عنه عليه السلام ـ لِرَجُلٍ سَأَلَهُ أن يَعِظَهُ ـ : لا تَكُن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بِغَيرِ العَمَلِ ، ويُرَجِّي التَّوبَةَ بِطولِ الأَمَلِ.
امام على عليه السلام ـ خطاب به مردى كه از ايشان موعظتى خواست ـ : از آن كسانى مباش كه بدون عمل ، به آخرت چشم اميد بسته اند و بر اثر آرزوى دراز ، توبه را به تأخير مى افكنند.
«وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى» .
رِحلَتِهِ.
امام على عليه السلام : آيا كسى نيست كه پيش از نزديك شدن زمان كوچيدنش [از دنيا ، [براى آخرتش توشه برگيرد؟
عنه عليه السلام : تَفَكَّروا أيُّهَا النّاسُ وتَبَصَّروا وَاعتَبِروا وَاتَّعِظوا، وتَزَوَّدوا لِلآخِرَةِ تَسعَدوا.
امام على عليه السلام : اى مردم! بينديشيد و بينا شويد و درس عبرت بگيريد و پند بياموزيد و براى آخرت توشه برداريد تا سعادتمند شويد.
عنه عليه السلام : اِجعَلوا عِبادَ اللّه ِ اجتِهادَكُم في هذِهِ الدُّنيا التَّزَوُّدَ مِن يَومِهَا القَصيرِ لِيَومِ الآخِرَةِ الطَّويلِ ؛ فَإِنَّها دارُ عَمَلٍ ، وَالآخِرَةُ دارُ القَرارِ وَالجَزاءِ.
امام على عليه السلام : اى بندگان خدا! كوشش خود را در اين دنيا صرف توشه برگرفتن از اين چند روزِ كوتاهِ آن براى دوره طولانى آخرت كنيد ؛ زيرا كه دنيا سراى كار است و آخرت ، سراى اقامت و پاداش.
الإمام عليّ عليه السلام : مَن أصبَحَ وَالآخِرَةُ هَمُّهُ استَغنى بِغَيرِ مالٍ ، وَاستَأنَسَ بِغَيرِ أهلٍ ، وعَزَّ بِغَيرِ عَشيرَةٍ.
امام على عليه السلام : هر كس روز خود را آغاز كند ، در حالى كه همّ و غم او آخرت باشد ، در عين بى پولى ، بى نياز خواهد بود و در عين بى كسى ، از تنهايى به در مى آيد و با وجود نداشتن قوم و قبيله ، عزيز و قدرتمند خواهد بود.
امام على عليه السلام : همّت خود را صرف مَعادَت كن تا مَعادَت آباد شود.
امام على عليه السلام : كسى كه همّتش آخرتش باشد ، خداوند همّ و غم دنياى او را برطرف مى سازد.
امام على عليه السلام : هر كس تمام همّ و غمش را براى آخرتش قرار دهد ، به آرزو مى رسد .
امام على عليه السلام : كسى كه آخرتْ همّت او باشد ، در خوبى ، به نهايت آرزويش مى رسد.
امام على عليه السلام : پرداختن تو به آباد كردن مَعادَت ، تو را از عذاب آتش مى رهاند.