كوردلى

«أَفَرَءَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـهَهُ هَوَاهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَـوَةً فَمَن يَهْدِيهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ» .

«پس آيا ديدى كسى را كه هوس خويش را معبود خود قرار داده و خدا او را دانسته گم راه گردانيده و بر گوش او و دلش مهر زده و بر ديده اش پرده نهاده است؟! آيا پس از خدا چه كسى او را هدايت خواهد كرد؟ آيا پند نمى گيريد؟»

رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن يَرغَبُ فِي الدُّنيا فَطالَ فيها أملُهُ ، أعمَى اللّه ُ قَلبَهُ عَلى قَدرِ رَغبَتِهِ فيها .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه به دنيا علاقه مند باشد و آرزوهاى دور و دراز در آن داشته باشد، خداوند به اندازه علاقه اش به دنيا ، دل او را كور مى گرداند.

نمایش منبع

الإمام عليّ عليه السلام : مَن غَلَبَتِ الدُّنيا عَلَيهِ ، عَمِيَ عَمّا بَينَ يَدَيهِ .

امام على عليه السلام : كسى كه دنيا بر او چيره گردد ، از ديدن آنچه پيش روى اوست ، كور مى شود.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن قَصَرَ نَظَرَهُ عَلى أبناءِ الدُّنيا ، عَمِيَ عَن سَبيلِ الهُدى .

امام على عليه السلام : هر كه نگاه كردنش را به دنياطلبان محدود كند ، از [ديدن] راه درست ، كور مى شود.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في ذَمِّ الدُّنيا ـ : مَن راقَهُ زِبرِجُها أعقَبَت ناظِرَيهِ كَمَها .

امام على عليه السلام ـ در نكوهش دنيا ـ : آن كه تجمّلات پوچ دنيا خيره اش سازد ، دنيا دو ديده اش را كور مى گرداند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : اُرفُضِ الدُّنيا ؛ فَإِنّ حُبَّ الدُّنيا يُعمي ويُصِمُّ ويُبكِمُ ويُذِلُّ الرِّقابَ ، فَتَدارَك ما بَقِيَ مِن عُمُرِكَ ولا تَقُل: غَدا أو بَعدَ غَدٍ ؛ فَإِنَّما هَلَكَ مَن كانَ قَبلَكَ بِإِقامَتِهِم عَلَى الأَمانِيِّ وَالتَّسويفِ ، حَتّى أتاهُم أمرُ اللّه ِ بَغتَةً وهُم غافِلونَ ، فَنُقِلوا
عَلى أعوادِهِم إلى قُبورِهِمُ المُظلِمَةِ الضَّيِّقَةِ ، وقَد أسلَمَهُمُ الأَولادُ والأَهلونَ . فَانقَطِع إلَى اللّه ِ بِقَلبٍ مُنيبٍ مِن رَفضِ الدُّنيا ، وعَزمٍ لَيسَ فيهِ انكِسارٌ ولاَ انخِزالٌ .

امام على عليه السلام : دنيا را رها كن؛ چرا كه دنيادوستى ، كور و كر و لال و زبون مى كند . و باقى مانده عمرت را درياب و مگو: فردا و پس فردا؛ زيرا آنان كه پيش از تو بودند ، از آن روى به هلاكت در افتادند كه به آرزوها و امروز و فردا كردن تكيه نمودند ، تا آن كه فرمان خدا (مرگ) ، ناگهان و بى خبر برايشان در رسيد،
و بر تابوت هايشان به سوى گورهاى تنگ و تاريكشان برده شدند و فرزندان و خانواده شان آنها را تنها گذاشتند. پس، با دلى توبه كننده و دست از دنيا شسته و عزمى استوار ، به خدا رو كن.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : لِحُبِّ الدُّنيا صَمَّتِ الأَسماعُ عَن سَماعِ الحِكمَةِ ، وعَمِيَتِ القُلوبُ عَن نورِ البَصيرَةِ .

امام على عليه السلام : از دنيادوستى است كه گوش ها از شنيدن حكمت ، كر گشته و دل ها از [ديدن] نور بينش ، كور شده اند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنَّ مَن غَرَّتهُ الدُّنيا بِمُحالِ الآمالِ ، وخَدَعَتهُ بِزورِ الأَمانِيِّ ، أورَثَتهُ كَمَها ، وألبَسَتهُ عَمىً ، وقَطَعَتهُ عَنِ الاُخرى ، وأورَدَتهُ مَوارِدَ الرَّدى .

امام على عليه السلام : كسى كه دنيا او را با آرزوهاى دست نيافتنى بفريبد و با اميدهاى دروغينْ گولش زند، برايش كورى به ارث مى نهد و بر او نابينايى مى پوشاند، و از آخرتْ بريده اش مى گرداند و او را به آبشخورهاى هلاكت در مى آورد.

نمایش منبع