حديث و آيات: مقدمه

فى حَديث المِعراج: قالَ اللّه ُ تَعالى: يا اَحْمَدُ ! هَلْ تَدْرى مَتى يَكُونُ الْعَبْدُ عابِدا ؟ قالَ لا يا رَبِّ. قالَ: اِذا اجْتَمَعَ فيهِ سَبْعُ خِصالٍ: وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنِ الْمَحارِمِ، وَ صَمْتٌ يَكُفُّهُ عَمّا لا يَعْنيهِ، وَ خَوْفٌ يَزدادُ كُلَّ يومٍ مِنْ بُكائِهِ، وَ حَياءٌ يَسْتَحْيى مِنّى فىالْخَلاءِ، وَ اَكْلُ ما لا بُدَّ مِنْهُ وَ يُبْغِضُ الدُّنيا لِبُغْضى لَها وَ يُحِبُّ الأخْيارَ لِحُبّى ايّاهُم.

در حديث معراج است ، خداوند به پيامبراسلام صلي الله عليه و آلهفرمود: اى احمد! آيا مى دانى كه بنده، كىْ بنده عبادتگر خواهد بود؟ گفت: نه ، اى پروردگار. فرمود: هر گاه هفت خصلت در او فراهم آيد: 1 ـ تقوايى كه او را از حرام هاى الهى باز بدارد. 2 ـ سكوتى كه او را از گفتار بيهوده نگه دارد. 3 ـ ترسى كه هر روز بر گريه او بيفزايد. 4 ـ شرمى كه درخلوت هم از من حياكند (وگناه نكند). 5 ـ خوردن، به اندازه اى كه چاره اى از آن نيست. 6 ـ دنيا را دشمن بدارد، چون من آن را دشمن مى دارم. 7 ـ نيكان را دوست بدارد، چون من دوستدار آنانم.

نمایش منبع

بازگشت به : مقدمه