رسول خدا صلي الله عليه و آله : برترين ايمان ، آن است كه براى خدا دوست بدارى و براى خدا دشمن بدارى .
عنه صلي الله عليه و آله : وُدُّ المُؤمِنِ لِلمُؤمِنِ فِي اللّه ِ مِن أعظَمِ شُعَبِ الإِيمانِ . ألا و مَن أحَبَّ فِي اللّه ِ و أبغَضَ فِي اللّه ِ و أعطى فِي اللّه ِ و مَنَعَ فِي اللّه ِ فَهُوَ مِن أصفِياءِ اللّه ِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : دوستى مؤمن نسبت به مؤمن [ديگر] در راه خدا ، از بزرگ ترين شاخه هاى ايمان است . هان ! هركه در راه خدا دوست بدارد ، در راه خدا دشمن بدارد ، در راه خدا ببخشد و در راه خدا از بخشيدن باز ايستد ، از برگزيدگانِ خداست .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله ـ في حِسابِ اللّه ِ يومَ القِيامَةِ ـ : يُؤتى بِعَبدٍ مُحسِنٍ في نَفسِهِ لايَرى أنَّ لَهُ ذَنبا ، فَيَقولُ لَه : هَل كُنتَ تُوالي أولِيائي ؟
قالَ : كُنتُ مِنَ النّاسِ سِلما .
قالَ : فَهَل كُنتَ تُعادي أعدائي ؟
قالَ : يا رَبِّ ، لَم يَكُن بَيني و بَينَ أحَدٍ شَيءٌ .
فَيَقولُ اللّه ُ عز و جل : لا يَنالُ رَحمَتي مَن لا يُوالي أولِيائي و يُعادي أعدائي .
رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ درباره حسابرسى روز قيامت ـ : بنده اى را كه خود را نيكوكار و بى گناه مى داند، [براى حسابرسى] مى آورند. آن گاه، خداوند به او مى فرمايد: «آيا با دوستانم دوستى مى كردى ؟».
پاسخ مى دهد : كارى به كسى نداشتم .
خداوند مى فرمايد : «آيا با دشمنانم ، دشمنى مى كردى ؟».
پاسخ مى دهد : ميان من و كسى هيچ دشمنى اى نبود .
پس خداوند عز و جلمى فرمايد : «كسى كه با دوستانم دوستى و با دشمنانم دشمنى نكند ، به رحمتم دست نمى يابد» .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : برترينِ اعمال ، دوستى در راه خدا و دشمنى در راه خداست .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : أوحَى اللّه ُ تَعالى إلى نَبِيٍّ مِنَ الأَنبِياءِ أن قُل لِفُلانٍ العابِدِ : أمّا زُهدُكَ فِي الدُّنيا فَتَعَجَّلتَ راحَةَ نَفسِكَ ، و أمَّا انقِطاعُكَ إلَيَّ فَتَعَزَّزتَ بي ، فَماذا عَمِلتَ فيما لي عَلَيكَ ؟
قالَ : يا رَبِّ ، و ماذا لَكَ عَلَيَّ ؟
قالَ : هَل عادَيتَ فِيَّ عَدُوّا ، أو والَيتَ فِيَّ وَلِيّا ؟!
رسول خدا صلي الله عليه و آله : خداوند متعال ، به يكى از پيامبرانْ وحى كرد كه به فلان عابد بگو : «با زهد خود ، راحت جانت را پيش انداخته اى ، و با [گسستن از ديگران و ]به من پيوستنت ، خودت را با من ارجمند ساخته اى . پس براى حقّى كه بر تو دارم ، چه كرده اى؟».
عابد گفت : پروردگارا ! چه حقّى بر من دارى ؟
فرمود : «آيا در راه من با يكى از دشمنانم دشمنى و يا با يكى از دوستانم دوستى كرده اى؟».
عنه صلي الله عليه و آله : أوحَى اللّه ُ تَعالى إلى موسى عليه السلام : هَل عَمِلتَ لي عَمَلاً قَطُّ ؟
قالَ : إلهي صَلَّيتُ لَكَ ، و صُمتُ ، و تَصَدَّقتُ ، و ذَكَرتُ لَكَ .
فَقالَ : إنَّ الصَّلاةَ لَكَ بُرهانٌ ، وَ الصَّومَ جُنَّةٌ ، وَ الصَّدَقَةَ ظِلٌّ ، وَ الذِّكرَ نورٌ ، فَأَيُّ عَمَلٍ عَمِلتَ لي ؟
فَقالَ موسى عليه السلام : دُلَّني عَلى عَمَلٍ هُوَ لَكَ ؟
فَقالَ : يا موسى ، هَل والَيتَ لي وَلِيّا ، و هَل عادَيتَ لي عَدُوّا قَطُّ ؟!
فَعَلِمَ موسى عليه السلامأنَّ أحَبَّ الأَعمالِ الحُبُّ فِي اللّه ِ وَ البُغضُ فِي اللّه ِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : خداوند متعال به موسى عليه السلام وحى كرد : «آيا هرگز براى من كارى كرده اى ؟».
موسى عليه السلامپاسخ داد : خدايا ! برايت نماز خوانده ام ، روزه گرفته ام، صدقه داده ام و برايت ذكر گفته ام .
خداوند فرمود : «نماز ، برايت برهان و دليل است . روزه ، سپر است .
صدقه ، سايه است و ذكر ، نور است . پس چه كارى براى من كرده اى ؟».
موسى عليه السلامگفت : مرا به كارى كه براى توست ، راهنمايى كن .
فرمود : «اى موسى ! آيا هرگز با يكى از دوستانم دوستى كرده اى و آيا با يكى از دشمنانم دشمنى كرده اى ؟».
پس موسى عليه السلامدانست كه محبوب ترين عمل، دوستى در راه خدا و دشمنى در راه خداست.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : اللّهُمَّ اجعَلنا هادينَ مُهتَدينَ ، غَيرَ ضالّينَ ولا مُضِلّينَ ، سِلما لِأَولِيائِكَ ، وعَدُوّا لِأَعدائِكَ ، نُحِبُّ بِحُبِّكَ مَن أحَبَّكَ ، و نُعادي بِعَداوَتِكَ مَن خالَفَكَ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : بارالها ! ما را هدايتگر و هدايت شده ـ نه گم راه و گم راه كننده ـ و دوستِ دوستانت و دشمنِ دشمنانت قرار ده ، تا آن كه با دوستىِ تو ، كسانى را كه دوست مى دارند ، دوست بداريم و با دشمنىِ تو ، با كسى كه با تو مخالفت مى كند ، دشمنى كنيم .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن أحَبَّ رَجُلاً فِي اللّه ِ ؛ لِعَدلٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه ِ مِن أهلِ النّارِ ـ آجَرَهُ اللّه ُ عَلى حُبِّهِ إيّاهُ كَما لَو أحَبَّ رَجُلاً مِن أهل الجَنَّةِ. و مَن أبغَضَ رَجُلاً فِي اللّه ِ ؛ لِجَورٍ ظَهَرَ مِنهُ ـ و هُوَ في عِلمِ اللّه ِ مِن أهلِ الجَنَّةِ ـ آجَرَهُ اللّه ُ عَلى بُغضِهِ إيّاهُ كَما لَو كانَ يُبغِضُ رَجُلاً مِن أهلِ النّارِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركه ديگرى را به سبب ديدن عدالتى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دوست بدارد ، حال آن كه آن شخص ، در علم خدا دوزخى باشد ، خداوند عز و جل او را به سبب اين دوستى ، پاداش خواهد داد ، به همان گونه كه شخصى يكى از بهشتيان را دوست مى دارد . و هركه ديگرى را به سبب ستمى كه از او پديدار شده ، در راه خدا دشمن بدارد ، حال آن كه در علم خدا آن شخص ، بهشتى باشد ، خداوند به او به سبب اين دشمنى ، پاداش خواهد داد، به همان گونه كه كسى يكى از دوزخيان رادشمن مى دارد.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله ـ لِرَجُلٍ ـ : ألا أدُلُّكَ عَلى مِلاكِ هذَا الأَمرِ الَّذي تُصيبُ بِهِ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ ؟ عَلَيكَ بِمُجالَسَةِ أهلِ الذِّكرِ ، و إذا خَلَوتَ فَحَرِّك لِسانَكَ مَا
استَطَعتَ بِذِكرِ اللّه ِ ، و أحبِب فِي اللّه ِ ، و أبغِض فِي اللّه ِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هان! تو را به معيار اين مسئله كه خير دنيا و آخرت را با آن به
دست مى آورى ، راهنمايى كنم ؟ پايبند همنشينى با اهل ذكر باش و هر گاه تنها شدى ، تا مى توانى زبانت را به ذكر خدا بچرخان و در راه خدا ، دوست بدار و در راه خدا ، دشمن بدار .
عنه صلي الله عليه و آله : أمّا عَلامَةُ البارِّ فَعَشَرَةٌ : يُحِبُّ فِي اللّه ِ ، و يُبغِضُ فِي اللّه ِ ، و يُصاحِبُ فِي اللّه ِ ، و يُفارِقُ فِي اللّه ِ ، و يَغضَبُ فِي اللّه ِ ، و يَرضى فِي اللّه ِ ، و يَعمَلُ فِي اللّه ِ ، و يَطلُبُ إلَيهِ ، ويَخشَعُ للّه ِِ خائِفا مَخوفا طاهِرا مُخلِصا مُستَحيِيا مُراقِبا ، و يُحسِنُ فِي اللّه ِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : نشانه شخص نيكوكار ، ده چيز است : در راه خدا دوست مى دارد؛ در راه خدا دشمن مى دارد؛ در راه خدا همراهى مى كند؛ در راه خدا جدا مى شود؛ در راه خدا به خشم مى آيد؛ در راه خدا خشنود مى گردد؛ در راه خدا عمل مى كند؛ در راه خدا مى جويد؛ ترسان و ترسيده ، پاك و پيراسته ، آزرمگين و نگران ، براى خدا فروتنى مى كند ؛ و در راه خدا نيكى مى نمايد .