فصل سوم : كافر بودن غالى

امام صادق عليه السلام: به مفضّل بن مزيد كه از پيروان ابوالخطاب و غالى مذهبان سخن به ميان آورد، فرمود: اى مفضّل، با آنان همنشينى نكن و در سر يك سفره با آنان غذا مخور و با آنها دست نده و با آنان به هم سخنى و مبادله اخبار مپرداز.

امام صادق عليه السلام: خدا مغيرة بن سعيد را لعنت كند. او به پدرم دروغ مى بست و خداوند، داغىِ آهن (طعم شمشير) را به او چشاند. لعنت خدا بر كسى كه درباره ما چيزهايى بگويد كه ما خود نمى گوييم [و چنان اعتقادى نداريم]؛ لعنت خدا بر كسى كه ما را بنده خدا نداند؛ خدايى كه ما را آفريده و بازگشت و معاد ما به سوى اوست و زمام اختيار ما در كف اوست.

ابو هاشم جعفرى: از حضرت رضا عليه السلام درباره غاليان و مفوّضه (معتقدان به تفويض، در مقابل جبريّه) پرسيدم، فرمود: غاليان، كافرند و مفوّضه، مشرك. هركس با آنان همنشينى يا آميزش كند، يا بر سر يك سفره بنشيند، يا رابطه برقرار كند، يا زن دهد، يا زن بگيرد، يا امانت دارشان شود، يا به آنان امانت سپارد، يا سخنشان را تصديق كند، يا با نيم كلمه ياريشان رساند، از ولايت خداى عزوجل و ولايت رسول خدا و ولايت ما اهل بيت خارج شود.

حسين بن خالد از حضرت رضا عليه السلام: هر كه معتقد به تشبيه و جبر باشد، كافر و مشرك است و ما در دنيا و آخرت از او بيزاريم. اى پسر خالد، غاليان، اخبار مربوط به تشبيه و جبر را از قول ما جعل كرده اند، همانان كه عظمت خداى بزرگ را پايين آورده اند. پس، هر كه دوستدار آنان باشد، دشمن ماست و هركه دشمن آنان باشد، دوستدار ماست، هر كه به آنان محبّت ورزد، با ما دشمنى كرده است و هر كه با آنان دشمنى كند، به ما محبّت ورزيده است، هر كه با آنان پيوند برقرار كند، از ما بريده است و هركه از آنان ببرد، با ما پيوند برقرار كرده است، هر كه از آنان دورى كند، با ما دوستى كرده و هر كه با آنان دوستى كند، از ما دورى كرده است، هر كه به آنان احترام گذارد، به ما بى احترامى كرده است و هركه به آنان بى احترامى كند، به ما احترام گذاشته است، هركه آنان را بپذيرد، دست ردّ به سينه ما زده است و هركه دست ردّ به سينه آنان زند، ما را پذيرفته است، هركه به آنان خوبى كند، به ما بدى كرده است و هركه به آنان بدى كند، به ما خوبى كرده است، هركه آنان را تصديق كند، ما را تكذيب كرده است و هركه آنان را تكذيب كند، ما را تصديق كرده است. هر كه به آنان عطا كند، ما را محروم كرده است و هركه آنان را محروم كند، به ما عطا كرده است. اى پسر خالد، كسى كه شيعه ماست هرگز از اين جماعت، دوست و ياورى براى خود نگيرد.