عنه صلي الله عليه و آله : مَن أرادَ أن يَحيا حَياتي ويَموتَ ميتَتي ويَدخُلَ جَنَّةَ عَدنٍ الَّتي غَرَسَهَا اللّه ُ رَبّي بِيَدِهِ ، فَليَتَوَلَّ عَلِيَّ بنَ أبي طالِبٍ، وَليَتَوَلَّ وَلِيَّهُ، وَليُعادِ عَدُوَّهُ، وَليُسَلِّم لِلأَوصِياءِ مِن بَعدِهِ ، فَإِنَّهُم عِترَتي مِن لَحمي ودَمي ، أعطاهُمُ اللّه ُ فَهمي وعِلمي . إلَى اللّه ِ أشكو (أمرَ) اُمَّتِيَ المُنكِرينَ لِفَضلِهِم ، القاطِعينَ فيهِم صِلَتي . وايمُ اللّه ِ ، لَيَقتُلُنَّ ابنَيَّ ، لا أنالَهُمُ اللّه ُ شَفاعَتي .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هركه مى خواهد چون من زندگى كند و مانند من بميرد و به بهشت برينى كه پروردگارم خدا با دست [قدرت] خود آن را نشانده است درآيد بايد ولايت على بن ابى طالب را بپذيرد و با دوست او دوستى كند و با دشمنش دشمنى و در برابر اوصياى پس از او گردن نهد؛ زيرا كه آنان عترت من و از گوشت و خون من هستند، خداوند فهم و دانش مرا به آنان عطا فرموده است. به خدا شكوه مى كنم از دست آن امتم كه فضيلت ايشان را منكر شوند و حرمت خويشاوندى من با آنان را نگه ندارند، به خدا سوگند كه اينان فرزند مرا مى كشند، خدا شفاعتم را شامل حال آنان نكناد.
عنه صلي الله عليه و آله ـ لِعَلِيٍّ عليه السلام ـ : مَن سَرَّهُ أن يَلقَى اللّه َ عَزَّوجَلَّ آمِنًا مُطَهَّرًا لا يَحزُنُهُ الفَزَعُ الأَكبَرُ فَليَتَوَلَّكَ ، وَليَتَوَلَّ بَنيكَ الحَسَنَ وَالحُسَينَ ، وعَلِيَّ بنَ الحُسَينِ ، ومُحَمَّدَ بنَ عَلِيٍّ ، وجَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ ، وموسَى بنَ جَعفَرٍ ، وعَلِيَّ بنَ موسى ، ومُحَمَّدًا ، وعَلِيًّا ، وَالحَسَنَ ، ثُمَّ المَهدِيَّ وهُوَ خاتَمُهُم .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ به على عليه السلام ـ : هر كه خوشحال مى شود كه ايمن و پاك خداى عز و جلرا ديدار كند و از آن وحشت بزرگ [قيامت ]اندوهى به دل راه ندهد بايد ولايت تو و ولايت دو فرزندت حسن و حسين و على بن الحسين و محمّدبن على و جعفر بن محمّد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد و على و حسن و سرانجام مهدى را كه آخرين آنهاست بپذيرد.
عنه صلي الله عليه و آله ـ فِي الأَئِمَّةِ عليهم السلام ـ : يَا بنَ عَبّاسٍ ، وَلايَتُهُم وَلايتي ووَلايَتي وَلايَةُ اللّه ِ ، وحَربُهُم حَربي وحَربي حَربُ اللّه ِ ، وسِلمُهُم سِلمي وسِلمي سِلمُ اللّه ِ .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ درباره ائمّه عليهم السلام ـ : اى پسر عباس، ولايت آنان ولايت من است و ولايت من ولايت خداست، جنگ با آنان جنگ با من است وجنگ بامن جنگ با خدا، آشتى با آنان آشتى با من است و آشتى با من آشتى بودن با خداست.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : ولايت من و ولايت اهل بيت من مايه ايمنى از آتش دوزخ است.
عنه صلي الله عليه و آله : ما بالُ أقوامٍ إذا ذُكِرَ عِندَهُم آلُ إبراهيمَ فَرِحوا وَاستَبشَروا ، وإذا ذُكِرَ عِندَهُم آلُ مُحَمَّدٍ عليه السلام اِشمَأَزَّت قُلوبُهُم ؟! وَالَّذي نَفسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ ، لَو أنَّ عَبدًا جاءَ يَومَ القِيامَةِ بِعَمَلِ سَبعينَ نَبِيًّا ما قَبِلَ اللّه ُ ذلِكَ مِنهُ حَتّى يَلقاهُ بِوَلايَتي ووَلايَةِ أهلِ بَيتي .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : عده اى را چه مى شود كه هرگاه در حضور آنان از خاندان ابراهيم ياد مى شود خوشحال و شادمان مى شوند، اما هر زمان كه نزد آنان از خاندان محمّد صلي الله عليه و آله نام برده مى شود ناراحت مى شوند؟! سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست اگر در روز قيامت بنده اى با عمل هفتاد پيامبر حاضر شود خداوند آنها را از او نپذيرد مگر اين كه باولايت من و ولايت اهل بيتم خدا را ديدار كند.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : أيُّهَا النّاسُ ، إنّي فَرَطُكُم وأنتُم وارِدونَ عَلَيَّ الحَوضَ . ألا وإنّي سائِلُكُم عَنِ الثَّقَلَينِ ، فَانظُروا كَيفَ تَخلُفوني فيهِما ، فَإِنَّ اللَّطيفَ الخَبيرَ نَبَّأَني أنَّهُما لَن يَفتَرِقا حَتّى يَلقَياني ، وسَأَلتُ رَبّي ذلك فَأَعطانيهِ ، ألا وإنّي قَد تَرَكتُهُما فيكُم : كِتابَ اللّه ِ وعِترَتي أهلَ بَيتي ، فَلا تَسبِقوهُم فَتَفَرَّقوا ، ولا تُقَصِّروا عَنهُم فَتَهلِكوا ، ولا تُعَلِّموهُم فَإِنَّهُم أعلَمُ مِنكُم .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اى مردم! من جلوتر از شما مى روم و شما در كنار حوض [كوثر ]بر من وارد مى شويد ؛ آگاه باشيد كه من درباره ثقلين از شما خواهم پرسيد؛ پس بنگريد كه پس از من با آن دو چه مى كنيد؛ چه خداوند لطيف خبير مرا خبر داد كه: اين دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا اين كه به ديدار من بيايند و من اين امر را از پروردگارم خواستم و او خواهش مرا برآورد. آگاه باشيد كه من در ميان شما اين دو را بر جاى گذاشته ام: كتاب خدا و عترت، يعنى اهل بيتم را. پس از آنان پيشى نگيريد كه دچار تفرقه و پراكندگى مى شويد و از آنان عقب نمانيد كه نابود مى شويد و به آنان چيز ياد ندهيد زيرا كه ايشان از شما داناترند.
عنه صلي الله عليه و آله : أيُّهَا النّاسُ ، قَد بَيَّنتُ لَكُم مَفزَعَكُم بَعدي وإمامَكُم ودَليلَكُم وهادِيَكُم ، وهُوَ أخي عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ ، وهُوَ فيكُم بِمَنزِلَتي فيكُم ، فَقَلِّدوهُ دينَكُم وأطيعوهُ في جَميعِ اُمورِكُم ، فَإِنَّ عِندَهُ جَميعَ ماعَلَّمَنِيَ اللّه ُ تَبارَكَ وتَعالى وحِكمَتَهُ ، فَسَلوهُ وتَعَلَّموا مِنهُ ومِن أوصِيائِهِ بَعدَهُ، ولا تُعَلِّموهُم ولا تَتَقَدَّموهُم ولا تَخَلَّفوا عَنهُم ، فَإِنَّهُم مَعَ الحَقِّ وَالحَقَّ مَعَهُم ، لا يُزايِلونَهُ ولا يُزايِلُهُم .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اى مردم! من هشدار دهنده و پيشوا و راهنما و رهبر پس از خود را براى شما مشخص كردم و او برادرم على بن ابى طالب است. او در ميان شما به منزله من در ميان شماست؛ پس دين خود را از او تقليد كنيد و در همه كارهايتان از وى فرمان بريد؛ زيرا تمام آن چه را كه خداوند تبارك و تعالى به من تعليم داده و حكمت الهى در نزد اوست. بنابراين، از او و از اوصياى پس از او بپرسيد و تعليم گيريد و به آنان چيز ياد ندهيد و بر ايشان پيشى نگيريد و از آنان عقب نمانيد؛ چرا كه آنان با حقّ هستند و حقّ با آنان است، نه آنان از حقّ جدا مى شوند و نه حقّ از آنان.
عنه صلي الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ تَعالى جَعَلَ ذُرِّيَّةَ كُلِّ نَبِيٍّ مِن صُلبِهِ وجَعَلَ ذُرِّيَّتي مِن صُلبِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام . . . فَقَدِّموهُم ولا تَتَقَدَّموا عَلَيهِم ، فَإِنَّهُم أحلَمُكُم صِغارًا وأعلَمُكُم كِبارًا ، فَاتَّبِعوهُم فَإِنَّهُم لا يُدخِلونَكُم في ضَلالٍ ولا يُخرِجونَكُم مِن هُدًى .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداى متعال ذريّه هر پيامبرى را از پشت خود او قرار داده اما ذريّه مرا از پشت على بن ابى طالب عليه السلام... پس آنان را پيشرو قرار دهيد و از ايشان جلو نيفتيد ؛ چه آنان در خردسالى بردبارترين شما هستند و در بزرگى داناترينتان. بنابراين، از آنان پيروى كنيد؛ چرا كه ايشان شما را به گمراهى نمى كشانند و از راه راست بيرونتان نمى برند.
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن سَرَّهُ أن يَحيا حَياتي ويَموتَ مَماتي ويَسكُنَ جَنَّةَ عَدنٍ غَرَسَها رَبّي فَليُوالِ عَلِيًّا مِن بَعدي وَليُوالِ وَلِيَّهُ ، وَليَقتَدِ بِالأَئِمَّةِ مِن بَعدي ، فَإِنَّهُم عِترَتي ، خُلِقوا مِن طينَتي ، رُزِقُوا فَهمًا وعِلمًا ، ووَيلٌ لِلمُكَذِّبينَ بِفَضلِهِم مِن اُمَّتي ، القاطِعينَ فيهِم صِلَتي ، لا أنالَهُمُ اللّه ُ شَفاعَتي .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هركس خوشحال مى شود كه مانند من زندگى كند و مانند من از دنيا برود و در بهشت برينى كه پروردگارم آن را كاشته است ساكن شود، پس بايد پس از من على را دوست بدارد و دوست او را نيز دوست دارد و به امامان پس از من اقتدا كند؛ زيرا آنان عترت منند، از طينت من آفريده شده اند، فهم و دانش روزى شده اند، واى بر آن دسته از امّت من كه فضل و برترى ايشان را انكار كنند و حرمت خويشاوندى من با آنان رانگه ندارند؛ خدا شفاعتم را نصيب ايشان نكناد.
عنه صلي الله عليه و آله : مَن أحَبَّ أن يَحيا حَياةً تُشبِهُ حَياةَ الأَنبِياءِ ويَموتَ ميتَةً تُشبِهُ ميتَةَ الشُّهَداءِ ويَسكُنَ الجِنانَ الَّتي غَرَسَهَا الرَّحمنُ فَليَتَوَلَّ عَلِيًّا وَليُوالِ وَلِيَّهُ وَليَقتَدِ بِالأَئِمَّةِ مِن بَعدِهِ ، فَإِنَّهُم عِترَتي خُلِقوا مِن طينَتي . اللّهُمَّ ارزُقهُم فَهمي وعِلمي ، ووَيلٌ لِلمُخالِفينَ لَهُم مِن اُمَّتي ، اللّهُمَّ لا تُنِلهُم شَفاعَتي .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه دوست دارد كه مانند پيامبران زندگى كند و مرگى چون مرگ شهيدان داشته باشد و در بهشتى كه خداى رحمان كاشته است ساكن شود بايد از على پيروى كند و با دوست او دوستى كند و به امامانِ پس از او اقتدا نمايد؛ زيرا كه ايشان عترت منند و از طينت من آفريده شده اند. بار خدايا! فهم و دانش مرا روزى ايشان فرما. واى بر آن دسته از امّت من كه مخالفت آنان كنند؛ بار خدايا! شفاعت مرا شامل حال اين مردمان مگردان.