احادیث امام باقر علیه السلام

امام باقر عليه السلام : شگفتى تمام از كسى است كه سراى جاودانگى را باور دارد و براى سراى فريب كار مى كند!

امام باقر عليه السلام : شگفتى تمام از متكبّرِ فخر فروشى است كه از نطفه اى آفريده شده و سپس به مردارى تبديل مى شود و در اين ميان نمى داند كه چگونه رفتار كند!

امام باقر عليه السلام : هر كه قصد كار خيرى كند، زود آن را انجام دهد؛ زيرا در هر چيز كه تأخير افتد، شيطان در آن مهلتى پيدا كند.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «بدانيد كه خدا زمين را بعد از مردنش زنده مى كند» ـ فرمود : خداوند عزّ و جلّ زمين را بعد از آن كه مُرد، به وسيله قائم عليه السلام زنده مى كند. مقصود از مرگِ زمين، كفر ساكنان آن است و كافر [در حقيقت ]مردار است.

امام باقر عليه السلام : چه گسترده است دامنه عدالت! اگر عدالت در جامعه اجرا شود، مردم بى نياز مى شوند.

امام باقر عليه السلام : از ستيزه گرى دورى كنيد؛ زيرا اين كار دل را تباه مى كند و نفاق به بار مى آورد.

امام باقر عليه السلام : نخستين چيزى را كه اميران روا شمردند، شكنجه بود، علّتش هم دروغى است كه انس بن مالك به رسول خدا صلى الله عليه و آله بست و نقل كرد كه آن حضرت دست مردى را به ديوار ميخ زد. از اين جا بود كه اُمرا شكنجه دادن را روا شمردند.

امام باقر عليه السلام : نخستين كسى كه به عربى زبان گشود، اسماعيل پسر ابراهيم بود كه سيزده سال داشت. او [پيشتر] زبان پدر و برادرش را داشت. او نخستين كسى است كه به زبان عربى سخن گفت و او همان ذبيح است.

امام باقر عليه السلام : شبى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله به آسمان برده شد، به بيت المعمور رسيد و وقت نماز شد. جبرئيل اذان و اقامه گفت. رسول خدا صلى الله عليه و آله به امامت ايستاد و فرشتگان و پيامبران در پشت سر محمّد صلى الله عليه و آله صف كشيدند.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «و هركه حكمت داده شود، هر آينه خير فراوان داده شده است» ـ فرمود : يعنى شناخت.