امام صادق عليه السلام در پاسخ به ابوبصير از آيه «خود و خانواده خود را از آتش ... نگه داريد»، پرسيد چگونه خانواده را بايد از آتش نگه داشت؟ فرمود:آنها رابه انجام آن چه خدا فرمان داده است فرمان دهى
و از آن چه خدا منعشان فرموده است، منع كنى.
اگر از تو اطاعت كردند آنان را از آتش حفظ كرده اى
و اگر نافرمانيت كردند تو وظيفه ات را انجام داده اى.
امام صادق عليه السلام فرمود:رسول خدا در سفرى از مركب خود پياده شد و پنج مرتبه به سجده افتاد، چون سوار مركب شد يكى از يارانش عرض كرد: ما كارى از شما ديديم كه تاكنون چنان نكرده بوديد؟!
فرمود: آرى جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و مرا بشارت داد كه على عليه السلام اهل بهشت است. من بشكرانه اين نعمت به پيشگاه خدا سجده آوردم، چون سر برداشتم گفت فاطمه هم اهل بهشت است. من بشكرانه آن نيز سجده آوردم. چون سر برداشتم گفت: حسن و حسين دو سرور جوانان بهشتى اند. بازهم بشكرانه آن سجده كردم. چون سر برداشتم گفت هركس هم كه ايشان را دوست بدارد نيز اهل بهشت است. من بشكرانه آن سجده كردم. چون سر برداشتم، گفت هركس هم كه دوستِ دوستان ايشان باشد، اهل بهشت است و من بشكرانه آن نيز سجده كردم.
سيف تمّار گويد از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:هيچگاه دست از دعا بر نداريد، كه شما به هيچ وسيله اى بمانند آن به درگاه خدا نزديكى پيدا نمى كنيد، و هيچ گاه درخواست حاجتى را بخاطر كوچك بودنش رها نكنيد، چرا كه اختياردار حاجات ناچيز همان اختياردار حوائج بزرگ است.
امـام صـادق عليه السلام فرمـود:چون گناه بنده (مؤمنى) فراوان شود و عمل صالحى نداشته باشد كه جبران آن گناهان كند، خـداوند او را به غـم و انـدوه گرفتار مى سازد تا گناهانش را پاك كند.
امام صادق عليه السلام در وصف مؤمنان كامل مى فرمايد:آنان كسانى اند كه در روزگار سختى وآسايش به برادران خود نيكى مى كنند، در تنگدستى ديگران را بر خود ترجيح مى دهند و خداوند در وصف ايشان فرموده است «و از خود گذشتگى مى كنند، در حالى كه خود بشدّت به آن نياز دارند.»
شعيب مى گويد:گروهى را اجير كرديم كه تا هنگام عصر در باغ امام صادق عليه السلام كار كنند. همين كه كارشان تمام شد آن حضرت فرمود:
مزد آنان را قبل ازآنكه عرقشان خشك شود، بپرداز.
امـام صـادق عليه السلام فرمـود:مردم بيش از آنكه با عمر خود زندگى كنند،
بـااحسـان و نيـكو كارى خـويش مى زينـد،
وبيش از آنكه به سبب فرارسيدن اجل خود بميرند،
براثر گنـاهان خـود مى مـيرند.
