الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَكتوبٌ على بابِ الجَنّةِ : الصَّدقَةُ بعَشرَةٍ ، و القَرضُ بثَمانيَةَ عَشرَ .
امام صادق عليه السلام : بر درِ بهشت نوشته شده است: [ثواب ]صدقه، ده برابر است و [ثواب] وام، هيجده برابر.
امام صادق عليه السلام : [ثواب] وام، يك به هيجده است و اگر [وام گيرنده ]بميرد، آن قرض از زكات محسوب مى شود.
عنه عليه السلام : على بابِ الجَنّةِ مَكتوبٌ : القَرضُ بثَمانيةَ عَشرَ ، و الصَّدَقةُ بعَشرَةٍ ، و ذلكَ أنّ القَرضَ لا يكونُ إلاّ في يدِ المُحتاجِ ، و الصَّدَقةُ ربّما وَقَعَت في يَدِ غَيرِ مُحتاجٍ .
امام صادق عليه السلام : بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]وام، هيجده برابر است و صدقه، ده برابر. علّتش اين است كه وام جز به دست نيازمند، نمى رسد اما صدقه، ممكن است به دست غير محتاج بيفتد.
عنه عليه السلام : مَكتوبٌ على بابِ الجَنَّةِ : الصَّدَقةُ بعَشرَةٍ و القَرضُ بثَمانِيَةَ عَشرَ ،
و إنّما صارَ القَرضُ أفضَلَ مِن الصَّدَقةِ لأنَّ المُستَقرِضَ لا يَستَقرِضُ إلاّ مِن حاجَةٍ ، و قد يَطلُبُ الصَّدَقةَ مَن لا يَحتاجُ إلَيها .
امام صادق عليه السلام : بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]صدقه، ده برابر است و وام، هيجده برابر و علّت اين كه وام برتر از صدقه آمده، اين است كه وام خواه جز از روى نياز تقاضاى وام نمى كند، اما صدقه را گاه كسى كه نيازى به آن ندارد، مطالبه مى كند.
امام صادق عليه السلام : اگر وامى پرداخت كنم، خوشتر دارم از اين كه به همان مقدار صله و بخشش دهم.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : أيُّ قَضيّةٍ أعدَلُ مِن القُرعَةِ إذا فُوِّضَ الأمرُ إلَى اللّه ِ ؟! أ ليسَ اللّه ُ تعالى يقولُ : «فَساهَمَ فكانَ مِن المُدْحَضِينَ» ؟! .
امام صادق عليه السلام : هر گاه [در قرعه] كار به خدا وا گذار شود، كدام داورى اى عادلانه تر از قرعه زدن است؟ مگر نه اين كه خداوند متعال مى فرمايد: «پس، [يونس] با آنان قرعه انداخت [و قرعه به نام او افتاد و ]مغلوب شد [پس ، او را به دريا انداختند] ».
عنه عليه السلام : أيُّ قَضيّةٍ أعدَلُ مِن قَضيَّةٍ تُجالُ علَيها السِّهامُ ؟! يقولُ اللّه ُ تعالى : «فَساهَمَ فكانَ مِن المُدْحَضِينَ» ، و ما مِن أمرٍ يَختَلِفُ فيهِ اثنانِ إلاّ و لَهُ أصلٌ في كتابِ اللّه ِ ، و لكنْ لا تَبلُغُهُ عُقولُ الرِّجالِ .
امام صادق عليه السلام : كدام داورى عادلانه تر از داورى اى است كه تيرها براى آن به قرعه انداخته شوند؟ خداوند متعال مى فرمايد: «پس با هم قرعه انداختند و [يونس] از بازندگان شد» . هيچ موضوعى نيست كه دو نفر در آن اختلاف نظر پيدا كنند، مگر اين كه براى آن در كتاب خدا قاعده اى وجود دارد، اما خردهاى مردان به آن نمى رسد.
عنه عليه السلام : ما تَقارَعَ قَومٌ فَفَوَّضُوا أمرَهُم إلَى اللّه ِ تعالى إلاّ خَرَجَ سَهمُ المُحِقِّ .
امام صادق عليه السلام : هيچ عدّه اى قرعه نزدند و [با اين عمل] كار خود را به خداوند متعال وا گذار نكردند، مگر اين كه قرعه به نام شخص بر حقّ در آمد.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ فينا أهلَ البَيتِ في كُلِّ خَلَفٍ عُدولاً يَنفُونَ عَنهُ تَحريفَ الغالِينَ ، و انتِحالَ المُبطِلينَ ، و تَأوِيلَ الجاهِلينَ .
امام صادق عليه السلام : در ميان ما اهل بيت در هر نسلى افراد عادلى هستند كه تحريفِ غلو كنندگان و دستبردِ باطل گرايان و تأويلِ (توجيهِ) نادانان را، از دين مى زدايند و دور مى كنند.
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ أميرَ المؤمنينَ عليه السلام رَأى قاصّا في المَسجِدِ فَضَرَبَهُ بالدِّرَّةِ و طَرَدَهُ .
امام صادق عليه السلام : امير المؤمنين عليه السلام نقل گويى را در مسجد ديد؛ او را با دوال زد و بيرونش كرد.