کتابخانه احادیث شیعه

حديث و آيات: كسانى كه بازداشت آنها جايز است

دعائم الإسلام عَن عَليٍ عليه السلام أنّه اسْتَدرَكَ على ابنِ هَرْمَةَ خِيانَةً ـ و كانَ على سُوقِ الأهوازِ ـ فكَتبَ إلى رِفاعَةَ :إذا قَرَأتَ كِتابي فَنَحِّ ابنَ هَرْمَةَ عنِ السُّوقِ ، و أوْقِفْهُ للنّاسِ و اسْجُنْهُ و نادِ علَيهِ ، و اكتُبْ إلى أهلِ عَمَلِكَ تُعْلِمهُم رَأيي فيه ، و لا تَأخُذْكَ فيهِ غَفلَةٌ و لا تَفريطٌ فتَهْلِكَ عندَ اللّه ِ و أعزِلَكَ أخْبَثَ عَزْلَةٍ ، و اُعيذُكَ باللّه ِ مِن ذلكَ .
فإذا كانَ يَومُ الجُمُعةِ فأخْرِجْهُ مِن السِّجنِ و اضْرِبْهُ خَمسةً و ثلاثينَ سَوْطا ، و طُفْ بهِ في الأسْواقِ ، فمَنْ أتى علَيهِ بشاهِدٍ فحَلِّفْهُ مَع شاهِدِهِ ، و ادْفَعْ إلَيهِ مِن مَكْسَبِهِ ما شَهِدَ بهِ علَيهِ ، و مُرْ بهِ إلى السِّجنِ مُهانا مَقْبوحا مَنْبوحا ، و احزِمْ رِجلَيهِ بحِزامٍ و أخْرِجْهُ وَقتَ الصّلاةِ ، و لا تَحُلْ بَيْنَهُ و بينَ مَن يَأتيهِ بمَطْعَمٍ أو مَشْرَبٍ أو مَلْبَسٍ أو مَفْرَشٍ .
و لا تَدَعْ أحَدا يَدخُلُ إلَيهِ مِمّنْ يُلَقِّنُهُ اللَّدَدَ ، و يُرَجّيهِ الخُلوص، فإنْ صَحَّ عندكَ أنَّ أحَدا لَقّنَهُ ما يَضُرُّ بهِ مُسلما فاضْرِبْهُ بالدَّرّةِ فاحْبِسهُ حتّى يَتوبَ .
و مُرْ بإخْراجِ أهلِ السِّجن فِي اللَّيلِ إلى صَحْنِ السِّجْنِ لِيتَفرَّجوا غيرَ ابنِ هَرْمَةَ ، إلاّ أنْ تَخافَ مَوتَهُ فتُخرِجَهُ مَع أهلِ السِّجنِ إلى الصَّحْنِ .
فإن رأيتَ بهِ طاقةً أوِ اسْتِطاعَةً فاضْرِبْهُ بَعدَ ثلاثينَ يَوما خَمسَةً و ثَلاثينَ سَوْطا بَعد الخَمسةِ و الثَّلاثينَ الاُولى .
و اكتُبْ إليَّ بما فَعلْتَ في السُّوقِ و منِ اخْتَرْتَ بعد الخائنِ ، و اقْطَعْ عنِ الخائنِ رِزْقَهُ .حديث
دعائم الإسلام:امام على عليه السلام خبردار شد كه ابن هَرْمه ـ مسؤول بازار اهواز ـ خيانتى كرده است؛ پس به رِفاعه (فرماندار اهواز) نوشت: چون اين نامه مرا خواندى، ابن هرمه را از [مسؤوليت ]بازار كنار بگذار و او را بازداشت و زندانى كن و موضوع را به اطلاع مردم برسان. به همكاران خود نيز بنويس و نظر مرا به آگاهى آنها برسان. مبادا درباره او غفلت و كوتاهى كنى كه بدين سبب نزد خداوند عزّ و جلّ هلاك خواهى شد و من نيز تو را به بدترين وجه بر كنار خواهم كرد. از اين كار به خدا پناه بر!
روز جمعه كه شد، وى را از زندان بيرون آور و سى و پنج تازيانه به او بزن و در بازارها بچرخانش. اگر كسى عليه او گواهى آورد، در كنار گواهش او را نيز سوگند بده، و مقدارى را كه مدّعى است، از درآمد ابن هرمه به وى بپرداز و دستور بده تا او را خوار و دست بسته مجددا به زندان برند و پاهايش را با ريسمان ببند، ولى هنگام نماز آزادش گذار، چنانچه كسى براى او ظرف غذا يا آب يا لباس و يا فرشى آورد بگذار به او برساند و مانع مشو.
به كسانى كه ممكن است دشمنى و كينه توزى را به وى تلقين كنند و يا به نجات و خلاصى، اميدوارش سازند، اجازه ملاقات با او را نده. اگر بر تو ثابت شد كه كسى انديشه آسيب زدن به مسلمانى را در ذهن او افكنده است، آن كس را تازيانه بزن و زندانيش كن تا توبه كند.
دستور بده زندانيان را، بجز ابن هرمه، براى گردش به حياط زندان بياورند و اگر بيم آن داشتى كه ابن هرمه تلف شود او را نيز با ديگر زندانيان به حياط زندان بياور.
اگر ديدى تحمل يا توانايى دارد سى روز بعد نيز او را دوباره سى و پنج تازيانه بزن.
براى من بنويس كه با بازار چه كردى و به جاى اين خائن چه كسى را انتخاب نمودى. حقوق اين خيانتكار را نيز قطع كن.
نمایش منبع


حدیث روز

امام علی عليه ‏السلام:

ما أكثَرَ العِبَرَ، و أقَلَّ الاعتِبارَ؛

چه بسيار است عبرتها و چه اندک است عبرت گرفتن.

نهج البلاغه، حكمت 297

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685