خشمگين نشدن براى خويش

امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ فرمود : براى ستمى كه بر خودش مى رفت انتقام نمى گرفت مگر آنگاه كه حرمت هاى خداوند هتك مى شد. در اين هنگام براى خداى تبارك و تعالى خشم مى گرفت.

امام حسن عليه السلام : از دايى خود، هند بن ابى هاله . تميمى ـ كه وصف كننده بود ـ درباره اوصاف رسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيدم، گفت :··· دنيا و امور مربوط به آن او را به خشم نمى آورد و هرگاه حق مورد بى حرمتى قرار مى گرفت ملاحظه احدى را نمى كرد و هيچ چيز جلو خشم او را نمى گرفت تا اينكه انتقام حق را مى گرفت. هرگز به خاطر خودش خشمگين نمى شد و از كسى انتقام نمى گرفت.

امام صادق عليه السلام : در جنگ اُحُد مسلمانان از اطراف رسول خدا صلى الله عليه و آله پراكنده شدند. پيامبر به شدّت خشمگين شد
آن حضرت وقتى به خشم مى آمد، قطرات عرق مانند دانه هاى مرواريد از پيشانيش مى چكيد.

صحيح مسلم ـ به نقل از عائشة ـ : رسول خدا صلى الله عليه و آله هيچ گاه نه چيزى را با دست خود زد و نه زنى را و نه خدمتكارى را مگر هنگامى كه در راه خدا مى جنگيد. هرگز به خاطر امور شخصى از كسى انتقامجويى نكرد، مگر در مواردى كه محارم الهى هتك مى شد كه در اين صورت به خاطر خداوند عزّ و جلّ انتقام مى گرفت.

الطبقات الكبرى ـ به نقل از عائشة ـ : رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگز به خاطر خودش انتقام نگرفت، مگر آنگاه كه به خدا بى حرمتى مى شد، در اين صورت براى خدا انتقام مى گرفت.

بحار الأنوار ـ به نقل از عايشه ـ : رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه از خديجه ياد مى كرد از تعريف و تمجيد او و طلب مغفرت براى وى خسته نمى شد. يك روز از او ياد كرد و من حسودى كردم و گفتم : خداوند عوض آن پير زن را به تو داده است! عايشه مى گويد : ديدم رسول خدا بشدّت خشمگين شد. من از گفته خود پشيمان شدم و گفتم : خدايا! اگر خشم رسولت را برطرف سازى، ديگر تا زنده هستم از خديجه به بدى ياد نخواهم كرد
مى گويد: چون رسول خدا صلى الله عليه و آله حالت مرا ديد، فرمود : چگونه اين حرف را زدى؟! به خدا قسم خديجه زمانى به من ايمان آورد كه همه مردم به من كافر بودند. زمانى كه همه مردم مرا از خود مى راندند او مرا پناه داد، زمانى كه همه مردم مرا تكذيب مى كردند او مرا تصديق كرد و زمانى كه شما از فرزند محروم بوديد، خداوند از من به او فرزند روزى كرد. عايشه مى گويد : پيامبر تا يك ماه شب و روز از خديجه برايم تعريف مى كرد [يا اين جملات را برايم تكرار مى كرد].