احادیث امام صادق علیه السلام6388 حدیث

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّما سُمِّيَ آدَمُ آدَمَ لأ نّهُ خُلِقَ مِن أديمِ الأرضِ .

امام صادق عليه السلام : آدم را آدم ناميده اند، چون ازاَديم (روى) زمين آفريده شده است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205943

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَسجِدُ السَّهلَةِ مَوضِعُ بَيتِ إدريسَ النَّبيِّ عليه السلام الّذي كانَ يَخِيطُ فيهِ .

امام صادق عليه السلام : مسجد سهله جايگاه خانه ادريس پيامبر عليه السلام است كه در آن خياطى مى كرد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205948

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لَمّا بَعثَ اللّه ُ عَزَّوجلَّ هُودا عليه السلام أسلَمَ لَهُ العَقِبُ مِن وُلدِ سامٍ ، وأمّاالآخَرونَ فقالوا: مَن أشَدُّ مِنّا قُوّةً ؟! فاُهلِكوا بالرِّيحِ العَقيمِ ، وأوصاهُم هُودٌ وبَشَّرَهُم بصالِحٍ عليه السلام .

امام صادق عليه السلام : هنگامى كه خداوند عز و جل هود را برانگيخت، بازماندگان از فرزندان سام در برابر او سر تسليم فرود آوردند.بقيه گفتند : از ما قوى تر كيست؟! پس، به وسيله بادى سترون (و عذاب آور) هلاك شدند و هود [نيز ]پيروان خود را سفارش كرد و به آمدن صالح عليه السلام بشارت داد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205955

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام إنّ اللّه َ تباركَ وتعالى اتَّخَذَ إبراهيمَ عَبدا قَبلَ أن يَتَّخِذَهُ نَبيّا ، وإنّ اللّه َ اتَّخَذَهُ نَبيّا قَبلَ أن يَتَّخِذَهُ رَسولاً ، وإنّ اللّه َ اتَّخَذَهُ رَسولاً قَبلَ أن يَتَّخِذَهُ خَليلاً ، وإنّ اللّه َ اتَّخَذَهُ خَليلاً قَبلَ أنْ يَجعَلَهُ إماما ، فلَمّا جَمَعَ لَهُ الأشياءَ قالَ : «إنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ إماما» .

امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى ابراهيم عليه السلام را پيش از آنكه به پيامبرى برگزيند، به بندگى [خود ]گرفت و پيش از آنكه به رسولى برگزيندش به پيامبرى برگزيد و پيش از آنكه خليلش گرداند او را به رسولى برگزيد و پيش از آنكه امامش قرار دهد او را به خليلى گرفت و چون همه اين مقامات را برايش فراهم آورد، فرمود : «من تو را امام مردم قرار دادم» .

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205962

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ما بَعَثَ اللّه ُ نَبيّا بعدَ لُوطٍ إلّافي عِزٍّ مِن قَومِهِ .

امام صادق عليه السلام : خداوند بعد از لوط هيچ پيامبرى نفرستاد مگر اينكه ميان قومش عزّت داشت.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205964

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ بني يَعقُوبَ لمّا سَألواأباهُم يَعقوبَ أن يَأذَنَ ليوسُفَ في الخُروجِ مَعهُم ، قالَ لَهم : «إنّي أخافُ أن يأكُلَه الذئبُ وَأنتم غافِلون» ... قَرَّبَ يَعقوبُ لَهُم العلّةَ اعتلّوا بها في يوسُفَ .

امام صادق عليه السلام : وقتى پسران يعقوب از پدرشان خواستند كه اجازه دهد يوسف همراه آنان بيرون (از شهر) برود ، يعقوب به آنان گفت: «من مى ترسم شما از يوسف غافل شويد و گرگ او را بخورد» . يعقوب با اين سخن بهانه به دست آنان داد و آنها نيز از همين بهانه براى حيله در كار يوسف بهره بردند .

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205968

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ابتُلِيَ أيُّوبُ سَبعَ سِنينَ بلا ذَنبٍ .

امام صادق عليه السلام : ايّوب بى هيچ گناهى، هفت سال مبتلا شد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205972

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ تَباركَ وتعالَى ابتَلى أيُّوبَ عليه السلام بلا ذَنبٍ ، فصَبَرَ حتّى عُيِّرَ، وإنّ الأنبياءَ لا يَصبِرونَ علَى التَّعيِيرِ .

امام صادق عليه السلام : خداوند تبارك و تعالى ايّوب را، بى هيچ گناهى، گرفتار بلا كرد و او شكيبايى ورزيد تا جايى كه سرزنش شد و پيامبران سرزنش را تحمّل نمى كنند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205973

نمایش منبع

عنه عليه السلام : ماسَألَ أيُّوبُ عليه السلام العافِيَةَ في شَيءٍ مِن بَلائهِ .

امام صادق عليه السلام : ايّوب عليه السلام در هيچ موردى از بلايش، عافيت (بهبودى) مسألت نكرد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205974

نمایش منبع

قرآن:
(وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّه َ مَالَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِن رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلا تُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ*... الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبا كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا الَّذِينَ كَذَّبُوا شُعَيْبا كَانُوا هُمُ الخَاسِرِينَ) .

«و به سوى [مردم] مَدْيَن، برادرشان شعيب را [فرستاديم]. گفت : اى قوم من! خدا را بپرستيد كه براى شما هيچ معبودى جز او نيست. در حقيقت، شما را از جانب پروردگارتان برهانى روشن آمده است. پس پيمانه و ترازو را تمام نهيد و اموال مردم را كم مدهيد و در زمين، پس از اصلاح آن فساد مكنيد. اين [رهنمودها] اگر مؤمنيد براى شما بهتر است... كسانى كه شعيب را تكذيب كرده بودند، گويى خود در آن [ديار] سكونت نداشتند. كسانى كه شعيب را تكذيب كرده بودند، خود، همان زيانكاران بودند».

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لَم يَبعَثِ اللّه ُ عَزَّوجلَّ مِنَ العَرَبِ إلّا خمسَةَ أنبياءَ : هُودا وصالِحا وإسماعيلَ وشُعَيبا ومُحمّدا خاتمَ النَّبيِّينَ صلواتُ اللّه ِ علَيهِم ، وكانَ شُعَيبٌ بَكّاءً .

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جل از عرب جز پنج پيامبر مبعوث نكرد : هود و صالح و اسماعيل و شعيب و محمّد خاتم پيامبران صلوات اللّه عليهم؛ و شعيب بسيار پرگريه بود .

مسیر این حدیث در کتابخانه : منتخب میزان الحکمه حدیث شماره : 1205975

نمایش منبع