عيسى بن عبداللّه قمىّ

يونس: من در مدينه بودم كه در يكى از كوچه هاى آن، حضرت صادق عليه السلامبه من برخورد و فرمود: يونس! برو كه مردى از ما خاندان، جلو درِ خانه، است. يونس گفت: من به در خانه آمدم، ديدم عيسى بن عبداللّه نشسته است. گفتم: تو كيستى؟ گفت: من مردى از اهل قم هستم. يونس گفت: ديدم خيلى زود، امام صادق عليه السلام سوار بر الاغى، خود را رساند و همان طور سواره داخل منزل شد و سپس رو به ما كرد و فرمود: داخل شويد. آن گاه فرمود: اى يونس، گمان مى كنم تو اين سخن مرا كه گفتم: «عيسى بن عبداللّه از ما خاندان است» باور ندارى؟ عرض كردم: آرى به خدا، فدايت شوم؛ به خاطر اين كه عيسى بن عبداللّه ، مردى از اهالى قم است، پس چگونه از شما خاندان مى باشد؟ فرمود: اى يونس، عيسى بن عبداللّه ، فردى از ما خاندان است، زنده باشد يا مرده.

يونس بن يعقوب: عيسى بن عبداللّه قمى خدمت حضرت صادق عليه السلامرسيد و چون از نزد آن حضرت خارج شد، امام به خادم خود فرمود: او را صدا بزن. عيسى نزد حضرت بازگشت و امام سفارشهايى به او كرد و آن گاه فرمود: اى عيسى بن عبداللّه ، خداوند مى فرمايد: «و خانواده ات را به نماز خواندن فرمان ده» . تو هم از ما خانواده هستى. پس هرگاه اندازه آفتاب در عصر، از اين جا به آن جا رسيد، شش ركعت نماز بخوان. يونس مى گويد: حضرت سپس پيشانى عيسى را بوسيد و با او خداحافظى كرد و عيسى رفت.