احادیث امام حسن علیه السلام۳۳۲ حدیث

امام حسن عليه السلام ـ در پاسخ كسى كه به ايشان گفت: در وجود تو تكبّر است ـ فرمود : هرگز؛ تكبّر تنها از آن خداست. اما در وجود من، عزّت است. خداوند متعال فرموده است: «و عزّت از آن خدا و پيامبر او و مؤمنان است».

امام حسن عليه السلام : سزاوار نيست كسى كه بزرگى خدا را مى شناسد، خود بزرگ بين باشد؛ زيرا بزرگى كسانى كه عظمت خدا را مى دانند، در اين است كه افتادگى كنند و عزّت كسانى كه جلال و شكوه خدا را مى شناسند، در اين است كه [در برابر او ]خوارى نمايند .

امام حسن عليه السلام ـ آن گاه كه فرزندان و برادر زادگان خود را احضار كرد ـ فرمود : شما خردسالانِ قومى (نسلى) هستيد كه به زودى بزرگان قوم (نسلى) ديگر مى شويد. پس دانش بياموزيد و هر يك از شما كه نمى تواند علم را در حافظه اش نگه دارد، آن را بنويسد و در خانه اش نگهدارى كند.

امام حسن عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه بزرگوارى چيست؟ ـ فرمود : دَهِش پيش از خواهش و اطعام كردن در قحطى.

امام حسن عليه السلام : بزرگوارى، احسان كردن داوطلبانه است و دَهِش پيش از خواهش.

امام حسن عليه السلام : شايسته ترين زمان براى اين كه بزرگوار گذشت كند وقتى است كه عرصه عذر بر گنهكار تنگ گردد.

امام حسن عليه السلام : هر كه احسانهاى خود را بر شمرد، بخشندگى خويش را از بين برده است.