کتابخانه احادیث شیعه
پرینت احادیث

احادیث امام باقر علیه السلام1811 حدیث

امام باقر عليه السلام : ما توصيف نمى شويم و چگونه گروهى توصيف مى شوند كه خداوند رجس را كه همان شكّ است از ايشان دور كرده است؟!
صفحه اختصاصي حديث و آيات ثُوَيرُ بنُ أبي فاخِتَةَ عَن أبي جَعفَرٍ عليه السلام : يَا بنَ ذَرٍّ حديث ، ألا تُحَدِّثُنا بِبَعضِ ما سَقَطَ إلَيكُم مِن حَديثِنا ؟ قالَ : بَلى يَا بنَ رَسولِ اللّه ِ ، قالَ[ صلي الله عليه و آله ] : إنّي تارِكٌ فيكُمُ الثَّقَلَينِ ، أحَدُهُما أكبَرُ مِنَ الآخَرِ : كِتابَ اللّه ِ وأهلَ بَيتي إن تَمَسَّكتُم بِهِما لَن تَضِلّوا .
فَقالَ أبو جَعفَرٍ عليه السلام : يَا بنَ ذَرٍّ ، فَإِذا لَقيتَ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله فَقالَ : ما خَلَّفتَني في الثَّقَلَينِ، فَماذا تَقولُ لَهُ ؟ قالَ : فَبَكَى ابنُ ذَرٍّ حَتّى رَأَيتُ دُموعَهُ تَسيلُ عَلى لِحيَتِهِ ، ثُمَّ قالَ : أمَّا الأَكبَرُ فَمَزَّقناهُ وأمَّا الأَصغَرُ فَقَتَلناهُ حديث .
ثوير بن ابى فاخته به نقل از حضرت باقر عليه السلام: اى ابن ذرّ! حديث آيا پيرامون پاره اى از احاديث ما كه دريافت كرده اى با ما سخن نمى گويى؟ او گفت: آرى، اى فرزند رسول اللّه . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: من در ميان شما دو ثقل به يادگار مى نهم كه يكى بزرگتر از ديگرى است: كتاب خدا و اهل بيتم كه اگر بدان دو چنگ در زنيد هرگز گمراه نشويد.
امام باقر عليه السلام : فرمود: اى ابن ذرّ! اگر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله را ديدار كردى و او به تو فرمود: بعد از من در حقّ ثقلين چه كردى، به او چه مى گويى؟ [ راوى مى گويد: ] ابن ذرّ آن قدر گريست كه ديدم سرشكش از ريشش روان گشته است. سپس گفت: ثقل اكبر را كه از هم دريديم و ثقل اصغر را هم كشتيم.
صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمام الباقر عليه السلام : خَطَبَ أميرُ المؤُمِنينَ عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ صَلَواتُ اللّه ِ عَلَيهِ بِالكوفَةِ بَعدَ مُنصَرَفِهِ مِنَ النَّهرَوانِ ، وبَلَغَهُ أنَّ مُعاوِيَةَ يَسُبُّهُ ويَلعَنُهُ ويَقتُلُ
أصحابَهُ ، فَقامَ خَطيبًا فَحَمِدَ اللّه َ وأثنى عَلَيهِ وصَلّى عَلى رَسولِ اللّه ِ ، وذَكَرَ ما أنعَمَ اللّه ُ عَلى نَبِيِّهِ وعَلَيهِ ، ثُمَّ قالَ : لَولا آيَةٌ في كِتابِ اللّه ِ ما ذَكَرتُ ما أنَا ذاكِرُهُ في مَقامي هذا ، يَقولُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ : «وأمّا بِنِعمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّث
حديث » اللّهُمَّ لَكَ الحَمدُ عَلى نِعَمِكَ الَّتي لا تُحصى وفَضلُكَ الَّذي لا يُنسى ، يا أيُّهَا النّاسُ ، إنَّهُ بَلَغَني ما بَلَغَني ، وإنّي أراني قَدِ اقتَرَبَ أجَلي فَكَأَنّي بِكُم وقَد جَهِلتُم أمري ، وإنّي تارِكٌ فيكُم ماتَرَكَهُ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : كِتابَ اللّه ِ وعِترَتي ، وهِيَ عِترَةُ الهادي إلَى النَّجاةِ ، خاتَمِ الأَنبِياءِ وسَيِّدِ النُّجَباءِ والنَّبِيِّ المُصطَفى حديث .
امام باقر عليه السلام : اميرالمؤمنين على بن ابى طالب صلوات اللّه عليه پس از بازگشت از نهروان به كوفه، شنيد كه معاويه او را دشنام مى دهد و نفرينش مى كند و ياران او را مى كشد. حضرت عليه السلام به خطبه برخاست و حمد و ثناى الهى به جاى آورد و بر پيامبر خدا درود فرستاد و نعمتهاى الهى را بر پيامبر و خود، ياد آور شد و سپس فرمود: اگر اين آيه در قرآن نبود من در اين جايگاه آن چه بر زبان مى آوردم بيان نمى داشتم، خداوند عزّوجل مى فرمايد: «و امّا به نعمت خدايت سخن گو»، خدايا سپاس از آن توست براى نعمتهايى كه به شماره در نمى آيد و فضل تو كه به فراموشى سپرده نمى شود. اى مردم! آن خبرها كه بايد به من رسيده است و من مى بينم كه اجل من نزديك گشته و گويى شما را مى بينم كه بر امر من آگاهى نداريد. من در ميان شما همان را به يادگار مى نهم كه پيامبر خدا صلي الله عليه و آله به يادگار نهاد: كتاب خدا و عترتم، يعنى عترت آن هدايتگر به سوى رهايى و خاتم پيامبران و سرور شريفان ونبىّ مصطفى.
امام باقر عليه السلام : نزديكترين مردم به خداوند عز و جل و خدا آگاهترين ايشان و مهرورزترين آنها به مردم محمّد صلي الله عليه و آله و امامان عليهم السلام هستند، پس به جايى در آييد كه آنها در آمدند و از كسانى دورى گزينيد كه آنها دورى گزيدند ـ مقصود امام از اين سخن حسين و فرزندان او بود ـ كه حقّ در ميان آنهاست و ايشانند اوصياء، و امامان از آنها هستند، پس هر كجا ايشان را ديديد پيرويشان كنيد.
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريفه «يا اَيُّها الّذينَ آمَنُوا اَطيعُوا اللّه َ وَاَطيعُوا الرَّسُولَ واُولِى الاَْمْرِ مِنْكُم» ـ : مقصود آيه، تنها ما هستيم. خداوند همه مؤمنان را دستور داده تا روز رستاخيز از ما فرمان برند.
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريفه «فَاسْأَلُوا اَهْلَ الذِّكْر اِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمونَ» ـ : اهل ذكر، ما هستيم.
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريفه «فَاسألوا اَهْلَ الذِّكْرِ» ـ : ايشان امامان از خاندان رسول خدا صلي الله عليه و آله هستند.
امام باقر عليه السلام : همانا پيامبر خدا صلي الله عليه و آله باب (معرفت) خدا است كه جز از آن در نيايند و راه اوست كه هر كس آن را بپيمايد به خداوند عزّوجل رسد، اميرالمؤمنين عليه السلام نيز پس از او چنين است و همين طور هر امام در پِى ديگرى. خداوند عزّوجل آنها را اركان زمين قرار داده تا اهلش را نلرزاند و بنيانهاى اسلام و مرزداران راه نجات آن ساخته كه هيچ كس جز به هدايت آنها ره نمى يابد و بيرون از هدايتى، گمراه نمى شود مگر با كوتاهى كردن در حقّ ايشان. آنها معتمدان خدا هستند در علم و حجّت ها وهشدارهايى كه فرو فرستاده است. آنها دليل رسايى هستند براى زمينيان كه براى آخرين آنها از سوى خدا همان جارى است كه براى نخستين ايشان و هيچ كس جز به يارى خدا به اين حدّ نرسد.
امام باقر عليه السلام : در زيارت اميرالمؤمنين عليه السلام ـ : شما اهل خانه رحمت و بنيانهاى دين و اركان زمين و شجره طيّبه هستيد.
امام باقر عليه السلام : ما در زمين، شالوده هستيم و شيعيان ما، دستگيره هاى اسلام اند.
حدیث روز

امام علی علیه السلام:

ما ابتَلَى اللّه‏ُ أحَدا بمِثلِ الإملاءِ لَهُ؛

خداوند هيچ كس را به چيزى همانند مهلت‌دادن به او، آزمايش نكرده است.

نهج البلاغه، حكمت 116

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685