احادیث امام حسین علیه السلام321 حدیث

الزهد للحسين بن سعيد عن سلمان : لولا السُّجودُ للّه ِ ، و مُجالَسَةُ قَومٍ يَتَلَفَّظونَ طيبَ الكلامِ كما يُتَلفَّظُ طيبُ التَّمرِ ، لَتمَنّيتُ المَوتَ .

الزهد للحسين بن سعيد ـ به نقل از سلمان ـ : اگر مسأله سجده كردن براى خدا و همنشينى با عدّه اى كه از دهانشان سخنان نيكويى چون خرماى ناب بيرون مى ريزند در ميان نبود، هر آينه تمنّاى مرگ مى كردم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج11 حدیث شماره : 28019309

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في مَسيرِهِ إلى كربلاءَ ـ : إنّي لا أرى المَوتَ إلاّ سَعادَةً ، و لا الحَياةَ معَ الظالِمينَ إلاّ بَرَما .

امام حسين عليه السلام ـ در مسير خود به كربلا ـ فرمود : راستى كه من مرگ را جز سعادت نمى دانم و زندگى در ميان ستمگران را جز رنج و دلتنگى.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج11 حدیث شماره : 28019344

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام : مالُكَ إن لَم يَكُنْ لَكَ كُنتَ لَهُ ، فلا تُبقِ علَيهِ فإنّهُ لا يُبقي علَيكَ ، و كُلْهُ قَبلَ أن يَأكُلَكَ .! .

امام حسين عليه السلام : دارايى تو اگر از آن تو نباشد، تو از آنِ او خواهى بود. پس به آن رحم نكن؛ زيرا كه او به تو رحم نمى كند و پيش از آنكه او تو را بخورد تو آن را بخور! .

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج11 حدیث شماره : 28019446

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام : دَخَلتُ على رسول اللّه ِ صلى الله عليه و آله و عِندَهُ اُبَيُّ بنُ كَعبٍ ، فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَرحَبا بكَ يا أبا عبدِ اللّه ِ يا زَينَ السَّماواتِ و الأرضِ ، فقالَ لَهُ اُبَيٌّ : و كيفَ يكونُ يا رسولَ اللّه ِ زَينَ السّماواتِ و الأرضِ أحَدٌ غَيرُكَ ؟ ! فقالَ لَهُ : يا اُبيُّ ، و الّذي بَعَثَني بالحَقِّ نَبيّا إنّ الحُسينَ بنَ عليٍّ في السَّماءِ أكبَرُ مِنهُ في الأرضِ ؛ فإنَّهُ مَكتوبٌ عَن يَمينِ العَرشِ : مِصباح هادٍ و سَفينَةُ نَجاةٍ .

امام حسين عليه السلام : بر رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شدم اُبىّ بن كعب هم آنجا بود. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : خوش آمدى اى ابا عبد اللّه ! اى زيور آسمان ها و زمين. اُبىّ به ايشان عرض كرد : اى رسول خدا! چگونه ممكن است كسى جز شما زيور آسمان ها و زمين باشد؟ پيامبر به او فرمود : اُبىّ، سوگند به آنكه مرا به حق به پيامبرى برانگيخت، حسين بن على در آسمان بزرگتر و با عظمت تر از زمين است؛ زيرا در سمت راست عرش نوشته شده است: او چراغ هدايت و كشتى نجات است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج12 حدیث شماره : 29020134

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ لرجُلٍ قالَ لَهُ : اجلِسْ حتّى نَتَناظَرَ في الدِّينِ ـ : يا هذا أنا بَصيرٌ بدِيني مَكشوفٌ علَيَّ هُداي ، فإن كُنتَ جاهِلاً بدِينِكَ فاذهَبْ و اطلُبْهُ ، ما لي و لِلمُماراةِ ؟! و إنَّ الشَّيطانَ لَيُوَسوِسُ لِلرّجُلِ و يُناجيهِ و يقولُ : ناظِرِ النّاسَ في الدِّينِ كيلا يَظُنّوا بكَ العَجزَ و الجَهلَ ! .

امام حسين عليه السلام ـ به مردى كه گفت : بنشين تا با يكديگر درباره دين مناظره كنيم ـ فرمود : اى مرد! من به دين خود آگاهم و راه راست برايم معلوم و روشن است. اگر تو نسبت به دينت آگاهى ندارى برو و آن را تحصيل كن، مرا چه به بحث و مجادله؟ همانا شيطان آدمى را وسوسه مى كند و در گوش او مى خواند و مى گويد : درباره دين با مردم مناظره كن تا فكر نكنند كه تو آدم ناتوان و نادانى هستى!

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج12 حدیث شماره : 29020359

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام : الاستِدراجُ مِن اللّه ِ سبحانَهُ لِعَبدِهِ أن يُسبِغَ علَيهِ النِّعَمَ و يَسلُبَهُ الشُّكرَ .

امام حسين عليه السلام : استدراج و مهلت دهى خداوند سبحان به بنده اش اين است كه به او نعمت هاى فراوان دهد و توفيق شكرگزارى را از وى بگيرد.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج12 حدیث شماره : 29020462

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى ـ : «و أمّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فحَدِّثْ» أمرَهُ أن يُحَدِّثَ بما أنعَمَ اللّه ُ بهِ علَيهِ في دِينِهِ .

امام حسين عليه السلام ـ درباره آيه «و اما نعمت پروردگارت را بازگو كن» ـ فرمود : خداوند او (پيامبر صلى الله عليه و آله ) را فرمود تا نعمت هايى را كه در دينش به او عطا فرمود، بازگو كند.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج12 حدیث شماره : 29020474

نمایش منبع

الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ في مَسيرِهِ إلى كَربلاءَ ـ : إنّ هذهِ الدُّنيا قَد تَغَيَّرَت و تَنَكَّرَت ، و أدبَرَ مَعروفُها ، فلَم يَبقَ مِنها إلاّ صُبابَةٌ كَصُبابَةِ الإناءِ ، و خَسيسُ عَيشٍ كالمَرعى الوَبيلِ .أ لاَ تَرَونَ أنَّ الحَقَّ لا يُعمَلُ بهِ ، و أنَّ الباطِلَ لا يُتَناهى عَنهُ ، لِيَرغَبِ المُؤمنُ في لِقاءِ اللّه ِ مُحِقّا ، فإنّي لا أرَى المَوتَ إلاّ سَعادَةً ، و لا الحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ إلاّ بَرَما .

امام حسين عليه السلام ـ در مسير خود به كربلا ـ فرمود : براستى كه اين دنيا ديگرگونه شده و چهره عوض كرده و خوبى هايش پشت كرده و رفته است و از آن جز ته مانده اى همچون ته مانده آبى در ظرفى و اندك عيشى همانند چراگاهى آفت زده باقى نمانده است. آيا نمى بينيد كه به حق عمل نمى شود و از باطل نهى نمى شود؟ براستى كه مؤمن بايد به [مرگ و ]ديدار خدا روى آورد. پس من مرگ را جز سعادت، و زندگى با ستمگران را جز رنج و ملال نمى بينم.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج13 حدیث شماره : 30022090

نمایش منبع

عنه عليه السلام : اُوصِيكُم بتَقوَى اللّه ِ ، واُحَذِّرُكُم أيّامَهُ ، و أرفَعُ لَكُم أعلامَهُ ، فكأنَّ المَخُوفَ قَد أفِدَ بِمَهولِ وُرودِهِ ، و نَكيرِ حُلولِهِ ، و بَشعِ مَذاقِهِ .

امام حسين عليه السلام : شما را به تقواى خدا سفارش مى كنم و از روزهاى او بر حذرتان مى دارم و پرچم ها و نشانه هايش را برايتان برمى افرازم. گويا آنچه ترسناك است با ورودى هولناك و مَقدَمى ناآشنا و مزه اى تلخ در رسيده است.

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج13 حدیث شماره : 30022091

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ لِرجُلٍ قالَ لَهُ : أنا رجُلٌ عاصٍ و لا أصبِرُ عَنِ المَعصِيَةِ ، فَعِظْني بِمَوعِظَةٍ ـ : اِفعَلْ خَمسَةَ أشياءَ و أذنِبْ ما شِئتَ ، فأوَّلُ ذلكَ : لا تَأكُلْ رِزقَ اللّه ِ و أذنِبْ ما شِئتَ ، و الثّانِي : اُخرُجْ مِن وَلايَةِ اللّه ِ و أذنِبْ ما شِئتَ ، و الثّالِثُ : اُطلُبْ مَوضِعا لا يَراكَ اللّه ُ و أذْنِبْ ما شِئتَ ، و الرّابِعُ : إذا جاءَ مَلَكُ المَوتِ لِيَقبِضَ رُوحَكَ فادْفَعْهُ عَن نَفسِكَ و أذنِبْ ما شِئتَ ، و الخامِسُ : إذا أدخَلَكَ مالِكٌ في النّارٍ فلا تَدخُلْ في النّارِ و أذنِبْ ما شِئتَ ! .

امام حسين عليه السلام ـ به مردى كه عرض كرد: من مردى نا فرمانم و در برابر معصيت شكيبايى ندارم، پس مرا اندرزى فرما ـ فرمود : پنج كار بكن و آنگاه هر چه خواستى گناه كن. اوّل اينكه روزى خدا را نخور و هر چه خواهى گناه كن. دوم اينكه از قلمرو خدا بيرون شو و هرچه خواهى گناه كن. سوم اينكه به جايى برو كه خدا تو را نبيند و هرچه خواهى گناه كن. چهارم اينكه هرگاه ملك الموت براى گرفتن جان تو آمد، او را از خودت دور گردان و هرچه خواهى گناه كن. و پنجم اينكه هرگاه مالك (مأمورِ دوزخ) تو را به آتش برد، داخل آن نشو، و [آنگاه ]هرچه خواهى گناه كن!

مسیر این حدیث در کتابخانه : میزان الحکمه ج13 حدیث شماره : 30022092

نمایش منبع