احادیث امیرالمؤمنین علی علیه السلام

راستگو"> با راست گويى اش سه چيز به دست مى آورد : به او نيك اعتماد كنند ، دوستى اش بر دل ها نشيند ، و از وى انديشه كنند .

امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلي الله عليه و آله خوابيد و من و همسرم فاطمه و دو پسرم حسن و حسين را هم خواباند و عبايى قطوانى بر ما افكند و خداوند اين آيه را در حقّ ما نازل فرمود: «اِنَّما يُريدُ اللّه ُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَيْتِ ويُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» . جبرئيل گفت: من هم با شمايم اى محمّد. پس جبرئيل، ششمين ما بود.

امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ما ـ من، فاطمه، حسن و حسين ـ را در خانه امّ سلمه گرد آورد و سپس حضرتش با عبايى كه داشت وارد شد و ما هم با او وارد شديم. حضرت صلي الله عليه و آله ما را در آغوش گرفت و فرمود: خدايا! اينان اهل بيت من هستند، پس هر گونه پليدى را از آنها دور كن و كاملاً پاكشان گردان. امّ سلمه گفت: من چه يا رسول اللّه ؟ و نزديك پيامبر شد. پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: تو از كسى هستى كه اصلت از اوست و بر خير و خوبى هستى، پيامبر صلي الله عليه و آله سه بار اين سخن را تكرار كرد.

امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلي الله عليه و آله هر بامداد به نزد ما مى آمد و مى فرمود: رحمت خدا بر شما باد، هنگام نماز است «اِنَّما يُريدُ اللّه ُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبيتِ ويُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» .

امام على عليه السلام : نيك بخت ترين مردم كسى است كه فضل ما را شناخت و با ما به خدا تقرّب جست و محبّت ما را خالص گرداند و بدان چيزى پرداخت كه ما بر آن مى خوانيم و از آن چه ما باز مى داريم دست شست. چنين كسى از ماست و در فردوس برين با ما خواهد بود.

امام على عليه السلام : اى كميل! پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله روزى بعد از نماز عصر در نيمه ماه رمضان در حالى كه مهاجران وانصار گرد آمده بودند وحضرت صلي الله عليه و آله با دو پاى بر منبر ايستاده بود به من فرمود: على و دو پسرم از او كه پاكند از منند و من از آنها، پس از مادرشان ايشان پاكند، آنها كشتى هستند، هر كه بر آن درآيد نجات يابد و هر كه از آن بازمانَد فرو درافتد، رها يابنده در فردوس و فرو در افتنده در آتش خواهد بود.

امام على عليه السلام : حسن و حسين دو نوه اين امّت هستند و آنها نسبت به محمّد چونان جاى دو چشمند براى سر و من چونان جاى دو دستم براى پيكر و فاطمه چونان قلب براى جسم است، مَثَل ما همچون كشتى نوح است كه هر كس بدان درآمد نجات يافت و هر كه از آن بازماند غرق شد.