فصل يكم : هشدار پيامبر درباره ستم به اهل بيت عليهم السلام

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : واى بر دشمنان و اختصاص دهندگان حقوق اهل بيت من به خود ؛ شفاعتم نصيب آنان مباد و بهشت پروردگارم را نبينند.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خشم خداوند، بر كسى كه با آزردن عترت من مرا بيازارد سخت است.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خشم خدا و خشم من، بر كسى كه با ريختن خون عترت من و [يا] آزردن آنان خون مرا بريزد و مرا بيازارد، سخت است.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اى مردم، نكند فرداى قيامت با دنيايى آراسته نزد من بياييد، در حالى كه اهل بيت من، آشفته و خاك آلودگان و ستم كشيدگانى باشند كه خونشان روان است.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هركس اهل بيت مرا ناسزا گويد، من از او بيزارم.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه با آزردن اهل بيتم مرا بيازارد، هر آينه خدا را آزرده است.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : شش نفرند كه من و خداوند و هر پيامبر مستجاب الدعوه اى آنان را لعنت كرده ايم: كسى كه به كتاب خدا چيزى بيفزايد، كسى كه تقدير خدا را دروغ شمارد، كسى كه با قهر و زور مسلط شود براى اين كه كسى را كه خدا عزت بخشيده ذليل گرداند وكسى را كه خدا ذليل كرده است، بر سرير عزّت(وقدرت) نشاند، كسى كه سنّت مرا فرو گذارد، كسى كه آن چه را خداوند درباره عترتم حرام كرده است، حلال شمارد و كسى كه حرامهاى خدا را روا گرداند.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : پنج نفرند كه من و هر پيامبر مستجاب الدعوه اى آنان را لعنت كرده ايم: كسى كه به كتاب خدا چيزى بيفزايد، كسى كه سنّت مرا فروگذارد، كسى كه تقدير خدا را باور نداشته باشد، كسى كه آن چه را خدا درباره عترتم حرام كرده، حلال شمارد و كسى كه غنايم را [كه حقّ همه مسلمانان است] به خود اختصاص دهد و آن را براى خود روا شمارد.

زيد بن على از پدرش: عمربن خطاب در روز جمعه بر بالاى منبر خطبه مى خواند كه حسين بن على نزديك او رفت و گفت: از منبر پدرم فرود آى. عمر گريست و سپس گفت: راست گفتى فرزندم، اين منبر پدر توست، نه منبر پدر من. در اين هنگام على عليه السلام گفت: به خدا قسم، اين حرف را من به او ياد نداده بودم. عمر گفت: درست است؛ به خدا قسم كه من هم تو را متهم نكردم، اى ابوالحسن.
سپس از منبر پايين آمد و حسين را برداشت و بالاى منبر در كنار خود نشاند وآن گاه در حالى كه حسين عليه السلام در كنار او روى منبر نشسته بود، شروع به خطبه خواندن براى مردم كرد و سپس گفت: اى مردم، از پيامبرتان شنيدم كه مى فرمود: با حفظ عترت و ذريّه ام مرا حفظ كنيد. زيرا كه هركس با حفظ آنان مرا حفظ كند، خداوند او را محفوظ بدارد. هان! لعنت خدا بر كسى كه با آزردن آنان مرا بيازارد ـ و اين جمله را سه بار فرمود .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند عز و جل بر يهود به شدت خشم گرفت، چون گفتند: عزير پسر خداست و بر نصارى به شدت خشم گرفت، چون گفتند: مسيح پسر خداست. و خشم خدا سخت باشد بر كسى كه با ريختن خون و آزردن عترت من، [در واقع] خون مرا بريزد و مرا بيازارد.

ابو سعيد خدرى: در جنگ اُحد، هنگامى كه چهره پيامبر صلي الله عليه و آله شكاف برداشت و دندان پيشين آن حضرت شكست دستهايش را به آسمان برداشت و فرمود: خشم خدا سخت است بر يهود كه گفتند: عزير پسر خداست و خشم خدا سخت است بر نصارى كه گفتند: مسيح پسر خداست و خشم خدا سخت است بر كسى كه خون مرا بريزد و با آزردن عترتم، مرا بيازارد.