احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث

امام صادق عليه السلام: ـ لَمّا ذَكَرَ رَجُلٌ عِنْدَهُ الاَْغْنياءَ وَ وَقَعَ فيهِم ـ : اُسْكُتْ! فَاِنَّ الغَنَّى اِذا كانَ وَصولاً لِرَحِمِهِ بارّا بِاِخْوانِهِ اَضْعَفَ اللّه ُ لَهُ الاَجْرَ ضِعْفَيْنِ لاَِنَّ اللّه َ يَقولُ: «وَ ما اَمْوالُكُمْ وَ لا اَوْلادُكُم...»؛

مردى در حضور امام صادق عليه السلام از ثروتمندان، سخن به ميان آورد و از آنان بدگويى كرد. حضرت فرمودند: خاموش! ثروتمند، چنانچه به خويشاوندان خود رسيدگى كند و به برادرش احسان نمايد، خداوند دو برابر به او مزد مى دهد؛ زيرا خداوند مى فرمايد: «اموال و فرزندانتان، شما را به ما نزديك نمى كنند، مگر مؤمنان و شايسته كاران را كه پاداش دو چندان دارند».

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701189

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: رَاَيْتُ الْمَعْروفَ كَاسْمِهِ، وَ لَيْسَ شَى ءٌ اَفْضَلَ مِنَ الْمَعْروفِ اِلاّ ثَوابُهُ، وَ ذلِكَ يُرادُ مِنْهُ، وَ لَيْسَ كُلُّ مَنْ يُحِبُّ اَنْ يَصنَعَ الْمَعْروفَ اِلَى النّاسِ يَصْنَعُهُ، وَ لَيْسَ كُلُّ مَنْ يَرْغَبُ فيهِ يَقْدِرُ عَلَيْهِ وَ لا كُلُّ مَنْ يَقْدِرُ عَلَيْهِ يُو?ذَنُ لَهُ فيهِفَاِذَ ا اجْتَمَعَتِ الرَّغْبَةُ وَ الْقُدْرَةُ وَ الاِْذْنُ فَهُنالِكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ لِلطّالِبِ وَ المَطْلوبِ اِلَيْهِ؛

من خوبى را مانند نامش [خوب و زيبا] ديدم و هيچ چيز بهتر از خوبى نيست، مگر پاداش آن و همين هم از آن اميد مى رود. و چنين نيست كه هر كس دوست داشت به مردم خوبى كند، اين كار را انجام دهد و چنين نيست كه هر كس رغبت به خوبى كردن داشت توان انجام آن را داشته باشد يا هر كس توانايى خوبى كردن را داشت [فرصت و] توفيق آن را نيز به دست آورد؛ بلكه هرگاه رغبت و توانايى و توفيق با هم گرد آيند، آن گاه است كه خوشبختى براى خوبى كننده و آن كه در حقّش خوبى شده است، به طور كامل فراهم مى آيد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701197

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اِنْ كانَتْ لَـكَ يَدٌ عِندَ اِنْسانٍ فَلا تُفْسِدْها بِكَثْرَةِ المِنَنِ وَ الذِّكْرِ لَها، وَ لـكِنِ اَتْبِعْها بِاَفْضَلَ مِنْها فَاِنَّ ذلِكَ اَجْمَلُ بِكَ فى اَخْلاقِكَ، وَ اَوجَبَ لِلثَّوابِ فى آخِرَتِكَ؛

اگر به كسى خوبى كردى، آن را با منّت گذاشتن و به رخ كشيدنِ زياد، ضايع نكن؛ بلكه با خوبى بهترى ادامه اش بده؛ زيرا اين كار براى اخلاق تو زيبنده تر است و پاداش آخرتت را حتمى تر مى كند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701198

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اَ لْمَنُّ يَهْدِمُ الصَّنيعَةَ؛

منّت گذاشتن، كار خوب را از بين مى برد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701200

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: فيهِ خَبَرُكُم وَ خَبَرُ مَنْ قَبلَـكُم وَ خَبَرُ مَنْ بَعْدَكُم وَ خَبَرُ السَّماءِ وَ الاَْرضِ، وَ لَو اَتاكُم مَنْ يُخْبِرُكُمْ عَنْ ذالِكَ لَتَعَجَّبْتُمْ؛

اخبار شما و گذشتگان و آيندگان شما و خبرهاى آسمان و زمين، در قرآن آمده است، و اگر كسى نزد شما بيايد و [با تكيه بر قرآن] از آنها خبرتان دهد، حتما تعجب خواهيد نمود.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701208

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: ـ فى قَولِهِ تَعالى: «فَاسْاَلوا اَهْلَ الذِّكْرِ...» ـ : اَ لْكِتابُ الذِّكْرُ، وَ اَهْلُهُ آلُ مُحَمَّدٍ عليهم السلام؛

در اين سخن خداوند كه فرمود: «اگر نمى دانيد، از اهل ذكر (دانايان) بپرسيد»، ذكر، همان قرآن است و اهل ذكر، خاندان محمّد عليهم السلاماند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701212

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: مَنْ اَطْعَمَ مُسلِما حَتّى يُشْبِعَهُ، لَمْ يَدْرِ اَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللّه ِ ما لَهُ مِنَ الاَْجْرِ فِى الآْخِرَةِ لا مَلَـكٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبىٌّ مُرْسَلٌ اِلاَّ اللّه ُ رَبُّ العالَمينَ؛

هر كس مسلمانى را غذا دهد تا سير شود، از پاداش آخرت او، جز خداوندِ پروردگار جهانيان هيچ كس ديگرى، حتى فرشته مُقرّب و پيامبر مُرسَل، خبر ندارد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701218

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اِطْعامُ الاَْسيرِ حَقٌّ عَلى مَنْ اَسَرَهُ ... فَاِنَّهُ يَنْبَغى اَنْ يُطْعَمَ وَ يُسْقى وَ يُظَلَّ وَ يُرْفَقَ بِهِ كافِرا كانَ اَوْ غَيْرَهُ؛

غذا دادن به اسير، وظيفه اى است به گردن كسى كه او را به اسارت گرفته است ... پس سزاوار است كه اسير، چه كافر باشد و چه غير كافر، خوراك و آب داده شود و در سايه قرار گيرد و با او مُدارا شود.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701220

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: حَقُّ الصَّدَقَةِ اَنْ تَعْلَمَ اَ نَّها ذُخْرُكَ عِنْدَ رَبِّـكَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ وَديعَتُـكَ الَّتى لا تَحْتاجُ اِلَى الاِْشْهادِ عَلَيْها، وَ كُنْتَ بِما تَسْتَوْدِعُهُ سِرّا اَوثَقَ مِنْـكَ بِما تَسْتَوْدِعُهُ عَلانيَةً، وَ تَعْلَمَ اَ نَّها تَدْفَعُ الْبَلايا وَ الاَْسْقَامَ عَنْكَ فِى الدُّنْيا، وَ تَدْفَعُ عَنْكَ النّارَ فِى الآْخِرَةِ؛

حقِّ صدقه اين است كه بدانى هر صدقه اى، پس اندازِ تو نزد پروردگارت ـ عزّ و جلّ ـ است و سپرده اى است كه احتياجى به شاهد گرفتن براى آن نيست و اين كه اطمينان تو به سپرده اى كه پنهانى به وديعه مى گذارى (صدقه اى كه پنهانى مى دهى)، بيشتر از چيزى باشد كه آشكارا مى سپارى و اين كه بدانى صدقه، در دنيا بلاها و بيمارى ها را از تو دور مى گرداند و در آخرت، آتش جهنّم را.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701223

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: ـ فى قَوْلِهِ تَعالى: «اِنَّ اِبْراهيمَ لَحَليمٌ اَوّاهٌ مُنيبٌ»ـ : دَعّاءٌ؛

در اين گفته خداوند كه فرمود: «ابراهيم، بردبار و زارى كننده و توبه كار بود»، [زارى كننده] يعنى بسيار دعا كننده.

مسیر این حدیث در کتابخانه : زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 حدیث شماره : 1701227

نمایش منبع