حديث و آيات: شدّت پارسايى

بحار الأنوار عن ابن عباس : مَكَثَ يوسُفعُ عليه السلام في مَنزِلِ المَلِكِ وزَليخا ثَلاثَ سِنينَ ، ثُمَّ أحَبَّتهُ فَراوَدَتهُ ، فَبَلَغَنا - اللّه ُ أعلَمُ - أنَّها مَكَثَت سَبعَ سِنينَ عَلى صَدرِ قَدَمَيها وهُوَ مُطرِقٌ إلَى الأَرضِ ، لا يَرفَعُ طَرفَهُ إلَيها مَخافَةً مِن رَبِّهِ ، فَقالَت يَوما : اِرفَع طَرفَكَ وَانظُر إلَيَّ .
قالَ : أخشَى العَمى في بَصَري .
قالَت : ما أحسَنَ عَينَيكَ!
قالَ : هُما أوَّلُ ساقِطٍ عَلى خَدّي في قَبري .
قالَت : ما أطيَبَ ريحَكَ!
قالَ : لَو سَمِعتِ رائِحَتي بَعدَ ثَلاثٍ مِن مَوتي لَهَرَبتِ مِنّي .
قالَت : لِمَ لا تَقرُبُ مِنّي؟
قالَ : أرجو بِذلِكِ القُربَ مِن رَبّي .
قالَت : فَرشِيَ الحَريرُ فَقُم وَاقضِ حاجَتي .
قالَ : أخشى أن يَذهَبَ مِنَ الجَنَّةِ نَصيبي .
قالَت : اُسَلِّمُكَ إلَى المُعَذِّبينَ .
قالَ : إذا يَكفيني رَبّي .

بحار الأنوار ـ به نقل از ابن عبّاس ـ : يوسف عليه السلام ، سه سال در خانه پادشاه و زليخا زندگى كرد . سپس زليخا به يوسف عليه السلام علاقه مند شد و از او درخواست كام گرفتن كرد . چنين به ما رسيده ـ البته خدا داناست ـ كه زليخا ، هفت سال بر نوك پا ايستاد و يوسف عليه السلام به زمين نگاه مى كرد و از ترس پروردگار ، چشم از زمين برنمى داشت . روزى زليخا گفت : چشم بردار و مرا بنگر .
يوسف عليه السلام گفت : «از نابينا شدن چشمانم مى ترسم» .
زليخا گفت : چشم هايت چه قدر زيباست!
يوسف عليه السلام گفت : «دو چشم ، اوّلين عضوهايى هستند كه در قبر بر گونه هايم مى افتند» .
زليخا گفت : چه بوى خوشى دارى!
يوسف عليه السلام گفت : «اگر [بدىِ] بوى مرا سه روز پس از مرگم استشمام مى كردى ، از من فرار مى كردى» .
زليخا گفت : چرا به من نزديك نمى شوى؟
يوسف عليه السلام گفت : «با اين دورى ، به قرب پروررگارم اميد دارم» .
زليخا گفت : بستر من از حرير است ، برخيز و خواسته ام را برآور .
يوسف عليه السلام گفت : «مى ترسم بهره ام از بهشت از كف برَوَد» .
زليخا گفت : تو را به شكنجه گرها مى سپارم .
يوسف عليه السلام گفت : «آن هنگام ، پروردگارم مرا بس است» .

نمایش منبع

بازگشت به : شدّت پارسايى

راوی:

مَرَّ برسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله رجُلٌ و هو في أصْحابِهِ، فقالَ بعضُ القَومِ: مَجْنونٌ! فقالَ النّبيٌّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله: بَلْ هذا رجُلٌ مُصابٌ، إنّما المَجْنونُ عَبدٌ أو أمَةٌ أبْلَيا شَبابَهُما في غَيرِ طاعةِ اللّه‏ِ؛

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله با اصحاب‏ خود بود كه مردى به آنان برخورد. يكى از اصحاب گفت: اين مرد ديوانه است. پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: نه، او آسيب‌ديده است. ديوانه آن مرد يا زنى است كه جوانى‏‌اش را در راهى جز طاعت خدا صرف كرده باشد.

مشكاة الأنوار: ص 294 ح 898

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685