اقتدا و پيروى كردن

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : اهل بيت من حقّ را از باطل جدا مى كنند و هم ايشانند آن امامانى كه بايد به آنها اقتدا كرد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : آسايش و آسودگى و رحمت و يارى و توانگرى و آسانى و خشنودى و رضوان و گشايش و پيروزى و تقرب و دوستى خدا و رسول او براى كسى است كه على را دوست بدارد و به جانشينان او اقتدا كند.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خوشا به حال كسى كه قائم اهل بيت را درك كند و پيش از قيامش به او اقتدا نمايد، از او و از امامان هدايتگر پيش از او پيروى كند و از دشمنان آنان به خداى عز و جلپناه و بيزارى جويد، اينان رفيقان من و گراميترين افراد امّت من در نزد منند.

جابربن عبداللّه انصارى: روزى رسول خدا صلي الله عليه و آله نماز صبح را به جماعت با ما خواند و سپس به طرف ما برگشت و برايمان سخن گفت و فرمود: اى مردم! هر كه خورشيد را از دست داد به دامن ماه چنگ زند و هر كه ماه را از دست داد به فرقدان [دوستاره درخشان كه به آن ها دو برادران نيزمى گويند ]تمسّك جويد.
جابر مى گويد: من و ابو ايوب انصارى و انس بن مالك برخاستيم و عرض كرديم: اى رسول خدا! چه كسى خورشيد است؟ فرمود: من. در اين هنگام رسول خدا صلي الله عليه و آله ، براى ما مثلى زد و فرمود: خداى متعال ما را آفريد و چونان ستارگان آسمان قرارمان داد كه هرگاه ستاره اى غروب كند ستاره اى ديگر طلوع مى كند؛ پس من خورشيد هستم و هرگاه برده شدم، به ماه چنگ زنيد. عرض كرديم: چه كسى ماه است؟ فرمود: برادر و وصى و وزيرم و ادا كننده دينم و پدر فرزندانم و جانشين من در ميان خانواده ام، على بن ابى طالب. عرض كرديم: فرقدان كيستند؟ فرمود: حسن و حسين. حضرت سپس لختى درنگ كرد و آن گاه فرمود: فاطمه هم (ستاره) زهره است و عترت من، يعنى اهل بيتم، با قرآنند و قرآن با آنان، از هم جدا نمى شوند تا اين كه در كنار حوض [كوثر] بر من در آيند.

امام رضا عليه السلام: هر كه خوشحال مى شود كه خدا را بى پرده و حجابى ببيند و خدا نيز بى پرده به او بنگرد، پس ولايت آل محمّد را بپذيرد و از دشمنان آنان بيزارى جويد و از ايشان كه پيشواى مؤمنان هستند پيروى كند. در اين صورت، چون روز قيامت شود، خداوند بى پرده به او بنگرد و او نيز خدا را بدون پرده و حجابى مشاهده كند.