عنه صلى الله عليه و آله : للدّابّةِ على صاحِبِها سِتُّ خِصالٍ : يَعْلِفُها إذا نَزلَ ، و يَعْرِضُ علَيها الماءَ إذا مَرَّ بهِ ، و لا يَضْرِبُها إلاّ على حقٍّ ، و لا يُحَمّلُها ما لا تُطيقُ . ، و لا يُكلّفُها مِن السَّيرِ إلاّ طاقَتَها ، و لا يَقِفُ علَيها فُواقا .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حيوان شش حقّ به گردن صاحب خود دارد : هر گاه از آن پياده شد علفش دهد ، هرگاه از آبى گذشت آبش دهد ، به ناحقّ آن را نزند ، بيشتر از قدرتش آن را بار نكند ، بيشتر از توانش آن را راه نبرد و مدت زيادى روى آن درنگ نكند .
عنه صلى الله عليه و آله : إنَّ الدَّابّةَ تقولُ : اللّهُمَّ ارْزُقني مَلِيكَ صِدْقٍ ؛ يُشْبِعُني ، و يَسْقِيني ، و لا يُحَمِّلُني ما لا اُطيقُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حيوانات مى گويند : خدايا! صاحب خوبى نصيب من كن ؛ كسى كه مرا از آب و غذا سير كند و بيش از توانم بر من بار ننهد .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تَضْرِبوا الدَّوابَّ على وُجوهِها ؛ فإنَّها تُسَبِّحُ بحَمْدِ اللّه ِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به صورت حيوانات نزنيد؛ زيرا آنها حمد و تسبيح خدا مى گويند.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : حيوان را براى چموشى و سركشى كردن بزنيد، اما به خاطر لغزيدن نزنيد .
عنه صلى الله عليه و آله ـ و قد مَرَّ صلى الله عليه و آله بحِمارٍ قد وُسِمَ في وَجهِهِ ـ : أ مَا بَلَغَكُم أنّي لَعَنْتُ مَن وَسَمَ البَهيمَةَ في وَجْهِها أو ضَرَبَها في وَجْهِها ؟! .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى الاغى را ديد كه صورتش را داغ نهاده اند ـ فرمود : مگر نشنيده ايد كه من لعنت كرده ام آن كسى را كه صورت حيوان را داغ بنهد، يا بر صورت آن تازيانه زند؟
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : غُفِرَ لامْرأةٍ مُومِسَةٍ مرَّتْ بكلبٍ على رأسِ رَكِيٍّ يَلْهَثُ كادَ يَقْتُلُهُ العَطَشُ ، فنَزَعَتْ خُفَّها فأوْثَقَتْهُ بخِمارِها فنَزَعَتْ لَهُ مِن الماءِ ، فغُفِرَ لَها بذلكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زنى بد كاره سگى را ديد كه بر سر چاهى له له مى زند و كم مانده است از تشنگى بميرد . او كفش خود را در آورد و آن را به روسرى خود بست و به وسيله آن از چاه آب كشيد [و به آن حيوان داد] ؛ و به سبب اين كار آمرزيده شد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : عُذِّبَتِ امْرأةٌ في هِرٍّ رَبَطتْهُ حتّى ماتَ ، و لم تُرْسِلْهُ فيأكُلَ مِن خِشاشِ الأرضِ ، فوجَبَتْ لَها النّارُ بذلكَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : زنى به سبب آن كه گربه اى را بسته بود و اجازه نمى داد براى غذاى خود شكار كند و بدين سبب مُرد ، مستوجب آتش دوزخ گشت .
عنه صلى الله عليه و آله : رأيتُ في النّارِ صاحِبةَ الهِرّةِ تَنْهَشُها مُقْبِلَةً و مُدْبِرَةً ، كانتْ أوثَقَتْها فلَم تكُنْ تُطعِمُها و لَم تُرْسِلْها تأكُلُ مِن خِشاشِ الأرضِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در دوزخ زنى را ديدم كه گربه اش از هر طرف او را گاز مى گرفت ؛ علّتش اين بود كه [در دنيا ]آن حيوان را بسته بود و نه غذايش مى داد و نه آزادش مى كرد كه خودش حيوانى را شكار كند .
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ مُحسِنٌ يُحِبُّ الإحسانَ ، فإذا قَتَلتُم فَأحسِنوا القِتلَةَ ، و إذا ذَبَحتُم فَأحسِنُوا الذِّبحَةَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند نيكو كار است و نيكوكارى را دوست دارد. پس هر گاه [حيوانى را براى خوردن ]مى كشيد، خوب بكشيد و هرگاه ذبح مى كنيد، خوب ذبح كنيد.
عنه صلى الله عليه و آله : إذا حَكَمتُم فَاعدِلُوا ، و إذا قَتَلتُم فَأحسِنوا ، فإنّ اللّه َ مُحسِنٌ يُحِبُّ المُحسِنينَ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : چون حكم (داورى) كرديد، عادلانه حكم كنيد و چون [حيوانى را براى خوردن ]كشتيد، نيكو بكشيد؛ زيرا كه خداوند نيكو كار است و نيكوكاران را دوست دارد.