رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : قَدِمتُ المَدينَةَ و لِأهلِ المَدينَةِ يَومانِ يَلعَبونَ فيهِما في الجاهِلِيَّةِ ، و إنَّ اللّه َ قَد أبدَلَكُم بِهِما خَيرا مِنهُما : يَومَ الفِطرِ ، و يَومَ النَّحرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من وارد مدينه شدم، در حالى كه اهالى اين شهر از زمان جاهليت دو روز داشتند كه در آن به بازى و تفريح مى پرداختند. ولى خداوند به جاى آن دو روز، دو روز بهتر به شما داد : روز فطر و روز قربان.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : عيدهاى خود را با گفتن اللّه اكبر، آذين بنديد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : عيد فطر و قربان را با جملات «لا إله إلاّ اللّه و اللّه اكبر و الحمد لله و سبحان اللّه » آذين بخشيد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِنَ البُخلِ ، و أعوذُ بِكَ مِنَ الجُبنِ ، و أعوذُ بِكَ أن اُرَدَّ إلى أرذَلِ العُمُرِ ، و أعوذُ بِكَ مِن فِتنَةِ الدّنيا ، و أعوذُ بِكَ مِن عَذابِ القَبرِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! به تو پناه مى برم از بخل و به تو پناه مى برم از بُزدلى و به تو پناه مى برم از اين كه به فروترين روزهاى زندگى (پيرى و فرتوتى) باز گردانده شوم و به تو پناه مى برم از فتنه گرى دنيا و به تو پناه مى برم از عذاب قبر.
عنه صلى الله عليه و آله : اللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِنَ الهَمِّ و الحُزنِ و العَجزِ و الكَسَلِ و البُخلِ و الجُبنِ و ضَلَعِ الدِّينِ و غَلَبَةِ الرِّجالِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! من به تو پناه مى برم از غم و اندوه و ناتوانى و كاهلى و بخل و بزدلى و سنگينىِ كمر شكنِ بارِ قرض و چيرگىِ مردمان [ بر اثر هرج و مرج ] .
عنه صلى الله عليه و آله : اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِنَ الفَقرِ ، و أعوذُ بِكَ مِنَ القِلَّةِ و الذِّلَّةِ ، و أعوذُ بِكَ أن أظلِمَ أو اُظلَمَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! من از فقر به تو پناه مى برم.از كم داشت و خوارى به تو پناه مى برم. از اين كه ستم كنم يا به من ستم شود، به تو پناه مى برم.
عنه صلى الله عليه و آله : اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن غَلَبَةِ الدَّين ، و غَلَبَةِ العَدُوِّ ، و شَماتَةِ الأعداءِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! از چيرگى قرض و چيرگى دشمن و دشمن شاد شدن به تو پناه مى برم.
عنه صلى الله عليه و آله ـ كانَ إذا سافرَ قالَ ـ : اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن وَعثاءِ السَّفَرِ و كَآبَةِ المُنقَلَبِ ، و الحَورِ بَعدَ الكَورِ ، و دَعوَةِ المَظلومِ ، و سُوءِ المَنظَرِ في الأهلِ و المالِ و الوَلَدِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ هرگاه مى خواست سفر كند ـ مى گفت : بار خدايا! به تو پناه مى برم از رنجِ سفر و اندوه در بازگشت و كاستىِ بعد از فزونى و نفرين ستمديده و رو به رو شدن با صحنه ناخوشايند در خانواده و دارايى و فرزند.
عنه صلى الله عليه و آله : اَللّهُمَّ إنّي أعوذُ بِكَ مِن شَرِّ ما عَمِلتُ ، و مِن شَرِّ ما لَم أعمَلْ بَعدُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! از بدى اعمالى كه انجام داده ام و بدى اعمالى كه هنوز انجام نداده ام، به تو پناه مى برم.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : طوبى لِمَن مَنَعَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ المُؤمِنينَ مِن إخوانِهِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى برادران مؤمنش باز دارد.