از امام صادق عليه السلامنقل شده است كه در مورد آيه:«هُدَىً لِلْمتَّقينُ الَّذينَ يُؤمنُـونَ بِالْغَيْبِ» فرمود:
متّقين، شيعيان على بن ابيطالب عليه السلامهستند و غيب هم حضرت مهـدى عليه السلام غايب است.
امام صادق عليه السلام فرمود:نزديك ترين حالت بندگان به خدا و خشنودى او از آنها هنگامى است كه حجّت خدا در ميان آنها نباشد و براى آنها ظاهر نشود و آنها محـل او را ندانند. ولى در عين حال معتقد باشند كه حجّت خدا هست، در اين زمان شب و روز در انتظار فرج باشند.
امام صادق عليه السلام فرمود:كسى كه در انتظار امام دوازدهم عليه السلاماست، همانند كسى است كه در ركاب رسول خدا صلي الله عليه و آله شمشيرش را برهنه كرده و از او دفاع مى كند.
از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود:به خدا قسم عبادت پنهانى شما در زمان غيبت در حكومت باطل از عبادت كسى كه خدا را در زمان امام حاضر و دولت حقّ عبادت مى كند برتر است.
امام صادق عليه السلام به زُراره فرمود:اگر زمان غيبت را درك كردى، اين دعا را هميشه داشته باش:
خدايا، خودت را به من بشناسان، چون اگر خودت را به من نشناسانى، پيامبرت را نخواهم شناخت، خدايا رسول خود را به مـن معرّفى كن چون اگر رسول تو را نشناسم، حجّت تو را نخواهم شناخت، خدايا حجّت خود را به من معّرفى كن زيرا اگر حجّت تو را نشناسم از دين خود گمراه شده ام.
امام صادق عليه السلام به راوى فرمود:آيا ملاك قبولى اعمال بندگان را به شما خبر دهم؟ راوى گفت: بله، امام فرمود: ملاك قبولى اعمال عبارتند از:
1. شهادت اين كه معبودى بجز خدا نيست و حضرت محمّد صلي الله عليه و آلهبنده و رسول اوست.
2. اقرار و اعتراف به دستور الهى.
3. ولايت اهل بيت عليه السلام.
4. برائت از دشمنان اهل بيت عليه السلام.
5. تسليم در مقابل اهل بيت.
6. تقوى
7. كوشش در راه خدا و آرامش.
8. انتظار حضرت مهدى قائم عليه السلام.
امام صادق عليه السلام به «اُمّ اسحاق» كه پسر خود را شير مى داد، فرمود:اى اُمّ اسحاق! تنها از يك پستان او را شيرنده، بلكه از هر دو به وى را شير بده، زيرا در يكى از آنها خوراك و در ديگرى نوشيدنى نهفته است.
