- صفحه اصلی
- احادیث معصومین
- امام صادق علیه السلام
احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث
عنه عليه السلام : إيّاكُم و الكَسَلَ ، إنَّ رَبَّكُم رَحيمٌ
يَشكُرُ القَليلَ ، إنّ الرجُلَ لَيُصَلِّي الرَّكعَتَينِ تَطَوُّعا يُريدُ بِهِما وَجهَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَيُدخِلُهُ اللّه ُ بِهِما الجَنَّةَ ، و إنّهُ يَتَصَدَّقُ بالدِّرهَمِ تَطَوُّعا يُريدُ بهِ وَجهَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَيُدخِلُهُ اللّه ُ بهِ الجَنَّةَ .
امام صادق عليه السلام : از تنبلى بپرهيزيد. همانا
پروردگار شما مهربان است و از عمل اندك نيز قدردانى مى كند. آدمى براى رضاى خداوند عزّ و جلّ دو ركعت نماز مستحبى مى خواند و خداوند بر اثر آن او را به بهشت مى برد، همچنين براى خشنودى خداوند عزّ و جلّ درهمى صدقه مستحبّى مى دهد و خداوند به سبب آن او را به بهشت مى برد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَعنَى الكُفرِ كُلُّ مَعصيَةٍ عُصِيَ اللّه ُ بها بجِهَةِ الجَحدِ و الإنكارِ و الاستِخفافِ و التَّهاوُنِ في كلِّ ما دَقَّ و جَلَّ ، و فاعِلُهُ كافِرٌ ··· فإن كانَ هُو الذي مالَ بِهَواهُ إلى وَجهٍ مِن وُجوهِ المَعصيَةِ لجِهَةِ الجُحودِ و الاستِخفافِ و التَّهاوُنِ فقد كَفَرَ ، و إن هُو مالَ بِهَواهُ إلَى التَّديُّنِ لجِهَةِ التأويلِ و التَّقليدِ و التَّسليمِ و الرِّضا بقَولِ
الآباءِ و الأسلافِ فقد أشرَكَ .
امام صادق عليه السلام : معناى كفر، هر معصيتى است كه با آن، از روى نفى و انكار و استخفاف و بى اعتنايى به ريز و درشت، خداوند نافرمانى شود و اين نافرمان، كافر است··· چنين كسى اگر به سبب هواى نفْس خويش به معصيتى بگرايد و انگيزه اش انكار و استخفاف و بى اعتنايى باشد، كافر شده است و اگر به سبب هواى نفْس خويش به ديندارى روى آورد و انگيزه اش تأويل و تقليد و تسليم و تن دادن به گفته هاى پدران و نياكانش باشد،
شرك ورزيده است.
عنه عليه السلام ـ لمّا سُئلَ عنِ الكُفرِ و الشِّركِ: أيُّهُما أقدَمُ ؟ ـ : الكُفرُ أقدَمُ ، و ذلكَ أنَّ إبليسَ أوَّلُ مَن كَفَرَ و كانَ كُفرُهُ غيرَ شِركٍ ، لأنّهُ لم يَدعُ إلى عِبادَةِ غيرِ اللّه ِ ، و إنّما دَعا إلى ذلكَ بَعدُ فَأشرَكَ .
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه آيا كفر قديمى تر است يا شرك؟ ـ فرمود : كفر قديمى تر است؛ چون ابليس نخستين كسى است كه كفر ورزيد و كفر او توأم با هيچ شركى نبود؛ چرا كه او به پرستش غير خدا دعوت نكرد، بلكه بعدا به اين كار فراخواند و مشرك شد.
عنه عليه السلام ـ لِهيثَمٍ التَّميميِّ ـ : يا هَيثمُ التَّميميُّ ، إنّ قَوما آمَنوا بالظاهِرِ و كَفَروا بالباطِنِ فلم يَنفَعْهُم شيءٌ ، و جاءَ قَومٌ مِن بَعدِهِم فآمَنوا بالباطِنِ و كَفَرُوا بالظاهِرِ فلم يَنفَعْهُم ذلكَ شيئا ، و لا إيمانَ بظاهِرٍ إلاّ بباطِنٍ ، و لا بباطِنٍ إلاّ بظاهِرٍ .
امام صادق عليه السلام ـ به هيثم تميمى ـ فرمود : اى هيثم تميمى! گروهى به ظاهر ايمان آوردند و به باطن كفر ورزيدند. از اين رو، چيزى سودشان نبخشيد و بعد از آنان گروهى آمدند كه به باطن ايمان آوردند و ظاهر را كافر (منكر) شدند و اين شيوه نيز آنان را سودى نداد. ايمانِ به ظاهرِ چيزى، ايمان نيست مگر آن گاه كه با ايمانِ به باطن همراه باشد و ايمانِ به باطنِ چيزى، ايمان نيست مگر آن گاه كه با ايمانِ به ظاهر توأم باشد.
الإمامُ الباقرُ أو الإمامُ الصّادقُ عليهما السلام ـ في قَولِ إبراهيمَ عليه السلام إذ رَآى كَوكبا : «هذا رَبِّي» . ـ : إنّما كانَ طالِبا لِرَبِّهِ و لم يَبلُغْ كُفرا ، و إنّهُ مَن فَكَّرَ مِن النّاسِ في مِثلِ ذلكَ فإنّهُ بمَنزِلَتِهِ .
امام باقر يا امام صادق عليهما السلام ـ درباره اين سخن ابراهيم عليه السلام كه وقتى ستاره اى را ديد گفت: «اين پروردگار من است» ـ فرمود : او در حقيقت جوياى پروردگارش بود و به مرحله كفر نرسيده بود و هر كس از مردمان نيز چنين بينديشد، همان حال را دارد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ فَرَضَ فَرائضَ مُوجَباتٍ علَى العِبادِ ، فَمَن تَرَكَ فَريضَةً مِن المُوجَباتِ فلم يَعمَلْ بها و جَحَدَها كانَ كافِرا .
امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ فرايضى را بر بندگان واجب ساخته است؛ پس هر كه فريضه اى واجب را فرو گذارد و به آن عمل نكند و منكرش شود، او كافر است.
امام صادق عليه السلام : كسى كه در خدا و رسول او شكّ كند، كافر است.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «عُتُلٍّ بَعدَ ذلكَ زَنِيمٍ» . ـ : العُتُلُّ العَظيمُ الكُفرِ ، و الزَّنيمُ المُستَهتَرُ بكُفرِهِ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «عُتُلٍّ بعد ذلك زَنيم» ـ فرمود: «عُتلّ» آدم بد كفر است و «زنيم» كسى است كه چندان دلباخته كفر خويش است كه به هيچ چيز ديگرى نمى انديشد.
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از كمترين درجه الحاد ـ فرمود : كِبر از [جمله ]آن است.
عنه عليه السلام ـ لمّا سُئلَ عن مَنزِلَةِ رجُلٍ إن
حَدَّثَ كَذَبَ ، و إن وَعَدَ أخلَفَ ، و إن ائتُمِنَ خانَ ـ : هِي أدنَى المَنازِلِ مِن الكُفرِ و ليسَ بكافِرٍ .
امام صادق عليه السلام ـ وقتى از ايشان منزلت
كسى را پرسيدند كه هرگاه سخن بگويد، دروغ گويد و هر گاه وعده دهد، خلف وعده كند و هر گاه امين شمرده شود، خيانت كند ـ فرمود : منزلتش نزديكترين منازل به كفر است، اما كافر نيست.
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685