رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سُئلَ عن بَدءِ أمرِهِ ـ : دَعوَةُ إبراهيمَ ، و بُشرى عيسى ، و رَأت اُمّي أنّهُ يَخرُجُ مِنها نورٌ أضاءَت لَهُ قُصورُ الشّامِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از آغاز كار ايشان [و اينكه از چه زمان پيامبر بوده است؟] ـ فرمود : [من همان ]دعاى ابراهيم و بشارت عيسى [هستم] و مادرم [هنگام تولّد من ]ديد نورى از او بيرون مى آيد و بر اثر آن كاخ هاى شام نمايان شد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من تربيت شده خدا هستم و على تربيت شده من.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من يك رحمت اهدا شده [از جانب خدا ]هستم.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى مردم! من در حقيقت رحمتى اهدايى [از جانب خدا ]هستم.
عنه صلى الله عليه و آله : أنا دَعوَةُ إبراهيمَ ، قالَ و هُو يَرفَعُ القَواعِدَ مِن البَيتِ : «ربَّنا و ابْعَثْ فِيهِم رَسُولاً مِنْهُم ···» . .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من همان دعاى ابراهيم هستم كه هنگام ساختن پايه هاى كعبه گفت : «اى پروردگار ما! در ميان آنان رسولى از خودشان برانگيز···».
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من همان دعاى ابراهيم هستم، و آخرين كسى كه به ظهورِ من بشارت داد عيسى بن مريم بود.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من پشت و پناه مسلمانان هستم.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خود ستايى نيست، من سرور فرزندان آدم هستم.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : قصدم فخر فروشى نيست، من در روز قيامت سرور فرزندان آدم هستم.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : من نخستين كسى هستم كه زمين بر او شكافته مى شود (از گور برمى خيزد) .