پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : منافقان را نشانه هايى است كه با آنها شناخته مى شوند : درودشان لعنت است، پرخور و شكم باره اند، به غنائم دستبرد مى زنند، به مساجد نزديك نمى شوند مگر به قصد دورى ، نماز را آخر وقت مى خوانند، خود برتر بينند، به طورى كه با كسى انس و الفت نمى گيرند و كسى هم با آنان الفت نمى گيرد، شب مانند چوب خشك مى افتند (شب زنده دارى نمى كنند) و روز صداى خود را به جرّ و بحث بلند مى كنند.
«خدا به مردان و زنان منافق و كافران آتش جهنّم را وعده داده است. در آن جاودانه اند. آن آتش براى ايشان كافى است و خدا لعنتشان كرده و براى آنان عذابى پايدار است».
«آرى، منافقان در فروترين طبقات دوزخند و هرگز براى آنان ياورى نخواهى يافت».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : يَجيءُ يَومَ القِيامَةِ ذو الوَجهَينِ دالِعا لِسانَهُ في قَفاهُ ، وآخَرُ مِن قُدّامِهِ ، يَلتَهِبانِ نارا حتّى يُلهِبا جَسَدَهُ ، ثُمّ يُقالُ لَهُ : هذا الّذي كانَ في الدُّنيا ذا وَجهَينِ وذا لِسانَينِ ، يُعرَفُ بذلكَ يَومَ القِيامَةِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روز قيامت انسان دو چهره در حالى مى آيد كه يك زبان از پس گردنش آويزان است و يك زبان از جلو و در آنها آتشى افروخته است كه به [تمام ]بدنش زبانه مى كشد. سپس به او گفته مى شود : اين كسى است كه در دنيا دو رو و دو زبان بود. او بدين گونه در روز قيامت شناخته مى شود.
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از آنچه به شما روزى كرده ايم انفاق كنيد پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه وساطتى. و كافران خود ستمكارانند».
«به خدا و پيامبر او ايمان آوريد و از آنچه شما را در [استفاده از] آن جانشين كرده است انفاق كنيد؛ زيرا كسانى از شما كه ايمان آورده و انفاق كنند پاداش بزرگى خواهند داشت».
«و هر مالى كه انفاق كنيد، به سود خود شماست».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أرضُ القِيامَةِ نارٌ ما خَلا ظِلَّ المُؤمِنِ ؛ فإنَّ صَدَقَتَهُ تُظِلُّهُ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سرزمين قيامت سراسر (گرما) آتش است، مگر سايه مؤمن؛ زيرا كه صدقه اش بر او سايه مى افكند.
