احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : دنيا ، مَركب مؤمن است كه با آن به سوى پروردگارش سفر مى كند . پس مَركب هايتان را بِه سازيد تا شما را بِه پروردگارتان برسانند.

امام على عليه السلام : پيامبر خدا ، شب كه مى شد، مى گفت: «... بار خدايا! تو از همه حاجت هايم آگاهى و به برآوردن همه آنها توانايى. بار خدايا! امشب هر حاجتى كه دارم ، برآورده ساز و در دنيايم ميفزاى و از آخرتم مكاه...» . صبح كه مى شد نيز چنين دعايى مى كرد.

امام على عليه السلام ـ دعا ـ : بار خدايا! دنيا را برايم زندان مگردان و جدايى آن را مايه اندوهم مساز. به تو از دنيايى كه مرا از آخرت محروم گرداند و از اميدى كه
مرا از عمل باز بدارد، و از زندگى اى كه مرا از بهترين مُردن محروم سازد ، به تو پناه مى برم».

امام على عليه السلام : اگر دنيايت را تابع دينت قرار دهى ، دين و دنيايت را به دست مى آورى و در آخرت از كاميابان خواهى بود.

امام على عليه السلام : هرگاه از خداى سبحان حاجتى دارى ، ابتدا درخواست درود فرستادن بر پيامبرش را بكن، سپس حاجتت را بخواه؛ زيرا خداوند ، كريم تر از آن است كه دو حاجت از او خواسته شود و يكى را برآورَد و ديگرى را برنياورد.

امام على عليه السلام : خداوند سبحان ، چيزى از خير دنيا و آخرت به بنده نداد ، مگر به سبب حُسن خُلق او و حُسن نيّتش.

امام على عليه السلام : خير دنيا و آخرت ، در رازدارى و دوستى با خوبان گِرد آمده است، و بدى در افشاى راز و دوستى با بدان ، جمع شده است.

امام على عليه السلام : خيرى كه شرّى در آن نيست: سپاس گزارى بر نعمت است، و شكيبايى در گرفتارى و مصيبت.

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : خير دنيا و آخرت ، در دو چيز است: توانگرى و پرهيزگارى.

امام على عليه السلام : چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى، امانتدارى، حلال خوارى، و خوش خويى.