احادیث امام حسن علیه السلام

امام حسن عليه السلام ـ نيز ـ فرمود : در حالى صبح كردم كه خداوندگارى بالاى سرم مى باشد و آتش رو برويم و مرگ به دنبالم و حسابرسى مرا در ميان گرفته است و من گروگان عمل خويشم . نه مى توانم آنچه را دوست دارم به دست آوردم و نه آنچه را ناخوش دارم، از خود دور كنم ، كارها به دست كسى جز من است ، اگر بخواهد عذابم مى كند و اگر بخواهد مرا مى بخشد . با چنين وضعى، كدامين فقير فقيرتر از من است؟

امام حسن عليه السلام ـ در سفارش به جُناده در بستر بيمارى كه به رحلت آن حضرت انجاميد ـ فرمود : با كسى مصاحبت كن كه هرگاه با او مصاحبت كنى مايه آراستگى تو شود و هرگاه خدمتش كنى تو را حفظ كند و هرگاه از او كمكى بخواهى ، كمكت كند و هرگاه سخنى بگويى ، سخنت را باور كند و هرگاه حمله كنى ، تقويتت كند و هرگاه دستت را به احسانى بگشايى ، او در اين راه تو را كمك رساند و هرگاه عيبى از تو ديده شد ، آن را بپوشاند و هرگاه كار خوبى از تو ديد ، آن را در نظر داشته باشد ، هرگاه چيزى از او خواستى به تو بدهد و هرگاه زبان به خواهش نگشودى ، او [در بخشش ]پيشدستى كند و هرگاه مصيبتى به او رسيد تو ناراحت شوى .

امام حسن عليه السلام : هرگاه ديدى كسى با آبروى مردم بازى مى كند، سعى كن كه تو را نشناسد؛ زيرا آبروى آشنايانش كمترين ارزش را نزد او دارد .

امام حسن عليه السلام ـ زماني كه فرزندان و برادر زادگانش را فرا خواند ـ فرمود : اى فرزندانم و فرزندان برادرم ! شما خردسالان قوميد و زود است كه بزرگ ديگران شويد ، دانش بياموزيد . هر كدامتان توان حفظش را ندارد ، آن را بنويسد و در خانه اش نگه دارد .

امام حسن عليه السلام : در بسيارى جاها ، خاموشى، ياورى نيكو است ؛ هرچند سخنور باشى .

امام حسن عليه السلام : آدم خموش ، پر هيبت است .

امام حسن عليه السلام : مصيبتها ، كليدهاى اجرند .

امام حسن عليه السلام ـ به نقل از دايى خود هند ـ . : پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه شاد مى شد ، چشمش را پايين مى انداخت ، خنده اش بيشتر تبسّم بود ، به طورى كه دندانهايش مانند دانه تگرگ نمايان مى شد .

امام حسن عليه السلام : هر كه جوياى عبادت است، خود را براى آن پاك گرداند.

امام حسن عليه السلام : علم، راه عذر را بر جويندگان دانش بسته است.