ز ـ ثروت دنيا ، فقر آخرت است

امام صادق عليه السلام : ما البتّه دنيا را دوست داريم ؛ امّا اين كه به ما داده نمى شود ، برايمان بهتر است .به هيچ كس چيزى از دنيا داده نشد، مگر آن كه از بهره او در آخرت كم شد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند به هيچ بنده مؤمنى بهره اى از دنيا نداد ، مگر آميخته با تيرگى، تا آن ، سهم او از پاداش خداوند [در آخرت [نباشد، و تا خداوند ، زلالى زندگى آخرت را برايش كامل گرداند.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : «زنهار، كه طلب دنيايت ، تو را از طلب دينت باز مدارد؛ چرا كه طالب دنيا ، گاه [به مطلوبش [مى رسد و با همانچه بدان رسيده است ، نابود مى شود، و گاه نمى رسد و همانچه بدان نرسيده است ، مايه هلاكت او مى گردد!
آنان كه در دنيا داراترند ، در آخرت نادارترند ، مگر كسى كه چنين و چنان كند»
و با دستش پراكند .
«به هيچ كس چيزى از دنيا داده نشد ، مگر آن كه از حقّ او در آخرت كاست، حتّى سليمان بن داوود عليه السلام . او به خاطر دنيايى كه به وى داده شد، آخرين پيامبرى است كه وارد بهشت مى شود. ريشه (/سرآمدِ) هر خطايى ، دنيادوستى است».