فصل هفتم : كليّات آثار دوستى اهل بيت عليهم السلام

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه خداوند، محبّت اهل بيت مرا روزيش كند، بى گمان به خير دنيا و آخرت رسيده است و در اين كه او اهل بهشت است، احدى نبايد شكّ كند؛ زيرا دوست داشتن اهل بيت من، بيست نتيجه به بار مى آورد: ده تا در دنيا و ده تا در آخرت:
اما نتايج آن در دنيا عبارتند از: زهد، شوق به كار و عمل، پارسايى در دين، رغبت به عبادت، توبه پيش از مرگ، نشاط در شب زنده دارى، چشم بركندن از آن چه مردم دارند، حفظ اوامر و نواهى خداوند عز و جل، نهم: دشمن داشتن دنيا و دهم: سخاوت و بخشندگى .
و اما نتايج آن در آخرت: نامه اعمالى برايش گشوده نمى شود، ميزانى برايش برپا نمى شود، نامه اعمالش به دست راست او داده مى شود، برات آزادى از آتش دوزخ برايش نوشته مى شود، رو سفيد مى شود، از جامه هاى بهشت بر قامت او پوشيده مى شود، شفاعت او درباره صدنفر از خانواده اش پذيرفته مى گردد، خداوند عز و جل به او با مهر و رحمت مى نگرد، از تاجهاى بهشت بر سرش مى نهند و دهم اين كه بدون حساب رسى به بهشت مى رود. پس خوشا به حال دوستداران اهل بيت من.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه با دوستى آل محمّد بميرد، شهيد از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، آمرزيده از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، توبه گر از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، مؤمن و با ايمان كامل از دنيا رفته است.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، ابتدا فرشته مرگ و سپس منكر و نكير، مژده بهشت به او دهند.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، همان گونه كه عروس را به خانه شوهرش مى فرستند،او را به سوى بهشت روانه كنند.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، دو در در قبر وى به سوى بهشت برايش باز شود.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، خداوند، گور وى را مزار فرشتگان رحمت قرار دهد.
بدانيد كه هركس با دوستى آل محمّد بميرد، بر طريق سنت و جماعت از دنيا رفته است.

امام على عليه السلام ـ به حارث اعور ـ : علاقه و محبّت به ما بى گمان در سه جا، تو را سود خواهد بخشيد: هنگام فرود آمدن فرشته مرگ، هنگام سؤال قبر و آن گاه كه در پيشگاه خداوند بايستى.

امام على عليه السلام : هر كه ما اهل بيت را دوست بدارد، نيكوكارى او زياد شود و در ترازوى اعمالش، كفه حسناتش سنگين تر شود و عملش پذيرفته (درگاه حقّ) گردد ولغزشهايش بخشوده شود و كسى كه ما را دشمن بدارد، اسلامش او را سودى نبخشد.