتادگان را دستگيرى و حمايت مى نمايد و خود را در راحت و رنج و غم و شادى ديگران شريك مى داند. به قول سعدى:
تو كز محنت ديگران بى غمى
نشايد كه نامت نهند آدمى
«پورياى ولى» از پهلوانان نامدار كه از مردانگى او، حكايات بسيارى زبانزد مردم است، چنين سروده است:

گر بر سر نفس خود اميرى، مردى
ور بر دگرى نكته نگيرى، مردى
مردى نبود فتاده را پاى زدن
گردست فتاده اى بگيرى، مردى
فتوّت، همان خوشخويى و بخشندگى و مردم نوازى و رسيدگى به بينواست و اين ها همه، بايد به شكرانه قدرت و توانى باشد كه خداوند، عطا كرده است.
از فرازهاى برجسته دوران جوانى رسول خدا صلي الله عليه و آله قبل از بعثت، شركت او در پيمانى است كه عده اى از جوانمردان قريش، براى دفاع از حقوقِ مظلومان بستند و به، «حلف الفضول» معروف شد. اين گروه، خود را متعهد مى دانستند كه به استغاثه واستمداد بى پناهانى كه به حقشان تجاوز مى شود پاسخ دهند. پيامبرخدا صلي الله عليه و آله از اين پيمان به نيكى ياد مى كرد و هرگز حاضر نبود به هيچ قيمتى آن را بشكند.
نمونه ديگر مروّت و مداراى پيامبر، حتى نسبت به دشمنان سرسخت خويش، اعلان «عفوعمومى» در سال «فتح مكه» بود، كه همراه مسلمانان، فاتحانه وارد مكه شد، همه را بخشيد و با جمله «اِذهَبُوا فَأنتُمُ الطُلَقاء» همه را آزاد كرد و آب عفو بر آتش كينه ها ريخت.
فتوت و راد مردى على عليه السلام در تاريخ، نمونه است و نمونه هايش هم فراوان. در جنگ خندق، وقتى با رقيبى شجاع، همچون «عمروبن عبدودّ» درافتاد و او را به هلاكت رساند، خواهر «عمرو» كنار كشته برادرش آمد و ديد كه زره قيمتى او بر تنش باقى است. پرسيد: قاتل او كيست؟ گفتند: على ابن ابى طالب. گفت: او را هماوردى بزرگوار و جوانمرد كشته است.
و همين «فتوت»هاى على بود كه او را ملقّب و مفتخر به «لافتى الاّ عَلىّ...» ساخت.
سراسر صحنه هاى حماسه آفرين كربلا، نمونه هاى مردانگى بود. چه آن ياران پاكباخته و عاشق، كه مردانه بر خنجر دشمن بوسه زدند و شهادت در ركاب امام را بر زندگى چند روزه ترجيح دادند، چه جوانان هاشمى، چه سردار و سالار شهيدان، حسين بن على عليهماالسلام مظهر غيرت الهى، كه حتى دشمن را به مردانگى دعوت مى كرد و مى فرمود: اگر دين نداريد، لااقل آزاد مرد باشيد و چه علمدار وفا، فرمانده سپاه حسين عليه السلام، حضرت اباالفضل، كه مظهر اعلاى فتوت و راد مردى بود.
به دريا پا نهاد و تشنه لب بيرون شد از دريا
مروت بين، جوانمردى نگر، غيرت تماشا كن
سخن از مروت و فتوت و جوانمردى، دامنه وسيع دارد، به خصوص نمونه هاى تاريخى آن در سيره پيامبر و امامان و اصحاب.
درود بر جوانمردان اهل مروت، و بزرگواران فتوت پيشه.

قال الحكيم فى كتابه الكريم:
وَ إِذا خاطَبَهُمْ الجاهِلُونَ
قـالُوا سَـلامـاً.
فرقان / 63
پروردگار متعال مى فرمايد:
چون نادانان، (جوانمردان) را خطاب كنند،
در جـواب فقط به آنان سـلام مى كنند.

نمایش منبع

فصـل اول:

فضيلت جوانمردى

مروّت نامى فراگير

1 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُــرُؤَةُ اِسْمٌ جـامِـعٌ لِسائِرِ الْفَضائِلِ وَ الْمَحاسِنِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت، نامى است فراگيرنده هـمه فضيلت ها و خـوبى ها.

نمایش منبع

مــيزان مـروّت

2 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مُرُوَّةُ الرَّجُلِ عَلى قَدْرِ عَقْلِهِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت هر كس به قدر عقل و انديشه اوست.

نمایش منبع

جــمال آدمـى

3 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مَيْزَةُ الرَّجُلِ عَقْلُهُ، وَ جَمالُهُ مُرُوَّتُهُ.

حضرت على عليه السلام فرمود: امتياز آدمى به عقل اوست و زيـبايى او به مـروّتـش.

نمایش منبع

ترغيب به صفات عالى

4 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُـرُوَّةُ تَحُثُّ عَلَى الْمَكارِمِ

حضرت على عليه السلام فرمود: مـروّت، آدمـى را بـه صفات عالى برمى انگيزاند.

نمایش منبع

بـازدارنده از پســتى

5 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُـرُوَّةُ تَمْنَعُ مِنْ كُلِّ دَنِيَّةٍ

حضرت على عليه السلام فرمود: مـــروّت، انسان را از هرگونه پستى باز مى دارد.

نمایش منبع

بهترين جلوه در دين

6 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مِنْ أَفْضَـلِ الدّينِ أَلْمُـرُوَّةُ، وَلاخَيْرَ فى دينٍ لَيْسَ لَهُ مُرُوَّةٌ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت، از برترين هاى هر آيينى است و هـر ديـنى كه مـروّت نـدارد، خـيرى هم در آن نيـست.

نمایش منبع

سـنگينى مـروّت

7 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: ما حَمَلَ الرَّجُلُ حِمْلاً أَثْقَلَ مِنَ الْمُرُوَّةِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: آدمى بارى به سنگينى مروّت بـر دوش نـكشـيـده اسـت.

نمایش منبع

مروّت در هنگام دارايى

8 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مَعَ الثّروَةِ تَظْهَرُ المُـرُوَّةُ.

حضرت على عليه السلام فرمود: جوانمردى هنگام دارايى آشكار مى شود.

نمایش منبع

فصـل دوم:

نشانه‏هاى جوانمردى

انصـاف و اصــلاح

9 قالَ رَسُولُ اللّه صلي الله عليه و آله لِرَجُلٍ مِن ثَقيف: يا أَخاثَقيفٍ، مَا الْمُـرُوَّةُ فيـكُمْ؟ قالَ: يـا رَسُولَ اللّه ِ أَلأِنصافُ وَالِأصلاحُ. قالَ صلي الله عليه و آله: وَ كَـذلِكَ هِـىَ فينـا.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله به مردى از قبيله «ثقيف» فرمود: اى برادر ثقيفى! مروّت، نزد شما به چيست؟ گفت: يارسول اللّه به انصاف وآشتى دادن بين افراد. پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: نزد ما نيز چنين است.

نمایش منبع

از صفات رهبران راستين

10 قالَ النَّبِىُ صلي الله عليه و آله: مُـرُوَّتُـنا أَهْـلُ الْبَـيْتِ، أَلْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا وَ اِعطاءُ مَنْ حَرَمَنا.

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود: مروّت ما اهل بيت، گذشت از كسى است كه به ما ظلم كرده و بخشش به كسى است كه ما را محروم كرده است.

نمایش منبع

محبّت به قدر مروّت

11 قالَ رَجُلٌ لِلأمام الرِّضا عليه السلام: أَعْطِنى عَلى قَدْرِ مُرُوَّتِكَ. قالَ: لايَسَعَنى ذلِكَ فَقالَ: عَلى قَدْرِ مُرُوَّتى. قالَ عليه السلام: أَمّا اِذا فَنَعَمْ، فَأَعْطاهُ مِأَتَى دينارٍ.

مردى خدمت امام رضا عليه السلام رسيد و عرض كرد: به من بقدر جوانمردى تان بخشش و عنايتى كنيد. حضرت فرمود: در توانم نيست. آن مرد عرضه داشت: پس به مقدار مروّت خودم چيزى به من بدهيد. امام فرمود: «اكنون مى توانم». و دويست دينار به وى عطا كرد.

نمایش منبع

حقيـقـتِ مـروّت

12 سُئِلَ الصّادِقُ عليه السلام: مَا الْمُرُوَّةُ؟ فَقالَ عليه السلام: لا يَراكَ اللّه ُ حَيْثُ نَهاكَ، وَ لا يَفْقِدَكَ حَيْثُ أَمَرَكَ.

از امام صادق عليه السلام پرسيدند: مروّت چيست؟ فرمود: مـروّت آن است كه خدا تو را آنجـا كه نهى فرمـوده نبيند و آنجـا كه امر نمـوده بيابد.

نمایش منبع

مـروّت كامـل

13 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: جِماعُ الْمُرُوَّةِ، أَنْ لاتَعْمَلَ فِى السِّرِ مـا تَسْـتَحيْى مِـنْهُ فِى الْعَـلانِـيَةَ.

حضرت على عليه السلام فرمود: نهـايت مـروّت، آن اسـت كـه در پنهانى كارى نكنى كه آشكارا از آن پروا دارى.

نمایش منبع

عــلامـت فتـوّت

14 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: يُسْتَدَلُّ عَلى مُرُوَّةِ الرَّجُلِ بِبَثِّ الْمَعْرُوفِ، وَبَـذْلِ الإحْسـانِ، وَ تَرْكِ الأِمْتِـنانِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: چند چيز بر مـروّت آدمى دلالت دارد: تلاش در گسترش كارهاى خوب ، نيكوكارى ، منّت ننهادن .

نمایش منبع

مـلاك مـردانـگى

15 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مِـلاكُ الْمُــرُوَّةِ، صِدْقُ اللِّسانِ، وَ بَذْلُ الأِحسانِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: راستگويى و نيكوكارى ملاك مُروّت است.

نمایش منبع

مــروّت چيـست

16 قال الباقِرُ عليه السلام: يَوْماً لِمَنْ حَضَرَهُ: مَا الْمُرُوَّةُ؟ فَتَكَلَّمُوا فَقالَ عليه السلام: أَلْمُرُوَّةُ أَنْ لاتَطْمَعَ فَتَذِلَّ، وَ تَسْأَلَ فَتَقِلَّ، وَلاتَبخَـلَ فَتُشْتَمْ، وَ لاتَجْهَلَ فَتُخْـصَم.

امام باقر عليه السلام فرمود: مروّت آن است كه طمع نكنى تا ذليل و خوار نشوى و از ديگران چيزى نخواهى تا كوچك نشوى و بخل نورزى تا ناسزا نشنوى و نادانى نكنى تا براى خودت دشمن نتراشى.

نمایش منبع

مروّت و دورى از حرام

17 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مِنْ شَرايِطِ الْمُرُوَّةِ، أَلْتَنَزُّهُ عَنِ الْحَرامِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: دورى از حرام، از شرايط مروّت است.

نمایش منبع

زينــت انسـان

18 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُرُوئَةُ اِجْتِنابُ الرَّجُلِ ما يَشينُهُ، وَ اكْتِسـابُهُ ما يَزيـنُهُ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت عبارت است از پرهيز از آنچه كه آدمى را زشت مى كند و به دست آوردن آنچه كه آدمى را زينت مى دهد.

نمایش منبع

پنهان كردن فقر و بيمارى

19 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: اِخْفاءُ الْفاقَةِ وَ الأَمْراضِ مِنَ الْمُرُوئَةِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: پنهان كردن ندارى و بيمارى از مــروّت است.

نمایش منبع

مردانگى در سفر و حضر

20 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُرُوَّةُ مُرُوَّتانِ: مُرُوَّةُ الْحَضَرِ، وَ مُرُوَّةُ السَّفَرِ. فَأَمّا مُرُوَّةُ الْحَضَرِ، فَتِلاوَةُ الْقُرْآنِ، وَ َحُضُورُ الْمَساجِدِ، وَ صُحْبَةُ أَهْلِ الْخَيْرِ، وَ النَّظَرُ فِى الْفِقْهِ، وَ أَمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ، فَبَذْلُ الزّادِ، وَ الْمِزاحُ فى غَيْرِ ما يُسْخِطُهُ اللّه ُ وَ قِلَّةُ الخِلافِ عَلى مَنْ صَحِبَكَ، وَ تَرْكُ الرِّوايَةِ عَلَيْهِمْ اِذا أَنْتَ فارَقْتَهُمْ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت دو گونه است: مروّت در حضر و مروّت در سفر. اما مروّت در حضر، تلاوت قرآن است و حضور در مساجد و همراهى اهل خير و دقت در فقه. و اما مروّت در سفر، بخشش از توشه سفر است و شوخى كردن، اما نه در آنچه خدا را به خشم مى آورد و كاستن از اختلاف نظر با همسفرت و غيبت نكردن از همسفران هنگامى كه از آنان جدا مى شدى.

نمایش منبع

وفـاكردن بـه وعـده

21 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُـرُوئَةُ اِنْجـازُ الْوَعـْدِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت همان عمل كردن به وعده است.

نمایش منبع

پرهــيز از پسـتى

22 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْمُـرُوئَةُ اِجْتِـنابُ الدَّنِيَّةِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت همان پرهيز از پستى است.

نمایش منبع

كمـال مـروّت

23 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: لا تَتِمُّ مُرُوَّةُ الرَّجُلِ حَتّى: يَتَفَـقَّهَ فى ديـنِهِ، وَ يَقْتَـصِدَ فى مَعيشَتِهِ، وَيَصْبِرَ عَلى النّائِبَةِ اِذا نَزَلَتْ، وَ يَسْتِعْذَبَ مَرارَةَ اِخْـوانِهِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مروّت آدمى كامل نمى شود مگر هنگامى كه: 1. در دين خود دانا شود، 2. در زندگى خود، ميانه روى پيشه كند، 3. اگر مصيبتى بر وى وارد آمد، صبر كند، 4. و اگر برادرانش را در سختى ببيند، احساس تلخى كند.

نمایش منبع

نشـانه‏هاى جوانمـردى

24 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْفُتُوَّةُ عَـلى أَرْبَـعَةٍ: أَلتَّواضُعُ مَعَ الدَّوْلَةِ، وَ الْعَفْوُ مَعَ الْقُدْرَةِ، وَالنَّصيحَةُ مَعَ الْعَداوَةِ، وَ الْعَطِيَّةُ بِلا مِنَّةٍ.

حضرت على عليه السلام فرمود: جوانمردى چهار گونه است: فروتنى، هنگام فرمانروايى و حكومت. گذشت، هنگام قدرت. خيرخواهى، هنگام دشمنى. و بخشش بدون منت گذاردى.

نمایش منبع

سـه ركنِ مـروّت

25 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: ثَلاثَةٌ هُنَّ الْمُرُؤَةُ: جـُودٌ مـَعَ قِـلـَّةٍ، وَ احْتِمالٌ مِنْ غَيْرِ مَذَلـَّةٍ، وَتَعَفـُّفٌ عَنِ الْـمَسْأَلَةِ

حضرت على عليه السلام فرمود: سه چيز است كه عين مروّت است : بخشش در حال تنـگدستى، تحمّل و صبورى بـدون آنكه انسـان زير بـار ذلت بــرود، و خـوددارى از خـواهش و درخواست.

نمایش منبع

مـردانـگى و دينـدارى

26 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: نِظامُ الْمُرُؤَةِ، حُسْنُ الأُخُوَّةِ، وَ نِظامُ الدّينِ حُسْنُ الْيَقـينِ

حضرت على عليه السلام فرمود: سامان بخشِ مروّت، انجام وظيفه برادرى به نحو نيكوست و آيين و اساس دين، يقين خوب داشتن است.

نمایش منبع

فصـل سوم:

زشتى ناجوانمردى

مـلول مـروّت نـدارد

27 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: لَيْسَ لِمَلُولٍ مُـرُوَّةٌ.

حضرت على عليه السلام فرمود: شخص دلخسته، مروّت ندارد.

نمایش منبع

بى‏هـمتى و ناجوانـمردى

28 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: مَنْ لامـُرُوَّةَ لـَهُ، لاهِمـَّةَ لَهُ.

حضرت على عليه السلام فرمود: آنكه مروّت ندارد، همت ندارد.

نمایش منبع

مـروّت و رازدارى

29 قال الصّادِقُ عليه السلام: لَيْسَ مِنَ الْمُرُوَّةِ أَن يُحَدِّثَ الرَّجُلُ بِما يَلْقى فى سَـفَرِهِ مِنْ خَيْرِ وشَرٍّ.

امام صادق عليه السلام فرمود: از مروّت نيست كه انسان آنچه را كه در سفر ديده، از ريز و درشت و خوب و بد، بازگو كند.

نمایش منبع

مـروّت بى‏ارزش

30 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: بَخِسَ مـُرُوَّتـُهُ، مَنْ قَـلَّ يَقينـُهُ

امام على عليه السلام مى فرمايد: كسى كه يقينش كم باشد، مــروّت او بى ارزش است.

نمایش منبع

ناجوانمردى در داد و ستد

31 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: لَيْسَ مِنَ الْمُرُوَّةِ، الَرِّبْحُ عَلَى الأِخوانِ.

حضرت على عليه السلام فرمود: سود گرفتن از برادران دينى، از مــروّت بـه دور اسـت.

نمایش منبع

نامـردى با دوست و دشمن

32 و قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: لَمْ يَتَّـصِفْ بِالْمُــرُوَّةِ، مَنْ لَمْ يَرْعَ ذِمَّةَ أَوْلِيائِهِ، وَ يُنْصِفْ أَعْدائَهُ.

حضرت على عليه السلام فرمود: كسى كه حقوق دوستان خود را مراعات نكند، و با دشمنان خود با انصاف رفتار نكند، مردانگى ندارد.

نمایش منبع

ناجوانمـردىِ بخـيل

33 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: لامـُرُوَّةَ مـَعَ شـُحٍّ.

حضرت على عليه السلام فرمود: مردانگى با بُخل جمع نمى شود.

نمایش منبع

حـرص، آفت مــروّت

34 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: أَلْحِـرْصُ يـُزْرِى بِالْمـُرُوَّةِ

حضرت على عليه السلام فرمود: حرص، مردانگى انسان را معيوب مى كند.

نمایش منبع

دين تـوأم با مـروّت

35 قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام: لاخَيرَ فى دينٍ لَيْسَ لَهُ مُرُوّة.

حضرت على عليه السلام فرمود: دينى كه مـروّت ندارد، خـيرى در آن نيـست.

نمایش منبع

جـلوه‏هاى جوانمـردى

36 قال الصّادق عليه السلام: أَتَظُـنُّونَ أَنَّ الفُتُـوَّةَ بِالفِسقِ وَ الفُجُـورِ، إنَّمَا الفُتُوَّةُ طَعامٌ مَوْضُوعٌ، وَ نائِلٌ مَبذُولٌ، وَ بِشرٌ (بِّرٌ) مَعـرُوفٌ، وَ أَذىً مَكفُـوفٌ.

امام صادق عليه السلام فرمود: آيا گمان مى كنيد جوانمردى با فسق و فجور حاصل مى شود! جوانمردى تنها با سفره اى گسترده، و عطايى بخشيده، و نيكى (يا خوشرويى) پسنديده، و پرهيز از مردم آزادى حاصل مى شود.

نمایش منبع