امام على عليه السلام : بيشترين منّت را كسى دارد كه دوستى را مى آغازد .
عنه عليه السلام ـ في وَصِيَّتِهِ لاِبنِهِ مُحَمَّدِ بنِ الحَنَفِيَّةِ ـ : ألزِم نَفسَكَ التَّوَدُّدُ ، وصَبِّر عَلى مَؤوناتِ النّاسِ نَفسَكَ ، وَابذِل لِصَديقِكَ نَفسَكَ ومالَكَ ، ولِمَعرِفَتِكَ رِفدَكَ ومَحضَرَكَ ، ولِلعامَّةِ بِشرَكَ ومَحَبَّتَكَ ، ولِعَدُوِّكَ عَدلَكَ وإنصافَكَ ، وَاضنَن بِدينِكَ وعِرضِكَ عَن كُلِّ أحَدٍ ؛ فَإِنَّهُ أسلَمُ لِدينِكَ ودُنياكَ .
امام على عليه السلام ـ در وصيّت خويش به پسرش محمّد بن حنفيه ـ : خود را به اظهار دوستى با مردم پايبند كن ؛ جان خود را بر دشوارى هاى مردم ، صبورى ده ؛ جان و مالت را بر دوستت ، عطا و حضورت را بر آشنايانت ، گشاده رويى و دوستى ات را بر عموم مردم ، و عدالت و انصافت را بر دشمنت ، نثار كن ، و دين و آبروى خود را از هر كس دريغ دار ، كه اين كار ، براى دين و دنيايت ايمنى بخش تر است .
امام على عليه السلام : با يكديگر دشمنى مكنيد ، كه زداينده [ايمان ]است .
امام على عليه السلام : دنيا ، بر دشمنانِ يكديگر، تنگ است .
امام على عليه السلام : از هيچ دوستى مَبُر ، گر چه كافر شود .
عنه عليه السلام ـ لَمّا حَضَرَتهُ الوَفاةُ ـ : عَلَيكُم يا بَنِيَّ بِالتَّواصُلِ وَالتَّباذُلِ وَالتَّبارِّ ، وإيّاكُم
وَالتَّقاطُعَ وَالتَّدابُرَ وَالتَّفَرُّقَ .
امام على عليه السلام ـ به هنگام رحلتش ـ : فرزندانم ! پايبند پيوند با يكديگر ، بخشش
به يكديگر و نيكى در حقّ يكديگر باشيد و از گسستن از يكديگر ، رويگردانى از يكديگر و جدايى بپرهيزيد .
امام على عليه السلام : پايبند پيوند با يكديگر و موافقت با هم باشيد و از گسستن از يكديگر و هجران يكديگر بپرهيزيد .
امام على عليه السلام : خيرى در آن كه بى هيچ جرمى از برادرش دورى مى كند ، نيست .
امام على عليه السلام : هرگاه [با كسى] دشمنى كردى ، [از او ]مَبُر [و راهى براى بازگشت بگذار] .