ـ 2 دل بستگى

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند مى فرمايد: «اى دنيا! با انواع بلاها بر بنده مؤمن من ، تلخ شو و امور دنيايش را به كام او شرنگ ساز و زندگى اش را بر او ننگ گردان و برايش شيرين مشو كه به تو دل بستگى پيدا كند».

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : در زير آن ديوارى كه خداوند متعال در ستايش از آن ياد كرده و فرموده است: «و در زير آن ، گنجى متعلّق به آن دو نفر [كودك يتيم [بود» ، لوحى زرّين قرار داشت و در آن ، چنين نوشته شده بود:
«به نام خداى مهرگسترِ مهربان . در شگفتم از كسى كه به مرگ ، يقين دارد ، چگونه شاد مى شود؟ و در شگفتم از كسى كه به تقدير ، يقين دارد ، چرا اندوهگين مى شود؟ و در شگفتم از كسى كه به از كف رفتن دنيا و بى وفايى آن به اهلش يقين دارد ، چگونه به آن دل خوش مى كند؟ معبودى جز خدا نيست.

امام على عليه السلام : اعتماد كردن به دنيا ، از بزرگ ترين فريب هاست.

امام على عليه السلام : من ، شما را از دنيا برحذر مى دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است... چه بسيار كسانى كه به دنيا اعتماد كردند و دنيا ، آنان را دردمند ساخت، و چه بسيار كسانى كه به دنيا دل خوش كردند و دنيا ، آنان را زمين زد، و چه بسيار افراد با جاه و جلالى كه دنيا ، حقيرشان كرد!

امام على عليه السلام ـ در نامه اش به عمرو بن عاص در جنگ صفّين ـ : امّا بعد، اين دنيايى كه تو را خوش آمده و نفست مشتاق آن گشته و بدان ، دل بسته اى، بى گمان ، به تو پشت خواهد كرد و از تو جدا خواهد شد . پس به دنيا دل خوش مكن كه دنيا . فريبنده است. اگر از آنچه گذشته است ، عبرت گيرى ، آنچه را مانده است ، حفظ خواهى كرد و از پند و اندرزهايش استفاده خواهى كرد.

امام على عليه السلام : دنيا، بدن ها را كهنه و آرزوها را نو مى كند، مرگ را نزديك و اميد را دور مى سازد. هرگاه صاحب دنيا به خوشى اى از آن آسوده خاطر گشت ، دنيا او را از آن خوشى به محذورى كشاند.

الكافى ـ به نقل از جابر ـ : خدمت امام باقر عليه السلام رسيدم . فرمود:... اى جابر! مؤمنان به ماندنشان در دنيا مطمئن نيستند و از رسيدن به آخرتشان [بهشت [آسوده خاطر نيستند.
اى جابر! آخرت ، خانه ماندگارى است و دنيا ، خانه نابودى و زوال ؛ امّا اهل دنيا اهل غفلت اند و اين مؤمنان اند كه اهل فهم و انديشيدن و عبرت آموختن هستند . نه آنچه با گوش هايشان شنيدند ، آنان را از ياد خداوند ـ كه نامش شكوهمند باد ـ كَر ساخت، و نه آنچه از زرق و برق ديدند ، آنان را از ياد خداوند ، كور ساخت. پس به پاداش آخرت دست يافتند، چنان كه به اين دانش و معرفت ، دست يازيدند.

امام صادق عليه السلام : اگر دنيا نابود شدنى است ، پس دل خوش كردن به آن ، چرا؟!

امام صادق عليه السلام : عيسى بن مريم عليهاالسلام به يارانش مى گفت: «اى فرزندان آدم! از دنيا به خدا بگريزيد و دل هايتان را از دنيا بيرون بريد ؛ زيرا كه نه شما شايسته دنياييد ، نه دنيا شايسته شماست . نه شما در دنيا مى مانيد ، نه دنيا براى شما مى مانَد. دنيا ، فريبكار و مصيبت بار است. فريب خورده [ى واقعى] كسى است كه فريب دنيا را بخورد؛ زيان ديده ، كسى است كه به دنيا آرميد؛ به هلاكت در افتاده ، كسى است كه دنيا را دوست داشت و خواستارش شد. پس به درگاه آفريدگارتان توبه آريد و از پروردگارتان پروا كنيد و بترسيد از آن روزى كه هيچ پدرى به كار فرزندش نمى آيد و هيچ فرزندى نيز به كار پدرش نخواهد آمد.